Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Το βιβλίο «ΣΥΡΙΖΑ, απάτες και αυταπάτες».
O συγγραφέας Σάκης Μουμτζής.
Οι εκδόσεις Επίκεντρο.

Οι Εκδόσεις Επίκεντρο παρουσίασαν στην ΕΣΗΕΑ το βιβλίο του Σάκη Μουμτζή, «ΣΥΡΙΖΑ, απάτες και αυταπάτες».

Για το βιβλίο μίλησαν οι:

• Άδωνις Γεωργιάδης, Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Β' Αθηνών
• Ανδρέας Λοβέρδος, Βουλευτής Β' Αθηνών ΠΑ.ΣΟΚ.
• Θανάσης Μαυρίδης, δημοσιογράφος
• Σάκης Μουμτζής, ο συγγραφέας 

Την συζήτηση συντόνισε ο εκδότης Πέτρος Παπασαραντόπουλος. 

Ο κος Πέτρος Παπασαραντόπουλος καλωσόρισε το κοινό στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ και «ως άνθρωπος του βιβλίου» όπως δήλωσε, έκανε μία αρχική παρατήρηση, «Πρώτα απ' όλα είναι ένα βιβλίο διανοητικής απόλαυσης, ένας τεράστιος πλούτος πληροφοριών και εμπειριών μετασχηματίζεται σε απλά και εύληπτα κείμενα τα οποία εθίζουν τον αναγνώστη».

Πρόκειται για μία συναρπαστική περιπλάνηση στη 2ετία 2014-2016 όπου συντελέστηκε μία μείζονα αλλαγή παραδείγματος στην ελληνική πολιτική ζωή.

«Πρόκειται για μία συναρπαστική περιπλάνηση στη 2ετία 2014-2016 όπου συντελέστηκε μία μείζονα αλλαγή παραδείγματος στην ελληνική πολιτική ζωή», είπε και συνέχισε περιγράφοντας αυτή την αλλαγή, «Έχουμε ένα πολιτικό τυχοδιωκτισμό και μία αδίστακτη πολιτική ρητορεία που δηλητηριάζει σε βάθος τα αισθήματα και τον τρόπο σκέψης της κοινωνίας».

Το εξάμηνο Ιανουαρίου 2015 έως τη προκήρυξη του δημοψηφίσματος, ο μύθος της σκληρής διαπραγμάτευσης, το Grexit, είναι μερικά από τα θέματα του βιβλίου, και ο εκδότης του Επίκεντρου αναφέρθηκε περιληπτικά στις περιόδους τις οποίες μελετά ο συγγραφέας.

Ένα χαρακτηριστικό του βιβλίου το οποίο επισημαίνει και ο Ευάγγελος Βενιζέλος στον πρόλογό του, είναι το ότι «Ο συγγραφέας διαθέτει την ιδεολογική αυτοπεποίθηση του διανοούμενου που γνώρισε τη μαρξιστική αριστερά και δεν διστάζει να αναδείξει του ιδεοληπτικούς καταναγκασμούς που απορρέουν από μία ολιστική, μηχανιστική και αυτοαναφορική θεώρηση της οικονομίας, της πολιτικής και εν τέλει της ιστορίας».

Μία βασική σταθερά διατρέχει όλα τα κείμενα, «Το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κριθεί με τα μέτρα και σταθμά των φιλελεύθερων δημοκρατιών», και ο συγγραφέας θεωρεί την 25η Ιανουαρίου 2015 ως μία καθοριστική μέρα για την Ελλάδα, η εξουσία καταλύθηκε από ένα κόμμα με ιδεολογικό υπόβαθρο το μαρξισμό και απορρίπτει την αντίληψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγείται σε μετριοπαθέστερες θέσεις καθώς αναλαμβάνει την εξουσία και οι συμβιβασμοί που αναγκάστηκε να κάνει είναι μόνον θέμα τακτικής.

Το κύριο μέλημα τους ΣΥΡΙΖΑ είναι η παραμονή στην εξουσία και η νομή της.

Ο συγγραφέας επίσης αντιμάχεται το μύθο που θέλει σε αντιδιαστολή τον «καλό Τσίπρα» με το κακό «ΣΥΡΙΖΑ».

