Γράφει: Πόπη Ξοφάκη

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Το βιβλίο «Προβέντζα».
Ο συγγραφέας Ηλίας Τζιτζικάκης.
Οι εκδόσεις Πηγή.

Οι Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή παρουσίασαν το μυθιστόρημα του Ηλία Τζιτζικάκη, «Προβέντζα».

Για το βιβλίο μίλησαν:

• Γιώργος Τζεφεράκος, δικηγόρος
• Μενέλαος Σταθόπουλος, καθηγητής Μ.Ε.

Την εκδήλωση συντόνισε η δικηγόρος Γιώτα Μπουρλετίδου ενώ τη βραδιά έντυσε μουσικά ο κος Βασίλης Θεοφιλίδης, στο πιάνο.

Το Καλοκαίρι πλησιάζει στο τέλος του όταν ο Άρης Μαρκάκης φτάνει στα Κύθηρα, με την αποστολή να τιμωρήσει τους υπεύθυνους μιας ανεξιχνίαστης δολοφονίας. Κυνηγημένος από τα φαντάσματα της προηγούμενης ζωής του και εγκλωβισμένος στις υπαρξιακές του αναζητήσεις για το Χρόνο και το Θάνατο, έχει αποφασίσει ότι αυτή θα είναι η τελευταία του δουλειά.

Στο παράξενο αυτό νησί όπου κυριαρχεί η «Προβέντζα», το μαύρο σύννεφο της ομίχλης που φέρνει μαζί του ο δυτικός άνεμος, συναντά τη Μάρθα, μια ξεχωριστή γυναίκα με σκοτεινό παρελθόν. Η σχέση που θα αναπτυχθεί ανάμεσά τους μοιάζει ικανή να ανατρέψει τα πάντα…

Η ομορφιά της Ζωής και η δύναμη του Έρωτα μάχονται ενάντια στο Χρόνο που κυλά αμείλικτος και το Θάνατο που καραδοκεί παντού, σ’ έναν φαινομενικά μάταιο αγώνα με φόντο τα γκρίζα πέπλα της Προβέντζας.

«Είμαστε σε μια εορταστική περίοδο γιατί ο Σύλλογός μας θέλει να δώσει μία διαφορετική νότα σε αυτό το γκρι χρώμα που υπάρχει γύρω μας», είπε ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, κος Γιώργος Σταματογιάννης αφού καλησπέρισε  και καλωσόρισε όλους όσοι παρευρέθηκαν στον φιλόξενο χώρο του Συλλόγου.

«Ο Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιά πέρα από την επιστημονική του δραστηριότητα δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και για να βγάζει προς τη Πειραϊκή κοινωνία και τις πολιτιστικές δραστηριότητες που αφορούν αυτή την πόλη... Σήμερα λοιπόν τιμάμε τον αγαπητό συνάδελφο και φίλο κο Ηλία Τζιτζικάκη, σε ένα δεύτερο ταξίδι που έκανε και να του ευχηθώ κάθε καλό και καλή συνέχεια σε όλους τους τομείς», συνέχισε ο κος Σταματογιάννης και παρουσίασε έναν έναν ξεχωριστά τους αξιόλογους ομιλητές ευχαριστώντας τους για τη συμμετοχή τους και δίνοντας τη σκυτάλη στη συντονίστρια της όμορφης βραδιάς.

«Η σημερινή εκδήλωση θα αποτελέσει την γνωριμία σας με το δεύτερο βιβλίο του αγαπητού συναδέλφου και φίλου, Ηλία Τζιτζικάκη, ο οποίος μας εξέπληξε ξανά ευχάριστα με τη νέα του συγγραφική δουλειά», είπε η κα Γιώτα Μπουρλετίδου αφού καλησπέρισε και ευχαρίστησε όλους όσοι παρευρίσκονταν. Στη συνέχεια έδωσε το λόγο στον εκπρόσωπο του εκδοτικού οίκου Πηγή, κο Ανδρέα Πανουτσόπουλο να απευθύνει ένα σύντομο χαιρετισμό.

