Γράφει: Μίλτος Γήτας

Η Εύη Παπαδοπούλου ζει και εργάζεται σαν δασκάλα στην Ηγουμενίτσα. Της αρέσουν τα ταξίδια, η θάλασσα, το διάβασμα και η μουσική. Από τα 11 της χρόνια γράφει ποιήματα ενώ η πρώτη της ποιητική συλλογή εκδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2016 από τις εκδόσεις ΑΕΝΑΟΝ. Για αυτή την προσπάθεια στο χώρο της λογοτεχνίας αλλά και για πολλά ακόμη συνομίλησε με τον ανταποκριτή του BOOKIA στην Ήπειρο, Μίλτο Γήτα.

Τι σας οδήγησε να γράψετε ποίηση στην εφηβεία σας;

Το πρώτο μου ποίημα ήρθε εντελώς ξαφνικά και απρόσμενα στην ηλικία των έντεκα ετών. Αισθάνθηκα μια εσωτερική φωνή να μου μιλάει και να οδηγεί το χέρι μου πάνω στο χαρτί. Ήταν μια διαδικασία σχεδόν μηχανική. Έτσι γίνεται πάντα. Υπακούω στη θέληση της φωνής και γράφω.

Από πού εμπνέεστε;

Στο ξεκίνημα με ενέπνεαν οι συμμαθητές, οι φίλοι, τα ήθη και έθιμά μας, η φύση. Μου άρεσε να σατιρίζω πρόσωπα και καταστάσεις, ακόμα και τον ίδιο μου τον εαυτό. Γύρω στα 14-15 συνειδητοποίησα ότι οι ανθρώπινες σχέσεις, τα συναισθήματα, ο έρωτας κυριαρχούσαν πια στα ποιήματά μου. Είχα βρει το αγαπημένο μου θέμα, τον προορισμό μου.

Θεωρείτε πως η ποίηση έχει τη θέση που της αρμόζει στην καθημερινότητα μας;

Αν και η ποίηση είναι το αρχαιότερο λογοτεχνικό είδος, δεν έχει τη θέση που της αρμόζει στην καθημερινότητα των ανθρώπων και, ιδιαίτερα, των Ελλήνων. Δύσκολα θα αφιερώσει κανείς χρόνο για να διαβάσει ποίηση. Οι περισσότεροι προτιμούν να διαβάσουν κάποιο μυθιστόρημα ή διήγημα. Ίσως, γιατί ο πεζός λόγος είναι πιο προσιτός και κατανοητός. Ίσως, φταίει και ο τρόπος που διδαχθήκαμε την ποίηση στο σχολείο. Το παρήγορο είναι ότι ένας μεγάλος αριθμός σπουδαίων ποιημάτων έχουν μελοποιηθεί και, τουλάχιστον, ακούγονται στην καθημερινότητά μας.   

Θα επιλέγατε στο μέλλον να γράψετε κάποιο μυθιστόρημα; Ναι, όχι και γιατί;

Όσο πιο πολύ μου κάνουν αυτή την ερώτηση, τόσο πιο πολύ το σκέφτομαι. Δεν ξέρω αν διαθέτω την ικανότητα ή την υπομονή να γράψω ένα τόσο μεγάλο κείμενο. Έχω, όμως, κάνει κάποιες απόπειρες να γράψω σε πεζό λόγο τελευταία. Οι ελάχιστοι που διάβασαν τέτοια δείγματα, με παροτρύνουν να συνεχίσω. Ο χρόνος, βέβαια, θα δείξει.

Με τι καταπιάνονται τα ποιήματα στην ποιητική σας συλλογή «Έρωτας» των Εκδόσεων Αέναον;

Όπως το «μαρτυρά» και ο τίτλος της συλλογής, τα ποιήματά μου μιλάνε για όλα εκείνα τα συναισθήματα που μπορούν να γεννηθούν εντός μας, από τη στιγμή που θα μας βρουν οι σαϊτιές του μικρού φτερωτού θεού, του Έρωτα. Θετικά, συναρπαστικά και απογειωτικά, όταν ο έρωτάς μας βρίσκει ανταπόκριση και εξελίσσεται όπως προσδοκούμε. Και ακριβώς το αντίθετο, όταν δεν υπάρχει ανταπόκριση ή η εξέλιξη διαψεύδει τις προσδοκίες μας. Είναι όλα κομμάτια της ίδιας περιόδου και σηματοδοτούν ένα μεγάλο και σημαντικό κεφάλαιο της ζωής μου.

