Γράφει: Πόπη Ξοφάκη

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Το βιβλίο «Και η ελπίδα γύρισε ξανά».
Η συγγραφέας Νικόλ-Άννα Μανιάτη.
Οι εκδόσεις Ψυχογιός.

Το PUBLIC Συντάγματος και οι Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ παρουσίασαν σε επανέκδοση το βιβλίο «Και η ελπίδα γύρισε ξανά», της Νικόλ-Άννας Μανιάτη.

Για το βιβλίο και τη συγγραφέα μίλησαν:

• Βασιλική Κοκκίνου, μεταφράστρια,
• Κώστας Στοφόρος, δημοσιογράφος & συγγραφέας,
• Γιούλη Τσακάλου, διαχειρίστρια και δημιουργός της ομάδας ΒΙΒΛΙΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ.

Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε ο ηθοποιός Αυγουστίνος Ρεμούνδος.

«Κάποτε σε αυτό το χώρο τού PublicΣυντάγματος στο ισόγειο, (σ.σ. τότε δεν είχε γίνει δημιουργηθεί ακόμη ο συγκεκριμένος όροφος εκδηλώσεων), είχα παρουσιάσει κι εγώ ένα βιβλίο, ήμασταν λίγο στριμωγμένα. Επειδή μου έχει μείνει απωθημένο εύχομαι σύντομα να εγκαινιάσω και τον καινούργιο όροφο κι εγώ με μία μου παρουσίαση», είπε ο κος Στοφόρος, ο συντονιστής, ξεκινώντας έτσι την παρουσίαση τού βιβλίου της κας Μανιάτη.

«Διάβασα το βιβλίο πριν καν τυπωθεί και με καθήλωσε από τη πρώτη στιγμή. Ήμουν τόσο προσηλωμένος στην ανάγνωσή του που γινόταν η αιτία να χάνω τη στάση μου στο ΜΕΤΡΟ και να κατεβαίνω στην επόμενη. Σε πιάνει από τη πρώτη σελίδα και δεν σε αφήνει μέχρι να φτάσεις στη τελευταία. Πάρα πολύ όμορφο βιβλίο. Σου δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα».

Πριν δώσει το λόγο στην κα Τσακάλου δεν παρέλειψε να εγκωμιάσει τη καταγωγή της (σ.σ. είναι από την Αλεξάνδρεια), «Οι Αλεξανδρινοί», είπε, «έχουν άλλο υπόβαθρο από εμάς τους υπόλοιπους φτωχούς Έλληνες. Μας έχουν χαρίσει εξαίρετους λογοτέχνες, είναι οξυδερκείς, βλέπουν τα πράγματα πολύ πιο όμορφα, είναι προσεκτικοί στη γλώσσα. Γι' αυτό και είμαι σίγουρος ότι θα τα πει εξαιρετικά». Ενημέρωσε επίσης τους παρευρισκόμενους για την ομάδα ανάγνωσής της κας Τσακάλου στο facebook, «Μία προσπάθεια για να μαθαίνουμε πράγματα για το βιβλίο», είπε και συμπλήρωσε, «Γιατί είπαμε, η Αλεξάνδρεια μετράει!».

Πράγματι, η κα Τσακάλου δεν τον διέψευσε. Με τον ρητορικό και γλαφυρό τρόπο που πάντα τη διακρίνει ξεκίνησε την ομιλία της αφού ευχαρίστησε τον κο Στοφόρο για τα καλά του λόγια.

Ευχαρίστησε την κα Μανιάτη που τη συμπεριέλαβε στο πάνελ της παρουσίασής της μαζί με τους υπόλοιπους αξιόλογους παρουσιαστές. «Για τη Νικόλ-Άννα Μανιάτη δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις» είπε, «είναι περιγραφότατη και μετρά δέκα βιβλία στη φαρέτρα της. Χειρίζεται άριστα το λόγο εισάγοντας από τη πρώτη στιγμή τον αναγνώστη στο μυστήριο. Μόλις αρχίσεις ένα της βιβλίο δεν μπορείς να σηκώσεις κεφάλι μέχρι να το τελειώσεις. Το ένα μέρος του βιβλίου είναι κοινωνικοαισθηματικό και το δεύτερο αστυνομικό. Δεν λείπει ο έρωτας, το μυστήριο, η απάτη, μια απόπειρα δολοφονίας».

«Με μαεστρία η συγγραφέας παραθέτει τις επιμέρους ιστορίες της με τέτοιο τρόπο ώστε όταν απορεί ο αναγνώστης για κάτι, να μπαίνει η βάση για την επόμενη. Το ενδιαφέρον κρατιέται αμείωτο, η αφήγηση ρέει αβίαστα εμπλουτισμένη με αληθοφανείς διαλόγους μεταξύ των ηρώων με καταιγιστικές περιγραφές. Διαβάζοντας την ιστορία δημιουργούνται ερωτήματα και κάνει τον αναγνώστη να προβληματιστεί. Αληθεύει το "πεπρωμένο φυγείν αδύνατον" ή εμείς μπορούμε ν' αλλάξουμε το ρουν της ιστορίας μας; Αυτό είναι ένα ερώτημα που ταλανίζει τους συγγραφείς από αρχαιοτάτων χρόνων» .

