Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
 

Το Bookia αναζητά μόνιμους συνεργάτες σε κάθε πόλη τής χώρας για την ανάδειξη τής τοπικής δραστηριότητας σχετικά με το βιβλίο.

Γίνε συνεργάτης τού Bookia στη δημοσίευση...

- Ρεπορτάζ.
- Ειδήσεις.
- Αρθρογραφία.
- Κριτικές.
- Προτάσεις.

Επικοινωνήστε με το Bookia για τις λεπτομέρειες.
Έφη Καγξίδου - Λίνα Σπεντζάρη, μιλούν στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη
Διαφ.

Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Δυο αγαπημένες ποιήτριες και συγγραφείς μετά τη πρόσφατη έκδοση του βιβλίου τους «Περίμενε με θα γυρίσω», μιλούν στο Bookia για το βιβλίο τους. Ένα βιβλίο πλημμυρισμένο με συναισθήματα που είναι δύσκολο να το αποχωριστείς αν δεν το τελειώσεις. Το «Ούτε η μάνα μου», ήταν το πρώτο κοινό βιβλίο τους που αγαπήθηκε από τους αναγνώστες. Είναι πολλά αυτά που θέλω να ρωτήσω, αλλά χωρίς να μαρτυρήσω την ιστορία τους. Ας τις αφήσουμε λοιπόν να ξετυλίξουν μόνες τους το κουβάρι της ιστορίας…

Έφη Καγξίδου και Λίνα Σπεντζάρη σας ευχαριστώ που μου παραχωρείτε συνέντευξη στο Bookia. Είναι η πρώτη σας συνέντευξη. Πόσο δυνατή μπορεί να είναι αυτή η χημεία ώστε να μην καταλαβαίνει κανείς από τους αναγνώστες το κομμάτι συγγραφής της κάθε μιας;

Έχουμε βρει τον δικό μας ιδιαίτερο τρόπο να γράφουμε. Μιλάμε την ίδια γλώσσα, επιλέγουμε να προβάλουμε τις ίδιες καταστάσεις, τα ίδια συναισθήματα, χρησιμοποιούμε τις ίδιες εκφράσεις ακόμη κι όταν μιλάμε, έχουμε τις ίδιες αρχές και ηθικές αξίες, θαυμάζουμε και αγαπάμε η μια την πένα της άλλης και το κυριότερο, στον καμβά της υπόθεσης μάθαμε να κεντάμε την κάθε φράση με δυο βελόνες. Μία η καθεμιά μας. Δηλαδή, σταυροβελονιά.

Το «Ούτε η μάνα μου» ήταν γραμμένο για τα Βουρλά, αληθινή ιστορία. Το «Περίμενέ με θα γυρίσω» είναι πάλι μια αληθινή ιστορία, που διαδραματίζεται στο Κιλκίς με πρωταγωνιστές Πόντιους πρόσφυγες. Δεν έχουν γραφεί τα πάντα γι’ αυτούς τους τόπους; Πόσες ανείπωτες μνήμες μπορούν να υπάρχουν ακόμη στην καρδιά των συγγραφέων;

Όσα και να γραφτούν για τις χαμένες πατρίδες, ποτέ δεν θα έχουν όλα ειπωθεί. Κάθε ένας από μας, που είμαστε απόγονοι δεύτερης, ακόμη και τρίτης γενιάς προσφύγων της Ιωνίας, του Πόντου και όλων των αλησμόνητων τόπων, έχει την ιστορία της δικής του οικογένειας να διηγηθεί, που είναι πάντα μία και μοναδική. Οι ομοιότητες με τις ιστορίες κάποιων άλλων, δεν μειώνουν σε καμία περίπτωση τη μοναδικότητά της. Πιστεύουμε λοιπόν και οι δυο μας, ότι το πιο σημαντικό απ’ όλα, είναι ο τρόπος που προσεγγίζει ο συγγραφέας τις βιωμένες στιγμές τους, χωρίς να ξύνει τις πληγές τους που κακοφορμίσανε και για πάντα θα πονάνε. Με σεβασμό τις ζούμε μαζί τους και αγάπη πολλή.

Ποιος είναι ο ρόλος της κυρίας Μόσχας μέσα στο μυθιστόρημα κι αν όλοι οι ήρωές σας είναι πραγματικοί.

Η κυρία Μόσχα ήταν συγκρατούμενη της Σοφίας. Τόπους και ονόματα χρειάστηκε να αλλάξουμε, για να μην προσβάλουμε τη μνήμη κάποιων ανθρώπων, τα γεγονότα όμως και οι ήρωες είναι αληθινοί.

