Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
 

Το Bookia αναζητά μόνιμους συνεργάτες σε κάθε πόλη τής χώρας για την ανάδειξη τής τοπικής δραστηριότητας σχετικά με το βιβλίο.

Γίνε συνεργάτης τού Bookia στη δημοσίευση...

- Ρεπορτάζ.
- Ειδήσεις.
- Αρθρογραφία.
- Κριτικές.
- Προτάσεις.

Επικοινωνήστε με το Bookia για τις λεπτομέρειες.
Ζωή Καρούτζου - Φράγκου, συγγραφέας, μιλάει στον Δημήτρη Μπουζάρα
Διαφ.

Γράφει: Δημήτρης Μπουζάρας

Η Ζωή Φράγκου-Καρούτζου ζει και εργάζεται στη Γλυφάδα Αττικής. Γέννημα Θεσσαλονίκης και θρέμμα της Κρήτης, με ρίζες από την ευρύτερη περιοχή της Πόλης, έχει ιδιαίτερες ευαισθησίες και φλογερή αγάπη για τον τόπο μας αλλά και για κάθε άνθρωπο που παλεύει εντίμως να βρει μια θέση στο φως. «Όλα τα παιδιά επιβάλλεται να έχουν ίσες ευκαιρίες», συνηθίζει να λέει, υποστηρίζοντας αυτή την άποψη και εμπράκτως στην καθημερινή ζωή.

Με σπουδές ψυχολογίας, εργάζεται ως ειδική σύμβουλος διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού εταιρειών. Είναι παντρεμένη με τον επιχειρηματία Γεώργιο Καρούτζο και έχουν δύο παιδιά, τον Αγησίλαο και τη Μικέλλα, τον ήλιο και το φεγγάρι της ζωής της.

Από τις εκδόσεις Οσελότος κυκλοφορούν τα βιβλία της «Ο Γύρος του κόσμου με ένα ζευγάρι παπούτσια» και «Μαύρες γάτες, άσπρες κότες».

Ζωή Φράγκου

Σπουδάσατε Ψυχολογία και εργάζεστε ως ειδική σύμβουλος διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, πως προέκυψε η συγγραφή, ως αποτέλεσμα ποιων αναγκών και πόσο εύκολο είναι να αποφύγετε βιωματικά στοιχεία στη γραφή;

Κύριε Μπουζάρα, σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία. Με τιμά ιδιαιτέρως το γεγονός της συνέντευξης σε εσάς! Η βιοποριστική μου εργασία, σχετίζεται με την προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη ως Coach, την διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού και έργων υψηλού προφίλ. Είμαι επίσης διοργανώτρια και εισηγήτρια σεμιναρίων για εταιρείες κυρίως της αλλοδαπής.

Η ανάγκη της συγγραφής, προέκυψε από πολύ νωρίς. Η μητέρα μου ,στην οποία έχω αφιερώσει το νέο μου βιβλίο: «Μαύρες γάτες, άσπρες κότες» συνήθιζε να λέει πως γεννήθηκα με ένα μολύβι στο χέρι! Πάντα διάβαζα πολύ και μου άρεσε να γράφω, ιδέες, σκέψεις, ιστορίες. Κάποια στιγμή, αποφάσισα να τις μοιραστώ! Δεν προσπαθώ να αποφύγω βιωματικά στοιχεία είναι αδύνατον θεωρώ για τους περισσότερους συγγραφείς! Με κάποιο τρόπο συνειδητά ή ασυνείδητα, ξεπετάγονται και γίνονται ένα με την πλοκή της ιστορίας!

Πιστεύετε πως είναι καλό να αναγράφεται σε κάθε βιβλίο η ηλικία στην οποία απευθύνεται κάθε συγγραφέας; Υπάρχουν συγκεκριμένα βιβλία που απευθύνονται σε κάθε ηλικία; Θεωρείτε τις τιμές του βιβλίου προσιτές για το αναγνωστικό κοινό;

Καλό είναι, να αναγράφεται η ηλικία που απευθύνεται, το κάθε βιβλίο, παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας. Βοηθάει πολύ το αγοραστικό κοινό να επιλέξει! Τα καλά λογοτεχνικά βιβλία απευθύνονται σε όλους. Υπάρχουν όμως συγκεκριμένα θέματα που απασχολούν την κάθε ηλικία κι εκεί ακριβώς γίνεται η διαφοροποίηση! Οι τιμές στην πλειοψηφία τους είναι καλές. Η δουλειά που γίνεται είναι εξαιρετική. Υπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις στον κανόνα!