Ολοκληρώνοντας, «Αυτό που για μένα δεν είναι καλό για κάποιον άλλο μπορεί να είναι το ιδανικό, τι ρόλο παίζει και τι αποτέλεσμα έχει στη μετέπειτα ζωή μας η υπερβολική αγάπη; Αυτά κι άλλα πολλά είναι τα ερωτήματα που απαντάει η συγγραφέας σε αυτό το εξαιρετικό βιβλίο, μια περιπέτεια που κόβει την ανάσα, ένας αγνός έρωτας, ένα κυνηγητό για δικαιοσύνη και τιμωρία και μια υπόσχεση ότι η ελπίδα θα γυρίσει ξανά...»!

«Νομίζω ότι είχα δίκιο, Αλεξανδρινή, λιτότητα, πολύ ωραίος και συνοπτικός λόγος», σχολίασε ο κος Στοφόρος για την κα Τσακάλου πριν δώσει τη σκυτάλη στην επόμενη ομιλήτρια την κα Βασιλική Κοκκίνου, θέτοντας ένα ερώτημα στο κοινό, «Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος που να μην έχει διαβάσει βιβλίο με μετάφραση της κας Κοκκίνου. Πάνω από πεντακόσια βιβλία έχουν περάσει από τα χέρια της έχοντας εντυπωσιακή μεταφραστική απόδοση».

Η κα Κοκκίνου ευχαρίστησε αρχικά τις εκδόσεις Ψυχογιός για την ευκαιρία που της έδωσαν να μιλήσει για «Μια τόσο καταπληκτική συγγραφέα όπως είναι η κα Νικόλ Μανιάτη. Διαβάζοντας στη πορεία τα βιβλία της έμεινα έκπληκτη ιδίως με το τελευταίο».

«Η κα Μανιάτη λέει για τον εαυτό της ότι είναι ένας συνηθισμένος απλός άνθρωπος της διπλανής πόρτας που περνάει απαρατήρητος. Βλέποντας το έργο της, κάθε άλλο παρά απαρατήρητο περνάει. Έχει αφήσει τα χνάρια του βαθιά στις ψυχές των αναγνωστών της. Συνηθίζει να λέει ότι κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, έχει τη δική του ψυχοσύνθεση και το δικό του τρόπο σκέψης. Ο αναγνώστης επιλέγει το συγγραφέα. Η κα Μανιάτη είναι μια επιλογή που δεν απογοητεύει».

«Το μυστικό της είναι ότι συμπάσχει με τους ήρωές της, όπως λέει και η ίδια. Εμπνέεται από τη ζωή γύρω της για να αποδώσει τους χαρακτήρες των ηρώων της. Η συγγραφέας όμως καθώς δίνει ζωή στους ήρωές της, εξαντλείται ψυχολογικά. Μια οδυνηρή ιστορία την έκανε να στραφεί στην συγγραφή βιβλίων. Η γραφή της διαθέτει λογοτεχνικές αρετές, τα κείμενά της τα διακρίνει η ποιητικότητα, χαρίζει νοητική ανάταση, ευχαρίστηση. Ένα καλό ανάγνωσμα μας βοηθάει να ξεφύγουμε από την καθημερινή ρουτίνα της ζωής».

«Ένα άλλο που τη διακρίνει είναι ότι δεν επαναλαμβάνεται, η διαφορετικότητα όσον αφορά την υπόθεση και τη μορφή κάθε βιβλίου το κάνει πρωτότυπο και μοναδικό. Κάνει τον αναγνώστη να αδημονεί για τη συνέχεια. Η καλλιτεχνική απόλαυση είναι μια έμφυτη ανάγκη της ανθρώπινης ζωής σε κάθε βαθμίδα πολιτισμού» είπε χαρακτηριστικά.