Θαύμασα και ζήλεψα την Σοφία που τόλμησε να σηκώσει ανάστημα στον Αφέντη. Βοήθησε τον αγώνα εναντίον των Γερμανών, έσωσε ζωές, μπήκε στην φυλακή για τα πιστεύω της. Μου άρεσε πολύ ο Στέφανος Μπαλής. Υπάρχουν πολλές Σοφίες και Στέφανοι σήμερα; Κι αν συμβεί κάτι ανάλογο στις μέρες μας, μη το κακομελετώ, θα τους ανταμώσουμε; Ελπίζετε ότι ο νεοέλληνας του καναπέ, του καφέ και της τηλεόρασης θα πάρει την ευθύνη του όταν θα χρειαστεί η πατρίδα τη συνδρομή του;

Όσο θα υπάρχουν στον κόσμο αυτόν άνθρωποι που αγαπιούνται αληθινά, θα υπάρχουν πάντα Στέφανοι και Σοφίες, που θα αγωνίζονται με όλη τη δύναμη της ψυχής τους για τα χρώματα του ουρανού τους!

Και οι δυο είστε Ποιήτριες. Αν και γράφετε μυθιστορήματα δεν παύει να φωλιάζει η Ποίηση στις καρδιές σας. Από τη μια, λοιπόν «βάζετε» τον αγράμματο Λάμπη να νευριάζει που ο γιός του, ολόκληρος άντρας να διαβάζει ποιήματα, καταδικαστέο, σκοταδισμός, κι από την άλλη, στη κηδεία του Κωστή Παλαμά που γράφετε «Η Ποίηση τους κοίταζε από ψηλά και χαμογελούσε ευχαριστημένη. Τα κατάφερε. Φύσηξε μέσα τους δυνατά. Φούντωσε της επανάστασης τη φλόγα που σιγόκαιγε στις ψυχές τους από καιρό» Θέλατε να δώσετε στους αναγνώστες τη δύναμη που είχε η Ποίηση στους αγώνες του λαού;

Θ’ απαντήσουμε λοιπόν με στίχους που αγαπάμε.

«Ένα σωστό ποίημα...είναι πάντα στην ώρα του, λέει παρών, στο πρώτο κάλεσμα της εποχής του». Γ. Ρίτσος

«Μπροστάρηδες είναι οι ποιητές κι αλίμονό τους αν δεν είναι». Α. Σικελιανός

Αλλά και: «Τα φάρμακά σου φέρε τέχνη της ποιήσεως, που κάμνουνε -για λίγο-να μη νιώθεται η πληγή» Κ. Καβάφης

«Κατά βάθος η ποίηση, είναι μια ανθρώπινη καρδιά, φορτωμένη όλο τον κόσμο». Ν.Βρεττάκος

«Μια χούφτα γης η Ελλάδα μας, κορίτσι μου, και γέννησε πολιτισμό, που στο φως του υποκλίνονται ακόμα. Ένα πολιτισμό που δεν τον κράτησε για τον εαυτό της. Τον μοίρασε απλόχερα σ΄ όλο τον κόσμο».

Μα για να έχουν οι λαοί σωστές αντιστάσεις πρέπει να έχουν βαθιά γνώση της πραγματικότητας. Πώς όμως; Αφού η μόρφωση είναι απαγορευτική και χωρίς αυτήν δεν μπορεί ο κόσμος να δει καθαρά». Πιστεύετε ότι η αμορφωσιά είναι το ζητούμενο ώστε να μην ξεσηκώνονται οι λαοί από κάθε μορφής εξουσία;

Αυτό είναι ένα πρόβλημα διαχρονικό που όμως στις μέρες μας φθίνει, γιατί η μόρφωση για τους περισσότερους ανθρώπους δεν είναι καθόλου απαγορευτική. Το αντίθετο μάλιστα. Υπάρχει υπερπροσφορά πληροφοριών και γνώσεων που είναι προσβάσιμες σε όλους σχεδόν.