Ως αναπόφευκτη θεωρεί ο συγγραφέας τη σύγκρουση διότι το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό πρότυπο της ΕΕ δεν είναι συμβατό με το όραμα της ριζοσπαστικής αριστεράς και των κινημάτων με εξ ορισμού αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα, χωρίς πίστη στο πολίτευμα της αστικής δημοκρατίας, με οικονομικό μοντέλο κεντρικού σχεδιασμού εκτός της Ευρωζώνης και σε αυτό βασίζεται η πεποίθηση του συγγραφέα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σχέδιο επιστροφής σε εθνικό νόμισμα.

Η κοινωνία μας επιμένει πεισματικά να βλέπει την εικόνα της παγωμένη στο 2008, αρνείται να δει την προβολή της στο μέλλον.

Ο συγγραφέας ασχολείται επίσης με τους μύθους, τις αντιλήψεις και τα στερεότυπα της ελληνικής κοινωνίας, τα οποία είναι μεγάλο εμπόδιο στην εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων, «Η κοινωνία μας επιμένει πεισματικά να βλέπει την εικόνα της παγωμένη στο 2008, αρνείται να δει την προβολή της στο μέλλον», γράφει χαρακτηριστικά ο συγγραφέας στο βιβλίο. Επιρρίπτει όμως ευθύνες και στην πολιτική, πνευματική και οικονομική ελίτ της χώρας που δεν μπόρεσε να εκπονήσει ένα σχέδιο που να εμπνεύσει την κοινωνία, «Μία κοινωνία χωρίς όραμα, σβήνει και πεθαίνει».

Μία κοινωνία χωρίς όραμα, σβήνει και πεθαίνει.

Ο κος Θανάσης Μαυρίδης ξεχώρισε τρεις περιόδους στο βιβλίο του συγγραφέα, «α) Ο Σάκης γράφει στο Capital, β) Ο Σάκης γράφει στο Capital ενώ προετοιμάζεται το Liberal, γ) Ο Σάκης γράφει στο Liberal», είπε και εξέφρασε το σκεπτικισμό για μία τέταρτη περίοδο όπου «Ο Σάκης γράφει στο Liberal σε έναν ελεύθερο κόσμο».

Ως εκπρόσωπος μέσου ενημέρωσης, δήλωσε ότι έχει ζήσει έντονα την έννοια «καθεστώς», κάτι το οποίο με δυσκολία μεταφέρεται σε τρίτους διότι στην προσπάθεια περιγραφής του ο ίδιος και άλλοι που το κάνουν, κατηγορούνται ως άνθρωποι με μανία καταδίωξης, «Ένα από τα μεγάλα project του ΣΥΡΙΖΑ σε εξέλιξη είναι η αντιμετώπιση των Μέσων που βρίσκονται απέναντί του», είπε χαρακτηριστικά.

Δήλωσε την τύχη του για τη γνωριμία με το συγγραφέα, σε μία εποχή που χρειαζόταν κάποιον που καταλάβαινε τι γινόταν και μπορούσε να προβλέψει το τι έρχεται, «Κέρδισε του αναγνώστες, ως αληθινός, όχι "κάπως", μετρούσε τα λόγια του και περιέγραφε τα φαινόμενα όπως ήταν, καταλαβαίνει πως σκέφτονται αυτοί οι άνθρωποι», είπε και έφερε σε αντιδιαστολή, τους επιχειρηματίες του αστικού χώρου που πίστευαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το νέο ΠΑΣΟΚ και απλώς επρόκειτο για "αλλαγή φρουράς", ανοίγοντας διάπλατα τις πόρτες του ΣΕΒ, «Έχουμε μία κυβέρνηση μειοψηφίας που συγκυβερνά με τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ», σημείωσε.

«Φονέα των μύθων της αριστεράς», χαρακτήρισε το συγγραφέα και αναφέρθηκε σε τέτοιους μύθους και τον ευχαρίστησε για τη συνεργασία τους, «στο capital παλαιότερα, στο Liberal σήμερα».

Τον κο Άδωνι Γεωργιάδη προσφώνησε ο εκδότης Πέτρος Παπασαραντόπουλος ως «τον μόνο στο πάνελ που δεν πέρασε από τα τραπέζια της αριστεράς στα νιάτα του, ευρισκόμενος εκείνη τη μέρα ανάμεσα σε δύο ρηγάδες και δύο κνίτες».