Για να πάρει μια ιδέα το κοινό για το συγγραφικό έργο της συγγραφέως η κα Κοκκίνου σκιαγράφησε κάποια από τα προηγούμενα βιβλία της κας Μανιάτη μ' έναν ιδιαίτερα πετυχημένο τρόπο και ιδίως το τελευταίο πόνημά της το «Έκπτωτος Άγγελος» και το πόσο την είχε επηρεάσει ψυχολογικά και συνέχισε, «Η κα Μανιάτη διαθέτει μια αστείρευτη φαντασία, χειρίζεται τη γλώσσα μ' έναν υπέροχο δικό της τρόπο και καταφέρνει να περάσει στον αναγνώστη μηνύματα ζωής και αισθήματα. Δεν διστάζει να ξεγυμνώσει το νου και τη ψυχή της για να μας κάνει συνοδοιπόρους της ευαισθησίας και της υπαρξιακής αγωνίας της. Με γραφή μεστή, γοητευτική και γεμάτη νοήματα. Λέξεις που αναδύονται αυθόρμητα και λάμπουν σαν διαμάντια ακόμα κι αν μερικές φορές το χρώμα τους είναι γκρίζο και θολό». Αναφέρθηκε περιληπτικά στην υπόθεση του «Η ελπίδα γύρισε ξανά», εξάπτοντας με επιδεξιότητα τη φαντασία και τη περιέργεια των παρευρισκομένων.

Ενδιάμεσα, ο ηθοποιός Αυγουστίνος Ρεμούνδος διάβασε με έναν ιδιαίτερα παραστατικό τρόπο, αποσπάσματα από το βιβλίο σε ένα κοινό που έδειχνε να απολαμβάνει το διάβασμά του και να κρέμεται από τα χείλη του.

«Η πλοκή του μυθιστορήματος είναι συναρπαστική και μαγευτική. Σε κρατάει συνεχώς σε αγωνία», συνέχισε η κα Κοκκίνου, «Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση των μυθιστορημάτων της κας Μανιάτη ο αναγνώστης νιώθει ότι είναι γεμάτος από συναισθήματα και αποβιβάζεται πλέον από το πλοίο της φαντασίας μετά από ένα υπέροχο ταξίδι συγκινήσεων και εμπειριών. Συγχαρητήρια κα Μανιάτη και εύχομαι να μας χαρίσετε ακόμα περισσότερα βιβλία!», είπε ολοκληρώνοντας την ομιλία της.

Ευγενικά, ο κος Στοφόρος δεν παρέλειψε να εγκωμιάσει τον κο Ρεμούνδο για το εξαιρετικό διάβασμά του επισημαίνοντάς του πως προκάλεσε ακόμα και την αγωνία της κας Μανιάτη που έχει γράψει το βιβλίο. Απευθυνόμενος στο κοινό είπε χαριτολογώντας, «Ελπίζω να κρατάτε μυστικά, μη τυχόν και πείτε τι διαβάσαμε, ζητάμε την εχεμύθειά σας».

Εν συνεχεία έδωσε το λόγο στη κα Τσακάλου η οποία «ανέκρινε» την συγγραφέα ρωτώντας την τα συναισθήματά της όταν δημιουργεί τα συγγραφικά της έργα, τι την ωθεί, τι την εμπνέει, προσπαθώντας με αυτό το τρόπο, «Να δούμε τη ψυχή και να μπούμε στο μυαλό της», όπως είπε χαρακτηριστικά.

«Το έναυσμα όλου αυτού του έργου ήταν μια προσωπική επαγγελματική προδοσία που με πλήγωσε αφάνταστα και μου στοίχισε τόσο ψυχικά όσο και πνευματικά αλλά και οικονομικά εξού και το πρώτο πόνημα, "Το τίμημα", το οποίο εκδόθηκε πέμπτο... Έπρεπε με κάποιο τρόπο να εκφράσω τη πίκρα και την απογοήτευσή μου αποβάλλοντάς την από πάνω μου. Δεν ήθελα να νιώσω μίσος... Έγραψα το βιβλίο και το έδωσα στον εκδότη όταν ήμουν έτοιμη ψυχολογικά... Κατά κάποιο τρόπο είχε γίνει η ώθηση για να εκφράζω όσα ένιωθα μέσα μου και όσα συνέβαιναν γύρω μου... Η έμπνευσή μου πηγάζει από μία ιδέα που μπορεί να μου έρθει ξαφνικά ή ακόμα και από κάτι που θα ακούσω μέσα στο λεωφορείο... Δεν είναι δύσκολο να φτιάξεις μια ιστορία, φαντασία και ευαισθησία να' χεις και το καταφέρνεις... Για να γράψω ένα βιβλίο πάντα γίνεται η σχετική έρευνα ανάλογα με το θέμα της ιστορίας», ήταν μερικές από τις απαντήσεις που έδωσε η κα Μανιάτη.