Έχετε γκάμα θεμάτων; Από που αντλείτε την έμπνευση και ποιες ήταν οι αφορμές για τα δύο σας βιβλία, «Ο Γύρος του κόσμου με ένα ζευγάρι παπούτσια», «Μαύρες γάτες, άσπρες κότες»;

«Ο Γύρος του κόσμου με ένα ζευγάρι παπούτσια» γεννήθηκε από μια εικόνα που αντίκρυσα στην Ομόνοια στην Αθήνα. Μέχρι να επιστρέψω σπίτι είχα πλάσει την ιστορία στο μυαλό μου. Το παράξενο είναι ότι είχα έτοιμο να εκδώσω άλλο βιβλίο, αλλά με συνεπήρε τόσο πολύ το συγκεκριμένο που τελικά εκδόθηκε πρώτο!

Τις «Γάτες» τις εμπνεύστηκα από μια λέξη που άκουσα στη γειτονιά.

Το γενικό πλάνο το φαντάστηκα αμέσως, αλλά βέβαια η αποτύπωση στο χαρτί και οι διορθώσεις κράτησαν πολλούς μήνες! Όπως και στα «παπούτσια» καταλαβαίνετε, έμπνευση μπορεί να αποτελέσει οτιδήποτε.

Στο βιβλίο σας «Ο γύρος του κόσμου με ένα ζευγάρι παπούτσια» εκδόσεις Οσελότος, το ταξίδι ξεκινά με την μικρή Ποπίτσα η οποία πετά στον σκουπιδοτενεκέ ένα ολοκαίνουργιο ζευγάρι παπούτσια που της είχε δοθεί ως δώρο αλλά δεν ήταν αυτό που εκείνη προσδοκούσε. Μεγαλώνουμε θεωρείτε «καλομαθημένα» η «κακομαθημένα» παιδιά, γιατί συμβαίνει αυτό, πιστεύετε ότι τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει κάτι;

Η οικογένεια έχει τεράστιο ρόλο στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Υπάρχουν εμπόδια όμως, όταν οι γονείς καλούνται να εργάζονται σκληρά όλη τη μέρα και τα παιδιά πολλές φορές βρίσκονται εκτεθειμένα να βομβαρδίζονται από παντού, με αποτέλεσμα δεκάδες δημιουργημένες ανάγκες! Πρέπει να τα μαθαίνουμε ότι το θέλω μας πολλές φορές δεν συμπίπτει με την αληθινή μας ανάγκη! Το κατανοούν , αλλά δεν είναι τόσο ισχυρά δοσμένο για να το πράττουν κιόλας. Εμείς θα το δείξουμε με τις πράξεις μας! Καλό είναι βέβαια να τηρείται μέτρο σε όλα. Δεν είμαι υπέρμαχος των χαρακτηρισμών καλομαθημένα και κακομαθημένα. Στην ουσία καθρεφτίζουν το ίδιο είδωλο. Ας δώσουμε τους χαρακτηρισμούς σε μας τους γονείς!

Επίσης το ίδιο βιβλίο «Ο γύρος του κόσμου με ένα ζευγάρι παπούτσια», μας δείχνει την εικόνα και των άλλων ανθρώπων, αυτών που ζουν δίπλα μας, που είναι όμως πολλές φορές αόρατοι και άοσμοι από πολλούς από εμάς. Θίγετε λοιπόν ένα άλλο σοβαρό ζήτημα το μεταναστευτικό, πόσο εύκολο είναι να μιλήσουμε σε ένα παιδί για αυτό, θεωρείτε ότι ευκολότερα θα μπορέσει ένα παιδί να ευαισθητοποιηθεί από ότι ένας ενήλικος και γιατί, πως χειριστήκαμε το θέμα ως λαός και γιατί έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε τον ξένο πλέον ως απειλή, απομακρυνθήκαμε πολύ από τη φιλοσοφία του Ξένιου Δια η απλώς για αλλάξαν οι εποχές;

Το μεταναστευτικό είναι ένα εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα, με πολλές πτυχές και πολλές αναδιπλώσεις! Μη ξεχνάμε ότι ως λαός έχουμε υπάρξει και μετανάστες αλλά και πρόσφυγες. Αυτό για το οποίο πρέπει να μιλάμε στα παιδιά είναι ο σεβασμός! Πως μπορείς να αρνηθείς τη βοήθεια σε ένα άνθρωπο που υποφέρει; Τα χρόνια αυτά είναι πιο εύκολο να δημιουργούνται αρνητικά σύννεφα γιατί υπάρχουν και Έλληνες πολλοί που υποφέρουν και η κατάσταση είναι δύσκολη. Πιστεύω βαθιά ότι όσα δεινά κι αν περνάμε είμαστε πάνω από όλα άνθρωποι! Ο δρόμος της ανθρωπιάς είναι ο μόνος που αξίζει να διαβούμε. Δεν χρειάζονται όμως υπερβολές ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ! Πιστεύω πολύ στον Έλληνα και στην ψυχή του, που στο τέλος πάντα ‘βλέπει’ πολύ καθαρά τι τον προστάζει η συνείδησή του να κάνει.

Υπάρχει αδικία στον κόσμο, αυτό είναι σίγουρο, μπορεί αυτό να αλλάξει κάποτε, από που θεωρείτε ότι πρέπει να γίνει η αρχή η μήπως κάτι τέτοιο είναι εντελώς ουτοπικό; Έχουμε εν συναίσθηση ως λαός μπαίνουμε ευκολά στη θέση του άλλου, τον νιώθουμε;

Θεωρώ πως η ενσυναίσθησή μας είναι σε θεωρητικό περισσότερο επίπεδο και λιγότερο σε πρακτικό. Στην αρχαία Ελλάδα γεννήθηκε η αυτογνωσία, το ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ. Ο Σωκράτης κι ο Πυθαγόρας πρώτοι μίλησαν και δίδαξαν την αυτογνωσία ως θεμέλιο λίθο. Το ταξίδι είναι μακρύ και επίπονο. Επιβάλλεται να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, τις δυνατότητες μας τα θέλω μας, τις αδυναμίες μας για να μπορέσουμε να βελτιωθούμε. Τότε μόνο θα μπορέσουμε να νιώσουμε και τους άλλους αληθινά, να μπούμε στα παπούτσια τους! Από τον εαυτό μας θα γίνει η αρχή λοιπόν και το σπίτι μας.

Από το βιβλίο σας «Μαύρες γάτες άσπρες κότες» επίσης από τις εκδόσεις Οσελότος βγαίνουν ξεκάθαρα μηνύματα όπως αυτό της δύναμης της οικογένειας, μιας αξίας που κράτησε το ελληνικό έθνος σε πολύ δύσκολες εποχές, μιας οικογένειας που προστατεύει τα μέλη της, τα προετοιμάζει για τη ζωή και για την εύρεση της Ιθάκης, θεωρείτε ότι αυτός ο θεσμός κλονίστηκε στις μέρες μας, θα αντέξει, και πόσο θεωρείτε ότι επηρεάσθηκε από την κρίση αλλά και από τη στιγμή που αναγκαστικά η γυναίκα που κατεξοχήν ήταν η βάση της οικογένειας με θέση στο σπίτι βγήκε στην αγορά εργασίας.

Ο θεσμός της οικογένειας, ο οποίος είναι ιερός και άρρηκτος έχει κλονιστεί πολύ, θεωρώ όμως όχι ανεπανόρθωτα. Κι οι δυο γονείς καλούνται να εργάζονται σκληρά και πολλές ώρες, δεν ευθύνεται όμως μόνο αυτό, ούτε βέβαια ότι η μητέρα εργάζεται, ο άνθρωπος πρέπει να εργάζεται για την ψυχική του ισορροπία πρώτα περισσότερο πιστεύω είναι η ψυχική καταρράκωση των γονιών, η δυσκολία τους να ανταποκριθούν, η απελπισία που αισθάνονται, η κρίση των καιρών Ως γονείς χρειαζόμαστε στήριξη πανταχόθεν!

Επίσης στο ίδιο βιβλίο που μέσα από απλές καθημερινές ιστορίες (όπως λέει και το οπισθόφυλλο), θίγονται ορισμένες από τις βασικές αξίες της ζωής όπως η φιλία, ο σεβασμός, έχουν πιστεύετε αυτές οι αξίες την ίδια «αξία» για τους σημερινούς εφήβους;

Ναι, για τα παιδιά η φιλία είναι εξαιρετικά σημαντική! Αποτελεί στάδιο κοινωνικοποίησης και αποδοχής. Είναι τεράστιο λάθος να κατηγορούμε τους φίλους τους, είναι σαν να τα απορρίπτουμε, έτσι το εκλαμβάνουν. Για τον σεβασμό, υπάρχει μια διαφορετική θεωρώ αντίληψη, συγκριτικά με παλιότερα. Τα σημερινά παιδιά νομίζω είναι πιο αυστηρά στα κριτήριά τους, για το που θα αποδώσουν σεβασμό.