«Σήμερα, βρισκόμαστε εδώ στο φιλόξενο χώρο του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά για να παρουσιάσουμε  με το εκλεκτό πάνελ το αστυνομικό μυθιστόρημα του Ηλία Τζιτζικάκη με τίτλο, «Προβέντζα»», είπε ο κος Πανουτσόπουλος αφού ενημέρωσε τους παρευρισκόμενους για τις εκδηλώσεις που θα ακολουθήσουν στον Σύλλογο Πειραιά με εναρκτήρια αυτήν του κου Τζιτζικάκη. «Είμαστε σε μια εορταστική περίοδο και θέλουμε να δώσουμε μία διαφορετική νότα. Οι εκδόσεις Πηγή είναι μία προσπάθεια που έχει ξεκινήσει εδώ και έξι χρόνια από τη Θεσσαλονίκη. Εδώ και λίγο καιρό βρισκόμαστε και στην Αθήνα και είναι μία προσπάθεια που έχει ξεκινήσει από συγγραφείς και ευελπιστούμε να δώσουμε ένα φρέσκο αέρα στα εκδοτικά πράγματα της Ελλάδας».

Ενδιάμεσα των ομιλιών ακουγόταν η εξαιρετική μουσική που έπαιζε ο εκπληκτικός μουσικός κος Βασίλης Θεοφιλίδης με το πιάνο του.

«Η Προβέντζα, σαν ονομασία,  είναι η ομίχλη και ειδικότερα είναι ο ισχυρότερος δυτικός άνεμος που έρχεται με ορμή και με τη ξαφνική αλλαγή της έντασής του φέρνει μαύρα σύννεφα ομίχλης απλώνοντας καταχνιά και υγρασία», εξήγησε η κα Μπουρλετίδου το νόημα του τίτλου του βιβλίου. Στη συνέχεια αναφέρθηκε περιεκτικά στο νησί που εκτυλίσσεται η ιστορία, τα Κύθηρα, συστήνοντας παράλληλα και τους πρωταγωνιστές του... «Αριστοτεχνική και σφιχτά δεμένη πλοκή... Γεγονότα που αποκαλύπτονται διαδοχικά κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη... Μυστήριο, φιλοσοφικά ερωτήματα για το χρόνο και το θάνατο... Όλα ξετυλίγονται μέσα στο απειλητικό και δυσοίωνο καιρικό φαινόμενο της "Προβέντζας"».

Η δικηγόρος έκλεισε την ομιλία της μ' ένα προβληματισμό προς τους παρευρισκομένους εξάπτοντας περισσότερο τη περιέργεια του κοινού, «Τελικά το βιβλίο του Ηλία είναι ένα κλασικό αστυνομικό μυθιστόρημα ή ένα κοινωνικό ψυχολογικό μυθιστόρημα που χρησιμοποιεί το νουάρ στοιχείο της αστυνομικής ιστορίας για να αναπτύξει βαθύτερους φιλοσοφικούς στοχασμούς και ερωτήματα που απασχολούν την ανθρώπινη ύπαρξη;».

Στη συνέχεια η συντονίστρια έδωσε το λόγο στον κο Μενέλαο Σταθόπουλο για να δώσει τη δική του οπτική για το βιβλίο.

«Με μεγάλη μου χαρά βρίσκομαι ανάμεσά σας για να πω δύο λόγια γι' αυτό το υπέροχο βιβλίο αλλά και για να μιλήσω για τον σπουδαίο και πολύτιμο φίλο μου, τον Ηλία Τζιτζικάκη», είπε ο κος Σταθόπουλος και συνέχισε, «Απόψε είναι η δεύτερη φορά που έχω τη τιμή να μιλήσω για το φίλο μου και θέλω να μοιραστώ μαζί σας τι μου έκανε εντύπωση από την πρώτη φορά. Την προηγούμενη λοιπόν φορά, όλη την ώρα της παρουσίασης, η σύζυγός του τού χάϊδευε το χέρι. Με συγκίνησε. Όπως παρατηρείτε και εσείς στη σημερινή παρουσίαση, είναι στη διπλανή σειρά. Ούτε καν δίπλα του. Και το δεύτερο που θέλω να επισημάνω είναι ότι ο Ηλίας και στις δύο παρουσιάσεις του, συνεχώς αδυνατίζει... Έχω ξεκινήσει κι εγώ να γράφω κάποια διηγήματα, αν και το ξέρω ότι δεν έχω ταλέντο, μήπως και αδυνατίσω κι εγώ, αφού έχω δοκιμάσει του κόσμου τις δίαιτες...».