Θυμάμαι που μου έλεγε η μητέρα μου «Γερμανό και Τούρκο μη πάρεις». Μου πέρασε στο DNA μου όλα τα δικά της βιώματα. Μπορούμε ή πρέπει να δώσουμε χώρο στην συμφιλίωση; Μήπως η κοντή μνήμη που έχουμε ως λαός σε συνδυασμό με το να κλείσουμε τις πληγές, βοηθήσει κατά πολύ την έξαρση των εθνικιστικών κομμάτων στην Ελλάδα όπως και στην Ευρώπη;

Την απάντηση τη δίνουμε στη σελίδα 498. «Κουραστήκαμε να κουβαλάμε στις πλάτες μας τις αμαρτίες μας. Ήρθε η ώρα να τις πάρουμε αγκαλιά και να διδαχτούμε απ΄αυτές. Στη θέση του πόνου να βάλουμε τη ζωή και να ξορκίσουμε το θάνατο. Να χτίσουμε έναν κόσμο που θα ξεπερνά τα λάθη και τους διαχωρισμούς. Έναν κόσμο που θ’ απαντά στη συγγνώμη με έλεος».

Οι ήρωες του βιβλίου σας άφησαν ένα μήνυμα στην επόμενη γενιά. Όπως το «να χτίσουμε τις γέφυρες που ενώνουν. Να γκρεμίσουμε τα τείχη της άρνησης». Γιατί οι σημερινοί νέοι που δεν έζησαν εκείνη την εποχή, δεν ρίσκαραν τη ζωή τους, δείχνουν τόσο μεγάλη επιθετικότητα στα διάφορα γεγονότα που ταλανίζουν την Ελλάδα του σήμερα; Φταίει η κρίση, φταίει ότι έχασαν την πλαστή ευδαιμονία τους και ρίχνουν την ευθύνη σε όλους εκτός από τον εαυτό τους, ή προσπαθούν μετά από τόσα χρόνια απραξίας να διεκδικήσουν τα απολεσθέντα;

Η πρόταση η δική μας στους νέους μας είναι, ν’ ακολουθήσουν το φωτεινό παράδειγμα των ηρώων μας.

Πιστεύετε πως οι συγγραφείς επικουρούν ή συμπληρώνουν στο να ζωντανεύει η ιστορική γνώση ακόμη και μέσα από το μυθιστόρημα με ιστορικές αναφορές που δεν διδάχτηκε ή δεν θα διδαχτεί ποτέ στα σχολεία;

Μέσα από την ψυχογραφία μιας αληθινής βιογραφίας που περιγράφεται χωρίς προκαταλήψεις, μπορεί κανείς να παρακολουθήσει τις συμπεριφορές των καθημερινών ανθρώπων και να έχει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα των ιστορικών γεγονότων της κάθε εποχής. Πιστεύουμε δηλαδή ότι οι συγγραφείς που ασχολούνται με το ιστορικό μυθιστόρημα, βάζουν τις μικρές ανάσες-πινελιές στον μεγάλο πίνακα της Ιστορίας.

Ποια είναι η γνώμη σας για τη προβολή των συγγραφέων και του έργου τους από το Bookia;

Η παρουσία του Bookia είναι για μας πολύτιμη. Αγαπάει και σέβεται τους συγγραφείς και προωθεί με τον καλύτερο τρόπο τους ίδιους και το έργο τους στο αναγνωστικό κοινό. Ευχαριστούμε ολόψυχα όλους τους συνεργάτες του Bookia για την μεγάλη αγκαλιά, για το εξαιρετικό βιντεάκι του καλέσματος στην παρουσίαση του βιβλίου μας, για την φωτογραφική κάλυψη, για αυτήν την συνέντευξη καρδιάς και για όλα τα χαμόγελα που αλογάριαστα μας χάρισαν!

Ευχαριστώ πολύ και τις δυο σας που ανοίξατε την καρδιά σας πρώτα στο Bookia. Ποιο είναι για σας το ελπιδοφόρο μήνυμα που θέλετε να δώσετε στους αναγνώστες, που είμαι σίγουρη πως θα το βάλουν κι αυτό στην καρδιά τους;

Ιδιαιτέρως σ’ ευχαριστούμε Μάγδα μου, για την κριτική σου που μας τιμάει και γι’ αυτή την πρώτη μας συνέντευξη που μοιραστήκαμε! Η γνωριμία μαζί σου, ήταν για μας δώρο ανεκτίμητο!

Για τους αγαπημένους μας αναγνώστες, που ανάβουν καθημερινά όλα τ’ αστέρια στης ψυχής μας τον ουρανό, θα πούμε: «Αν έχεις στο διάβα σου για οδηγό την αγάπη, η πυξίδα που δείχνει το σωστό δρόμο λέγεται συνείδηση».

Εγώ ευχαριστώ πολύ για το αναγνωστικό ταξίδι που χαρίσατε και για την συνέντευξη που μου δώσατε. Καλοτάξιδο το βιβλίο αγαπημένες μου κυρίες!

 
 
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα