Γράφει: Πόπη Ξοφάκη

Το φωτορεπορτάζ.
Το βιβλίο «Άρες μάρες πενηντάρες».
Ο συγγραφέας Κατερίνα Παπαδημητρίου.
Οι Εκδόσεις Άνεμος.

Η συγγραφέας Κατερίνα Παπαδημητρίου και οι Εκδόσεις Άνεμος, παρουσίασαν με έναν ανατρεπτικό τρόπο, εν είδει stand-up παράστασης και... μετά μουσικής, το βιβλίο «Άρες μάρες πενηντάρες».

Η παρουσίαση του βιβλίου ήταν μία παράσταση της ίδιας της συγγραφέως Κατερίνας Παπαδημητρίου η οποία διάβασε αποσπάσματα, τραγούδησε και διασκέδασε τους παρευρισκόμενους με το ίδιο το κείμενο αλλά και με τους διαλόγους της με τον πιανίστα κο Γιώργο Κωνσταντινίδη. «Εγώ θα μιλήσω για το βιβλίο», είπε με διάθεση αστεϊσμού και συμπλήρωσε, «διότι εγώ ξέρω καλύτερα από τον καθένα τι θέλω να πω!».

«Δεν είναι διήγημα, δεν είναι μυθιστόρημα», είπε για το βιβλίο και το χαρακτήρισε «βιωματικό» το οποίο έγραψε μόλις έκλεισε τα 50, αυτή την κρίσιμη ηλικία για τις γυναίκες, «για να ξορκίσω τους φόβους μου για τα γηρατειά και να απαλύνω τον πόνο μου για την απώλεια της νιότης», συμπλήρωσε.

Έτσι είναι, πράγματι. Ένα «γλυκόπικρο» κείμενο που προσπαθεί να διασκεδάσει τον αναγνώστη με «σκληρές» διαπιστώσεις, τις λάθος προτεραιότητες της νιότης και την «τελευταία» ευκαιρία να απολαύσουν οι γυναίκες την υπόλοιπη ζωή τους, αναθεωρώντας τις προτεραιότητες τους βάσει των «προτάσεων» της συγγραφέως.

Υπάρχει ακόμα χρόνος... ;-)

Το εξώφυλλο και το κείμενο στο οπισθόφυλλο ίσως να μην εκφράζουν απόλυτα το έργο. Αντίθετα, ρεαλιστικότερη εικόνα πιστεύω ότι δίνει το ηχητικό ντοκουμέντο, και για το βιβλίο (αποσπάσματα) αλλά και για το ταμπεραμέντο της ίδιας της συγγραφέως.

Είστε πενηντάρα; Δεν σας φαίνεται! Αλλά ακόμα κι αν δεν είστε (γι' αυτό και δεν σας φαίνεται), το παρόν εγχειρίδιο απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, και αποκλειστικά σε γυναίκες.

Πας αρσενικός αναγνώστης θεωρείται εξ ορισμού ύποπτος για κατασκοπεία και κινδυνεύει να υποστεί τις σχετικές κυρώσεις (ήτοι, να διαβάζει γυναικείες "αρλούμπες" κατά τη γνώμη του, "σοφίες" κατά τη γνώμη μας).

Τι συλλογάστε λοιπόν κορίτσια; Αγοράστε το! Τόσα και τόσα λεφτά σε μαλακίες ξοδεύετε. "Κι αν δε μ' αρέσει;", θα ρωτήσουν κάποιες. Εντάξει, μία πάνω-μία κάτω (μαλακία εννοώ) δεν κάνει δα και τόση διαφορά. Ακόμα το σκέφτεστε;

Ο χρόνος τρέχει (κι ας ισχυρίζονται οι επιστήμονες ότι "χρόνος δεν υπάρχει"). Το ίδιο τρέχουν και τα χρόνια σας, που αισίως έφτασαν τα -άντα, τα -ήντα, μη σας πω και τα -όντα. Πάρτε το και θα με θυμηθείτε. Πάρτε το γιατί έχουμε και χρέη να ξοφλήσουμε!

Η Κατερίνα Παπαδημητρίου γεννήθηκε στην Αθήνα τον περασμένο αιώνα. Αν και απόφοιτος της Σχολής Θεάτρου Τέχνης, τα περισσότερα επαγγελματικά της χρόνια ταλαιπωρήθηκε ως τραγουδίστρια.

Σε κάποια φάση, έβαλε μυαλό, κρέμασε μικρόφωνο, απόκτησε δεύτερο γιο και κατόπιν εργάσθηκε ως: δασκάλα θεατρικής αγωγής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αναγνώστρια βιβλίων στο Φάρο Τυφλών Ελλάδος (όπου μάλιστα δημιούργησε θεατρική ομάδα με τυφλούς) και πωλήτρια διαφόρων αγαθών. Παράλληλα άρχισε να γράφει: στα παλιά παπούτσια της όσους της ζάλιζαν τον έρωτα και βιβλία για όσους πιστεύουν ότι η ζωή (όπως και η αγάπη άλλωστε) είναι ζάλη κι ότι στο χάλι που φτάσαμε μόνο το γέλιο θα μας σώσει.

Προσφάτως της την έδωσε και ξανανέβηκε στο πάλκο με μια παράσταση δικής της κατασκευής και εκτέλεσης (γράφει, παίζει, τραγουδάει).