Μετά την χιουμοριστική εισαγωγή του, ο κος Σταθόπουλος αναφέρθηκε στο βιβλίο και την ιστορία του, «Είμαι επαγγελματίας αναγνώστης και δύσκολα πια με ενθουσιάζει κάτι σ' ένα βιβλίο... Το συγκεκριμένο βιβλίο με ενθουσίασε... Δύσκολα βρίσκω να διαβάσω ένα κείμενο τόσο λιτό και τόσο ουσιαστικό. Εκεί που λες, πάει τα' χω διαβάσει όλα, έρχεται ο Ηλίας και τ' ανατρέπει όλα... Αν οποιαδήποτε πρόταση της "Προβέντζας" αφαιρέσετε έστω και μία λέξη, η πρόταση γκρεμίζεται γιατί δεν περισσεύει τίποτα. Αυτό είναι εύκολο στον προφορικό λόγο αλλά σ' ένα βιβλίο τριακοσίων σελίδων είναι δύσκολο... Είναι σημαντικό τα "χνάρια" που θα αφήσουμε πίσω μας όταν φύγουμε τα οποία δεν σβήνουν μ' ένα κύμα ή μία βροχή».

Στη συνέχεια μίλησε για τον δικηγόρο-συγγραφέα Ηλία Τζιτζικάκη και φυσικά δεν παρέλειψε να επισημάνει χιουμοριστικά, ότι ο μόνος που δεν ήταν δικηγόρος στην αίθουσα ήταν ο ίδιος, «Μιλάμε για κάτι άρρωστο. Ακόμα και ο πιανίστας, δικηγόρος είναι... Νιώθω ήδη ένοχος και δεν ξέρω και γιατί;», είπε χαριτολογώντας με το αστείρευτο χιούμορ του.

Συνέχισε να μιλάει με τα καλύτερα λόγια για τον συγγραφέα και την γοητευτική σύζυγό του μιας και διατηρούν μαζί το δικηγορικό τους γραφείο... Αφού έφερε ως παράδειγμα μία ομιλία που άκουγε στο ραδιόφωνο ενός ακαδημαϊκού τόνισε, «Ο Ηλίας δεν χρειάζεται να κάνει δέκα λεπτά για να σκεφτεί για να μην πει τίποτα. Μιλάει απλά, είναι επεξηγηματικός, κατανοητός και κατεβάζει τις γνώσεις του στο επίπεδο των ακροατών. Δεν του χρειάζεται με τερτίπια του λόγου να κάνει το σπουδαίο γιατί είναι».

Ο κος Σταθόπουλος εξακολούθησε να πλέκει το εγκώμιο του κου Τζιτζικάκη σαν άνθρωπο και σαν δικηγόρο, άλλοτε με χιουμοριστικό τρόπο και άλλοτε με συγκινητικό τρόπο φανερώνοντας έμμεσα με τα λόγια του την εκτίμησή του που τον έχει φίλο, «Ακολουθεί ένα δρόμο ονειρικής δονκιχωτικής ηθικής που κατάφερε και τον έκανε πραγματικότητα... Ο Ηλίας τ' αλλάζει όλα γράφοντας... Γράφει απλά και στρωτά για να τα καταλαβαίνουν οι αναγνώστες του... Αν όλοι μας εργαζόμασταν με την αυστηρότητα και τη τιμιότητά του, αν η άριστη γνώση της ελληνικής γλώσσας που έχει μας χαρακτήριζε και εμάς σαν λαό, αν γράφαμε με ευφυΐα αλλά χωρίς εξυπνάδες όπως αυτός, αν είχαμε την ηθική του, η Ελλάδα θα είχε ανάγκη από μνημόνια ή θα ξεχώριζε στην Ευρώπη;... Η εποχή του επιπέδου του Ηλία, κατά τη γνώμη μου, δεν έχει έρθει ακόμα στη χώρα μας. Αλλά θα έρθει.... Στο βιβλίο του γράφει, "Πιστεύω στη δύναμη του καλού"... Μας χαρίζει εικόνες για τα πάντα... Περιγραφικός και λυρικός... Το μυθιστόρημα είναι καθαρόαιμο νουάρ. Έχει το μύθο, την πλοκή, την ατμόσφαιρα, την κορύφωση, την πάλη της ψυχής, το τέλος που στην αρχή φαντάζει να αιφνιδιάζει και μετά βλέπεις ότι είναι το μόνο λογικό, είναι τόσο κλασικό που νομίζεις ότι οι σελίδες του μυρίζουν μελάνι όπως τότε... Πάντα με ρώταγε ο πατέρας μου ποιο τραγούδι μου έρχεται στο μυαλό όταν τελειώνω ένα βιβλίο.... Όταν το βιβλίο δεν μου αρέσει δεν ακούγεται τίποτα... Με την "Προβέντζα" άκουσα το "Μία θάλασσα μικρή" του Διονύση Σαββόπουλου. Σ' ευχαριστώ Ηλία μου για τα φωτεινά βράδια που πέρασα διαβάζοντας το βιβλίο σου».

