Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Το φωτορεπορτάζ.
Το βιβλίο «Οι μαγεμένες».
Η συγγραφέας Μαίρη Κόντζογλου.
Οι εκδόσεις Μεταίχμιο.

«Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον».
Σεφέρης Γιώργος

Με την Μαίρη Κόντζογλου και το βιβλίο της «Οι μαγεμένες» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο έκλεισε τον κύκλο βιβλιοπαρουσιάσεων το βιβλιοπωλείο «Μάτι», στην Κατερίνη.

Η συγγραφέας, μετά «ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ», ήρθε να μας παρουσιάσει και να μας γοητεύσει με μια άγνωστη ιστορία για τον περισσότερο κόσμο.

Ο Γιώργος Χανδόλιας, σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ολύμπου, την καλωσόρισε στο βιβλιοπωλείο μιλώντας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο για το βιβλίο, στήνοντας έτσι ξαφνικά ένα σκηνικό της τότε Θεσσαλονίκης. Για τον έρωτα, για την υπέροχη γλώσσα του βιβλίου και για την μαγεία που νιώθει ο αναγνώστης  διαβάζοντας τούτες τις σελίδες. Επίσης διάβασε ένα απόσπασμα  που όσοι αναγνώστες έχουν παρακολουθήσει και άλλες παρουσιάσεις έχουν ταξιδέψει με την αφήγηση του.

Στη συνέχεια πήρε τον λόγο η συγγραφέας, η οποία μας έκανε μια ιστορική αναδρομή δείχνοντας φωτογραφίες μνημείων της τότε Θεσσαλονίκης, μας μίλησε για τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης, για την Ρωμαϊκή, Βυζαντινή και Οθωμανική αυτοκρατορία που φύλαγαν την πόλη σαν «κόρη οφθαλμού».

Για τους Εβραίους που εγκαταστάθηκαν εκεί από παλιά, για τις διαφορετικές θρησκείες -  «Η πόλη που πίστευε σε τρείς θεούς», για την έρευνα που απαιτήθηκε με κύρια πηγή της «Τα Μακεδονικά» του Α. Βακαλόπουλου, αλλά και την βοήθεια που πήρε από φίλους σχετικούς προς το αντικείμενο ώστε να παρουσιάσει  το ιστορικό και εθνολογικό-κοινωνικό πλαίσιο της εποχής.  

Ειδικότερα, μας παρουσίασε το ρωμαϊκό μνημείο, την Στοά των Ειδώλων ή Μαγεμένες, μας είπε για τον θρύλο που σχετίζεται με το μνημείο και για την απαγωγή του από τον Γάλλο παλαιογράφο Εμμανουέλ Μιλλέρ που δεν το σεβάστηκε και το κατακρεούργησε στην προσπάθειά του να αποσπάσει όσο τον δυνατόν πιο γρήγορα, ώστε να το στείλει στο Λούβρο.

Έκλεισε την ομιλία της-κανείς δεν ήθελε να τελειώσει – λέγοντας πως είναι ένα βιβλίο για την λευτεριά, υπό όλες τις έννοιες- και για την αξία της ιστορικής μνήμης. Διάβασε ένα απόσπασμα του βιβλίου, συνομίλησε με το αναγνωστικό κοινό που οι ερωτήσεις και οι τοποθετήσεις διαδέχονταν η μια την άλλη και υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου της.