Είναι έτοιμο πιστεύετε το παιδικό κοινό για τα σύγχρονα παραμύθια; Πολλά από αυτά έχουν συχνά δύσκολα θέματα όπως ο πόλεμος, η πολιτική, ρατσισμός, αυταρχισμός και η βία. Βρισκόμαστε θεωρείτε μπροστά σε νέες αντιλήψεις για την παιδικότητα;

Δεν είναι καθόλου παλιά θέματα, είναι διαχρονικά και δοσμένα με διαφορετικούς τρόπους. Απλά, έχουν διαρρηχθεί κάποια ταμπού και ωραιοποιημένες αντιλήψεις και αποτυπώνονται σκέψεις στο χαρτί. Το θέμα βέβαια δεν είναι μόνο αυτά που γράφει το κάθε βιβλίο κι σκέψεις του κάθε συγγραφέα αλλά οι συζητήσεις που ανοίγονται με αφορμή τα εκάστοτε γραφόμενα!

Τι σας μαγεύει στο κόσμο των παραμυθιών; Πόσο σημαντικό θεωρείτε το παραμύθι για ένα παιδί, διαβάζουμε παραμύθια στα παιδιά μας; Θεωρείτε ότι οι νέοι σήμερα είναι κοντά στο βιβλίο, αν όχι τι φταίει κατά τη γνώμη σας;

Με μαγεύει η απλότητα του μεγαλείου τους! Πρέπει να διαβάζουμε στα παιδιά μας αλλά και μαζί του, όταν πια εκείνα θα μπορούν μόνα τους! Η καλλιέργεια η εκμάθηση αλλά κι η εμβάθυνση της φιλαναγνωσίας είναι ουσιαστικός καταλύτης στη σχέση γονέων και παιδιών. Τους φέρνει κοντά, συσφίγγει τη σχέση τους, ενδυναμώνει το χαρακτήρα τους, οξύνει τη σκέψη τους, καλλιεργεί την εν συναίσθησή τους και γενικά τη συναισθηματική τους νοημοσύνη! Το ποσοστό των νέων φιλαναγνωστών εξακολουθεί να είναι σταθερά χαμηλό.

Χρειάζεται προτροπή από το σπίτι και το σχολείο για την φιλαναγνωσία και γενικότερα την προώθησή της. Προσωπικά, όλες μου οι παρουσιάσεις και ομιλίες σε ιδιωτικούς και δημόσιους χώρους εκπαίδευσης, σε όλη την Ελλάδα, γίνονται μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της φιλαναγνωσίας. Οι συγγραφείς πρέπει να διευκολύνονται να έχουν πρόσβαση πιο εύκολα στα σχολεία και να υποστηρίζονται γενικότερα.

Ως αναγνώστρια ποιες είναι οι επιλογές σας, ποια τα κριτήρια για την επιλογή ενός βιβλίου και ποιο είναι αυτό που διαβάσατε πρόσφατα και θα το προτείνατε;

Είμαι φανατική αναγνώστρια τεράστιας γκάμας θεμάτων. Οι επιλογές μου συνήθως επηρεάζονται από τα θέματα που με απασχολούν εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο. Βέβαια οι κλασσικοί Έλληνες συγγραφείς είναι η σταθερή πρώτη μου επιλογή. Ο Καζαντζάκης είναι από τους λατρεμένους μου. Το πιο πρόσφατο βιβλίο που διάβασα αφορά ιστορικά θέματα της αρχαίας Ελλάδας. Ο τίτλος είναι Η απαγορευμένη ιστορία της αρχαίας Ελλάδας του Διαμαντή Κουτούλα.

Χάνεται το παιδί μέσα μας όσο μεγαλώνουμε, γιατί, πως μπορούμε να το κρατήσουμε ζωντανό;

Το παιδί μέσα μας μεγαλώνει μαζί μας κι είναι αδύνατον να χαθεί. Εμφανίζεται σε όλες τις αποφάσεις και επιλογές μας, καθώς και στις αντιδράσεις μας. Αν εννοείται την αθωότητα και την ανεμελιά της παιδικής ηλικίας , ναι αυτά θεωρώ πως κατέχουν μικρή θέση στην ενήλικη ζωή μας. Δυστυχώς! Είναι τόσα πολλά αυτά που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο που δεν ξέρει πώς να τα διαχειριστεί! Μπορούμε να κρατήσουμε ζωντανά τα συναισθήματα, κάθε φορά που κοιτάμε τα παιδιά στα μάτια κι αφήνουμε το γλυκό τους χαμόγελο να μας ζεστάνει!