Η συγγραφέας μίλησε για το εθελοντικό της έργο σε νοσοκομείο του Λονδίνου συμπαραστεκόμενη σε παιδιά που νοσηλεύονται με ανίατες ασθένειες. «Εκμεταλευόμενη αυτές τις επισκέψεις πήρα και τις πληροφορίες μου από γιατρούς σχετικά με τα κακοποιημένα παιδιά και μπόρεσα να συλλέξω το υλικό για το τελευταίο μου πόνημα τον "Έκπτωτος Άγγελος". Δεν εκδόθηκε αμέσως, έπρεπε ο κόσμος να προετοιμαστεί για ένα τόσο σκληρό και συνάμα ευαίσθητο βιβλίο. Με την κρίση ο κόσμος έγινε πιο ωμός και σκληροτράχηλος και το βιβλίο δόθηκε για έκδοση. Χαίρομαι ιδιαίτερα για το θέμα του βιβλίου αυτού γιατί είμαι η μόνη που είχα τα κότσια να το θίξω. Δεν το έκανα για να πουλήσω πολλά αντίτυπα αλλά για να ευαισθητοποιήσω τα κατάλληλα άτομα να βλέπουν τα σημάδια και να κινούνται εγκαίρως».

Από τις ερωτήσεις που τέθηκαν, προέκυψε και και μία πληροφορία για το επόμενο βιβλίο τής κας Μανιάτη, το «60 βήματα», συνέχεια του βιβλίου της, «Πίσω απ' τον καθρέφτη».

Ολοκληρώνοντας την «ανάκριση», η κα Τσακάλου έθεσε το ερώτημα, «Πόσο καιρό χρειάζεσαι για να αποφορτιστείς από ένα βιβλίο;». «Σίγουρα εξαρτάται από το βιβλίο», απάντησε η συγγραφέας, «Τυχαίνει να τελειώνει ένα και αμέσως ν' αρχίζω άλλο. Για το μόνο που χρειάστηκα κάποιους μήνες να ηρεμήσω, ήταν ο "Έκπτωτος Άγγελος" ο οποίος άφησε έντονα τα σημάδια του στο μυαλό μου. Γιατί αν δεν ζήσει ο συγγραφέας τις εικόνες μέσα του δεν μπορεί να τις αποτυπώσει ζωντανά για ν' αγγίξει τον αναγνώστη και να τον κάνει να νιώσει πράγματα. Αν δεν το καταφέρει αυτό ο συγγραφέας τότε το βιβλίο θα είναι ένα άνευρο ανάγνωσμα. Δεν θα σταματήσω να γράφω, είναι ένας τρόπος να εκφράζομαι. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να δημιουργεί».

Η κα Μανιάτη απάντησε και σε μία ερώτηση του κου Στοφόρου για το αν θα έγραφε παιδικό βιβλίο παρόμοιο με τον «Έκπτωτο Άγγελο». «Όχι δεν θα το επιδίωκα να γράψω ένα παιδικό βιβλίο θίγοντας ένα τόσο ευαίσθητο θέμα, αυτό πρέπει να γίνει από ειδικό. Μπορώ να αγγίξω την παιδική ψυχή αλλά δεν είμαι σε θέση να εκφράσω κατάλληλα τέτοιου είδους λόγια και φοβάμαι μην παρασυρθώ. Δεν θα είναι δίκαιο για τα παιδιά. Κάποιος έμπειρος που γράφει για παιδιά ας το αναλάβει». Ο κος Στοφόρος σχολίασε την απάντηση της συγγραφέως, «Η σεμνότητά σας θα έπρεπε να είναι παράδειγμα για πολλούς συγγραφείς συμπεριλαμβανομένου και αυτών που γράφουν παιδικά βιβλία».

Ολοκληρώνοντας η συγγραφέας απάντησε σε ερωτήσεις ομότεχνων που παρευρίσκονταν όπως και στις ερωτήσεις του κοινού με μεγάλη προθυμία και ευχάριστη διάθεση.

Τέλος ευχαρίστησε τους συμμετέχοντες στο πάνελ, αρχικά τον κο Στοφόρο, ο οποίος συντόνισε θαυμάσια την παρουσίαση, τον κο Ρεμούνδο, με τη ζεστή και όλο παλμό φωνή του συγκίνησε ακόμα και τη κα Μανιάτη, την κα Κοκκίνου, που έκανε μία εκτεταμένη ανάλυση του βιβλίου, την κα Τσακάλου για το «ξεψάχνισμα» που της έκανε όπως είπε. Ευχαρίστησε έναν έναν ξεχωριστά τους ομότεχνους, κ.κ. Βενετία Πιτσιλαδή-Σούαρτ, Πένυ Παπαδάκη, Ισμήνη Μπάρακλη, Αργυρώ Μαργαρίτη, Μαρία Χίου, Ευρυδίκη Αμανατίδου.

Κυρίως όμως ευχαρίστησε τους αναγνώστες της, αυτούς που παρευρίσκονταν αλλά και αυτούς που δεν παρευρίσκονταν, «Κάποιες στιγμές στη ζωή μας που χαράζονται πολύ βαθιά στο μυαλό, η ζεστασιά και η στήριξή σας κάνει τη σημερινή βραδιά για μένα να χαραχτεί στη καρδιά μου και στη μνήμη μου. Σας ευχαριστώ πολύ όλους!!!».