Τι σημαίνει για εσάς «έρωτας»;

Θα απαντήσω με μερικούς στίχους από το ομότιτλο ποίημά μου:

Μα τι άλλο είναι ο έρωτας

από κείνο το σκίρτημα στα στήθη,

εκείνη τη φωτιά στα μάτια,

κείνο το μούδιασμα στα χείλη,

την άδεια υπόσταση σαν είσαι μακριά μου,

τον αναστεναγμό, το αφηρημένο χαμόγελο.

Τι σημαίνει για εσάς «ζωή»;

Πέρα από το αυτονόητο, «ζωή» σημαίνει κίνηση, δράση, έκφραση, δημιουργία, εξέλιξη, επίτευξη στόχων, εκπλήρωση επιθυμιών και ονείρων, πλήρωση, ελευθερία.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ποιητές και γιατί;

Έχω αγαπημένα ποιήματα από πολλούς ποιητές, Έλληνες πρωτίστως. Ξεχωρίζω ποιήματα που είναι γεμάτα ερωτισμό, λυρισμό, ρομαντική και μελαγχολική διάθεση. Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στους στίχους του Καρυωτάκη, της Πολυδούρη και της «δέκατης μούσας» της αρχαιότητας, της Σαπφούς.

Πώς κρίνετε τη βιβλιοπαραγωγή στην Ήπειρο; Υπάρχουν λογοτέχνες νέας γενιάς ή υπάρχει κενό;

Θα ήταν ατόπημα από μέρους μου να κρίνω την παραγωγή αυτή, τουλάχιστον ποσοτικά. Ποιοτικά, ωστόσο, θα μπορούσα να πω πως η βιβλιοπαραγωγή στον τόπο μας είναι αρκετά ικανοποιητική. Έχουμε αξιόλογους λογοτέχνες νέας γενιάς. Και, πιστεύω πως θα ανακαλύψουμε περισσότερους, αρκεί να γίνουν όσοι γράφουν λίγο τολμηροί και να βγάλουν από κούτες και συρτάρια τα σκονισμένα χειρόγραφά τους.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο κρίνετε πως είναι η έκδοση μιας ποιητικής συλλογής στην Ελλάδα σήμερα;

Κρίνοντας από τη δική μου και μόνο εμπειρία, θα έλεγα πως είτε στάθηκα πολύ τυχερή είτε η έκδοση μιας ποιητικής συλλογής είναι όντως εύκολη υπόθεση. Οι Εκδόσεις Αέναον, που είχαν μόλις ιδρυθεί, ήταν ο πρώτος εκδοτικός οίκος στον οποίον απευθύνθηκα. Μου απάντησαν θετικά μέσα σε 1-1,5 μήνα. Θα συμπλήρωνα, βέβαια, πως η έκδοση δεν είναι το μόνο ζητούμενο. Καθοριστικής σημασίας είναι και η προώθηση του βιβλίου. Κι από ότι ακούω, δεν ασχολούνται όλοι οι εκδοτικοί οίκοι με αυτόν τον τομέα.

Αυτή την περίοδο γράφετε; Ποια είναι τα επόμενα λογοτεχνικά σας σχέδια;

Αυτόν τον καιρό ετοιμάζω τη δεύτερη ποιητική μου συλλογή. Το θέμα παραμένει πάντα το ίδιο, ο έρωτας. Τα ποιήματα, όμως, είναι γραμμένα σε διαφορετικές περιόδους και διαφορετικό ύφος από αυτά της πρώτης μου συλλογής. Μετά την ολοκλήρωσή της δεν ξέρω ακόμα τι θα ακολουθήσει.