Μετά την ευφυέστατη, ιδιαίτερη και πρωτότυπη ομιλία του κου Σταθόπουλου, όπως τη χαρακτήρισε η κα Μπουρλετίδου ευχαριστώντας τον και επισημαίνοντας παράλληλα για το  πόσο εύστοχα συνδύασε τον συγγραφέα και το βιβλίο με τα λεγόμενά του. Ακολούθησε στη συνέχεια, όπως και ενδιάμεσα των ομιλιών, ανάγνωση αποσπασμάτων του βιβλίου από την κόρη του κου Τζιτζικάκη, Βάλια, με εκπληκτικό τρόπο.

Ο λόγος δόθηκε στον κο Γιώργο Τζεφεράκο ο οποίος από την οπτική του δικηγόρου μίλησε για το βιβλίο του κου Τζιτζικάκη.

«Έχω τη τιμή να συμμετέχω στην παρουσίαση του δεύτερου πονήματος του εκλεκτού συναδέλφου και παλιού φίλου, Ηλία Τζιτζικάκη», είπε ο κος Τζεφεράκος και συνέχισε, «Με εξέπληξε ευχάριστα η εξέλιξή του σε επιτυχημένο συγγραφέα υψηλών αξιώσεων παράλληλα με την επιτυχή και άριστα επαγγελματική του ενασχόληση με τη μαχόμενη δικηγορία... Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια... Εκείνο που τον έκανε να ξεχωρίζει από τότε, εκτός της επιστημονικής του γνώσης, είναι η δυναμική της έκφρασής του. Τόσο στον προφορικό όσο και στο γραπτό του λόγο... Η νομική του σκέψη εστιάζει απολύτως στο αντικείμενό του και με λιτό λόγο κυριολεκτεί χωρίς ιδιαίτερες φιοριτούρες και περιττολογίες. Ξεκινώντας την ανάγνωση του έργου του κάπως αντίστοιχα περίμενα και το συγγραφικό του λόγο. Η μεγάλη μου έκπληξη όμως ήταν όταν διαβάζοντας διαπίστωσα ότι ο συγγραφέας ξεπερνάει το αναμενόμενο όριο και άνετα μπορεί να σταθεί στο επίπεδο των μεγάλων συγγραφέων. Δεν είναι υπερβολή, και η σεμνότητά του δεν θα μου επέτρεπε να πω τέτοιες εκφράσεις, όμως είναι αλήθεια. Το συγγραφικό του ύφος είναι λιτό, απλό αλλά συγχρόνως και έντονο. Περιγράφει την εικόνα τόσο άμεσα που νομίζεις ότι ανοίγεται μπροστά σου τρισδιάστατη... Σε κάθε βήμα της εξέλιξης του έργου η περιγραφική του δύναμη είναι έντονη και ασυναίσθητα ο ίδιος ο αναγνώστης γίνεται σκηνοθέτης του έργου που εξελίσσεται μπροστά του... Όλόκληρο το έργο είναι μία συνεχής εναλλαγή καταστάσεων, μία εξέλιξη που δεν κουράζει τον αναγνώστη... Απανωτές ανατροπές εκεί που δεν το περιμένεις που σε προβληματίζουν... Περιλαμβάνει βαθυστόχαστες έννοιες και ιδέες που εκπλήσσουν ευχάριστα με αφοπλιστική σαφήνεια χωρίς φλυαρίες... Συστήνει τους ήρωες με περιεκτικότητα... Καθημερινοί άνθρωποι με αρνητικά και θετικά στοιχεία... Είναι ένα έργο μυστηρίου που ο συγγραφέας καταφέρνει να σταθεί με αξιοθαύμαστο συγγραφικό ύφος μυστηρίου, αναδεικνύοντας το ταλέντο του διαχειρίζεται την πλοκή και εξέλιξη με θαυμάσιες ανατροπές που και αυτές με τη σειρά τους ανατρέπονται... Εκεί που δεν υπάρχει καμία ανατροπή είναι στη χρήση του λόγου. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά του. Ο δίαυλος μέσα από τον οποίο ο αναγνώστης γίνεται κοινωνός και αντιλαμβάνεται το έργο. Φαίνεται η μεγάλη του ευκολία στο χειρισμό της ελληνικής γλώσσας την οποία κατέχει σε μεγαλύτερο βαθμό ακόμα και από ένα φιλόλογο».