Σαν μητέρα θεωρείτε ότι πρέπει να είμαστε ρεαλιστές η να υποστηρίζουμε τα παιδιά να κυνηγούν το όνειρο τους όποιο και αν είναι αυτό;

Τα παιδιά χρειάζονται υποστήριξη και εμψύχωση και όχι διαταγές. Δεν είναι εκτελεστικά μας όργανα, να κάνουν εμμονικά ότι τους λέμε, στην ουσία δηλαδή να πραγματοποιήσουν το δικό μας όνειρο! Γνωρίζω πόσο δύσκολο για εμάς είναι αυτό, για δεκάδες λόγους. Ας κάνουμε μια απλή ερώτηση στον εαυτό μας! Πως θα είναι ευτυχισμένα και ποιος τελικά είναι ο δικός μας ρόλος κι ας θυμηθούμε εμάς στη δική τους θέση πριν μερικά χρόνια! Η ισορροπία βρίσκεται πάντα κάπου στη μέση!

Θεωρείτε ότι η δημόσια εκπαίδευση αυτή τη στιγμή δίνει ίσες ευκαιρίες για όλους, αν στο εγγύς μέλλον η δημόσια εκπαίδευση πάψει να είναι δημόσια και περάσει στην ιδιωτική σφαίρα πιστεύετε ότι θα έχει να προσφέρει περισσότερα η θα πρέπει να διαφυλάξουμε το δημόσιο χαρακτήρα της με κάθε κόστος;

Όχι είμαι υπέρ της διαφύλαξης αλλά και μέγιστης βελτίωσης του δημόσιου σχολείου, που λειτουργεί για όλους τους μαθητές το ίδιο κι όχι με δυο ταχύτητες! Για μένα πρέπει να υπάρχουν και τα δημόσια και τα ιδιωτικά σχολεία. Να υπάρχει το δικαίωμα επιλογής, κι όχι αναγκαστικής προσφυγής. Έχω συναντήσει εξαιρετικούς ανθρώπους και στα δημόσια αλλά και στα ιδιωτικά σχολεία. Εστιάζω ότι όλα τα σχολεία πρέπει να προσφέρουν στο μαθητικό πληθυσμό τους ουσιαστική όχι μόνο ετερογνωσία αλλά και αυτογνωσία.

Ως γονείς γενικά, δεδομένου ότι κάνεις από εμάς δεν έχει τελειώσει «σχολείο γονέων» διαπαιδαγωγούμε τα παιδιά μας βάσει των δικών μας εμπειριών, αξιών, γνώσεων, αν χρειαζόταν να μας βαθμολογήσετε από την εμπειρία σας με κλίμακα από 1-10 τι βαθμολογία θα μας βάζατε;

Φυσικά και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με βάση ότι γνωρίζουμε , εμπειρίες, αξίες, πιστεύω, γνώσεις. Κάπου εκεί αναμιγνύονται κι ο χαρακτήρας μας , η προσωπικότητα μας , τα βιώματά μας. Δεν μπορώ να βαθμολογήσω κανέναν, πως θα μπορούσα άλλωστε. Έχω γνωρίσει γονείς κι όλοι προσπαθούν με τον τρόπο του ο καθένας να επιτύχει το καλύτερο. Αυτό που θα μπορούσα να προτείνω είναι να λειτουργεί σχολή γονέων σε κάθε σχολείο σε κάθε δήμο και σε κάθε περιοχή.

Έχουμε λόγο στο μέλλον μας, τι το καθορίζει, οι συνθήκες ,οι αποφάσεις, η κάτι άλλο ανώτερο;

Το παρελθόν το παρόν και το μέλλον είναι σχετικά. Τώρα που μιλάμε, πριν λίγο ήταν το μέλλον τώρα είναι το παρόν και σε ελάχιστο χρόνο θα είναι παρελθόν!

Θεωρώ πως είναι στο χέρι μας οι περισσότεροι από τους προβλέψιμους παράγοντες αλλά και αρκετοί από τους απρόβλεπτους. Σαφώς έχουμε λόγο στο μέλλον μας!

Ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον;

Να μπορέσω να επισκεφτώ όσο το δυνατόν περισσότερους χώρους εκπαίδευσης και δραστηριοτήτων, βάζοντας ένα μικρό λιθαράκι στην επαφή των παιδιών με τη φιλαναγνωσία, αλλά και των γονέων τους.

Κλείνοντας, σας ευχαριστώ θερμά για την συνέντευξη. Εύχομαι υγεία, ειρήνη και σύνεση στον κόσμο!

 
 
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα