Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

«Ο γλάρος Νάθαν ο Σφυριχτής», της Δομινίκης Καράντζιου, «πέταξε» στο βιβλιοπωλείο Νέστωρ.

Έλα τώρα Σφυριχτή, μη μετανιώνεις για ότι έκανες. Σίγουρα κάτι αποκόμισες από το ταξίδι σου. Επισκέφτηκες μέρη που δεν θα γνώριζες ποτέ, εξάλλου τώρα είσαι νέος και ασυγκράτητος. Αν ήσουν πιο μεγάλος, δεν θα τολμούσες να κάνεις κάτι τέτοιο…

Το βιβλιοπωλείο Νέστωρ για να ευχαριστήσει τους μικρούς φίλους αναγνώστες που όλο τον χειμώνα «αγκάλιασαν» τις δράσεις του, κάλεσε τη συντοπίτισσα συγγραφέα Δομινίκη Καράντζιου και τον γλάρο της τον Νάθαν τον Σφυριχτή, να «πετάξουν» στο πατάρι του βιβλιοπωλείου. Έτσι, το πρωί του Σαββάτου 10 Ιουνίου, παιδικές φωνές και χαμόγελα ομόρφυναν τον χώρο και μελωδίες της μουσικού Νατάσας Ιωαννίδου χύθηκαν στον χώρο για να υποδεχτούν τον γλάρο Νάθαν. Αρκετοί συγγραφείς έδωσαν το παρόν για να τιμήσουν την συγγραφέα και το έργο της. 

Η Δομινίκη Καράντζιου για να δραματοποιήσει το παραμύθι είχε δυο βοηθούς, δυο ταλαντούχα και θαρραλέα παιδιά που έκλεψαν κυριολεκτικά την παράσταση. Τους μικρούς Λευτέρη και Σοφία που είχαν διαβάσει πολλές φορές το βιβλίο και με άνεση το έπαιξαν κερδίζοντας τις επευφημίες παιδιών και γονιών. Ενώ η αγαπημένη φίλη και μουσικοπαιδαγωγός Νατάσα Ιωαννίδου με την κιθάρα, την κουρτίνα, τα κρουστά και το φλάουτο, έγραψε μουσική ειδικά για το βιβλίο.

Ο γλάρος Νάθαν, ο Σφυριχτής είναι ένας κοινός ασημόγλαρος, μα κι ένας γλάρος ξεχωριστός. Υπερασπίζεται, με τόλμη και ενθουσιασμό την πατρίδα του, τη Μεθώνη Πιερίας, τη θάλασσά του, τον Θερμαϊκό κόλπο, τους φίλους του, τον καπετάν Νικολή και τον Ίωνα, τους προστατευτικούς και στοργικούς γονείς του, τα ασημένια αφρόψαρα, τα μεγάλα, μπλε καβούρια, τα αποδημητικά πουλιά του υγροτόπου. Αγαπήθηκε από όλους, μα πιο πολύ τον αγάπησε ο καπετάν Νικολής. Βρέθηκαν τόσο κοντά, ψαράς και γλάρος, σεβόμενοι τη φύση. Αγγίχτηκαν φτερό και χέρι και γίνανε συνοδοιπόροι στη ζωή.

Η συγγραφέας είχε ζωγραφίσει και σχεδιάσει με την βοήθεια των μικρών της φίλων. φτερά, γκρι και κίτρινες μυτούλες και φυσικά σαρδέλες για να τρώνε οι μικροί γλάροι. Δεν άργησαν τα παιδιά να σηκωθούν, να χορέψουν με την μουσική, να κρώξουν όπως οι γλάροι και να κατεβούν στο χώρο του βιβλιοπωλείου ώστε να δώσουν την δική τους χαρούμενη νότα στο βιβλιοπωλείο.  Όλοι το ξέρουμε ότι τα παιδιά είναι αυστηροί κριτές σε κάθε παρουσίαση. Αν δεν τους αρέσει η δραματοποίηση και  το κείμενο, αν δεν υπάρχει παιχνίδι, σηκώνονται και φεύγουν. Η Δομινίκη Καράντζιου τους γοήτευσε, υπέγραψε βιβλία και της ζήτησαν να διαβάσουν γρήγορα το επόμενο παραμύθι της. Που σίγουρα θα υπάρχει στο συρτάρι της.  Παιδιά, γονείς  και βιβλιοπωλείο έδωσαν ραντεβού από φθινόπωρο.

Ζούσαν καιν οι δυο στη διαχωριστική γραμμή , εκεί που ο άνθρωπος προσεγγίζει τη φύση και η φύση τον άνθρωπο και δεν τολμά κανείς να κάνει ένα βήμα στο απέναντι στρατόπεδο , γιατί απλά μέχρι εκεί του επιτρέπει η φύση του, γιατί «έτσι συμβαίνει στη φύση».