Ο κος Τζεφεράκος έκλεισε την ομιλία του με μία φράση από το βιβλίο που, όπως είπε, τον σημάδεψε, «Η γνώση που δεν μπορείς να τη μοιραστείς είναι ανώφελη».

Μετά τη προσεγμένη και εξαιρετικά στοχευμένη προσέγγιση, όπως είπε η συντονίστρια, του δικηγόρου κου Τζεφεράκου, μοιράστηκε ένα απόσπασμα από το βιβλίο που τη συγκίνησε ιδιαίτερα.

Ακολούθησε οπτικοακουστικό βίντεο από τα Κύθηρα όπου διαδραματίζεται η ιστορία του μυθιστορήματος, για να δοθούν, εκτός από τα αποσπάσματα που ακούστηκαν, και τα σημεία από τα οποία εμπνεύστηκε ο συγγραφέας για να γράψει το βιβλίο.

«Σε αυτό το σημείο, η δικιά μας προσπάθεια να σας γνωρίσουμε τη "Προβέντζα" φτάνει στο τέλος της. Όσο όμως κι αν ο φίλος μου ο Ηλίας προσπαθεί να "ξεφύγει" από την "ανάκριση" που κανονικά θα έπρεπε να υποβληθεί, θα αρκεστούμε στο να ανέβει στο βήμα να μας πει δυο λόγια», είπε η κα Μπουρλετίδου καλώντας το τιμώμενο πρόσωπο να μιλήσει.

«Συνήθως στις παρουσιάσεις των βιβλίων οι ομιλητές είναι άνθρωποι οι οποίοι δεν είναι πολυάσχολοι, με την έννοια ότι είναι άνθρωποι που ασχολούνται με το βιβλίο και κατά κανόνα έχουν χρόνο», είπε ο κος Τζιτζικάκης όταν πήρε το λόγο και συνέχισε, «Σήμερα δεν είναι έτσι. Οι ομιλητές που μίλησαν για την "Προβέντζα" είναι γεμάτοι από ασχολίες και ξέρω ότι θυσίασαν πάρα πολύ χρόνο για να είναι εδώ και να μιλήσουν για το βιβλίο μου».

Ολοκληρώνοντας ο κος Τζιτζικάκης, ευχαρίστησε έναν έναν ξεχωριστά τους ομιλητές του για τη συμμετοχή τους, τη σύζυγό του και τα κορίτσια του για τη στήριξή τους και τέλος εξέφρασε την ευχαρίστηση και ευγνωμοσύνη για όλους όσοι παρευρέθησαν στην εκδήλωση.

Έκλεισε επισφραγίζοντας με μία συμβουλή-προτροπή, «Προσπαθήστε όλοι να κάνετε αυτό που αγαπάτε. Αν το κάνετε, θα γίνει καλά. Σας ευχαριστώ!».