Από αυτό άρχισε ο Άδωνις Γεωργιάδης διηγούμενος μία ιστορία όπου ένα πάνελ της κας Έλλης Στάη όπου βρέθηκε ανάμεσα σε άλλους πολιτικούς και καλλιτέχνες, συζητώντας στο διάλειμμα ο καθένας αναφέρθηκε στο πολιτικό του παρελθόν στην αριστερά, στην ΚΝΕ, στο ΚΚΕ, στους Μαοϊκούς κ.λπ. Απευθυνόμενος στον Γιώργο Κύρτσο του είπε ότι οι δυο τους ήταν τελικά οι μόνοι δεξιοί στο τραπέζι, δεχόμενος με έκπληξη στην απάντηση, «Εγώ ήμουν γραμματέας στην ΚΝΕ Λονδίνου!».

«Θα έπρεπε να είχα πάει και εγώ έστω για λίγο στην ΚΝΕ», δήλωσε ο ομιλητής διότι όπως εξήγησε, έτσι δεν θα είχε τις επιπτώσεις που έχει τώρα, τους χαρακτηρισμούς που δέχεται και τη βία ως πολιτικός και ως επιχειρηματίας.

Στηλίτευσε το «πολιτικό τέρας» που οικοδομήθηκε στο μυαλό των Ελλήνων τα τελευταία χρόνια και ως παράδειγμα ανέφερε το αυτονόητο σχεδόν εθνικό δικαίωμα καύσης της Αθήνας κάθε 6η Δεκέμβρη, «και αυτό κάτι λέει», σημείωσε.

Δήλωσε ότι διαβάζει την αρθρογραφία του συγγραφέα κάθε μέρα, κάθε πρωί διότι ο κος Μουμτζής βλέπει τα πράγματα από μία διαφορετική γωνία. Αναφέρθηκε στη συνέχεια στον τρόπο που πολιτεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ και στην ανοχή που απολαμβάνει από διάφορους θεσμούς, όπως η ΕΣΗΕΑ, «Αν έκλεινε άλλο κόμμα τα κανάλια η ΕΣΗΕΑ θα είχε κηρύξει ανένδοτο», είπε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε, «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τεράστια ιδεολογική ασυλία».

Συνέχισε μιλώντας για το περιεχόμενο του βιβλίου, την αρθρογραφία του που χρονολογικά ακολουθεί την εξέλιξη των γεγονότων των δύο τελευταίων ετών και καθίσταται εξαιρετικά ενδιαφέρον διότι αυτή τη εξέλιξη δεν έχει τελειώσει, «Δεν είναι καθόλου σίγουρος ότι έχουμε ξεμπλέξει», σημείωσε.

Ο πρόλογος από τον Ευάγγελο Βενιζέλο είναι ένας ακόμη λόγος για να διαβάσει κάποιος το βιβλίο, διότι παρά τις πολιτικές τους διαφορές, τιμά τον άνθρωπο που διέθεσε το πολιτικό του κεφάλαιο για να σώσει την Ελλάδα, «Μαζί με τον Αντώνη Σαμαρά προσπάθησαν να αποφύγουν να ζήσουμε αυτά που ζούμε σήμερα», όπως είπε.

Αναφέρθηκε σε δήλωση του Γιάννη Βαρουφάκη ο οποίος αναφέρθηκε σε δήλωση του Βόλφρανγκ Σόιμπλε ότι το καλοκαίρι του 2014 αποφάσισε να ρίξει την κυβέρνηση Σαμαρά διότι η επιτυχία της Ελλάδας δεν συμβάδιζε με το στρατηγικό του στόχο βάσει του οποίου η Ελλάδα έπρεπε να βρεθεί είτε στη μέγγενη ενός μνημονίου είτε εκτός Ευρώ, «Φτάνοντας σε σημείο σήμερα να μην γνωρίζει κανένας τι έπεται».

Αναφέρθηκε σε σημεία του βιβλίου που ξεχώρισε, σημεία που ο ίδιος δεν γνώριζε ή είχαν ιδιαίτερη πολιτική αξία και κατέθεσε τον εντυπωσιασμό του και το αίσθημα οικειότητας που νιώθει για το συγγραφέα μέσα από την ανάγνωση των κειμένων του, «Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί και να διαδοθεί», είπε ο κος Γεωργιάδης και ως σημείο παρακμής ανέφερε το πλήθος που συρρέει στις παρουσιάσεις του κου Βαρουφάκη και όχι στου κου Μουμτζή, «Να ζήσουν τα παιδιά μας σε μία ελεύθερη χώρα, σε μία φιλελεύθερη δημοκρατία, να έχουν μέλλον, να βρουν δουλειά, σε μία χώρα που μας αρέσει η πολιτική, όχι με το σημερινό τρόπο αλλά με το φυσιολογικό όπου θα μπορούμε να ξανατσακωθούμε με το Βαγγέλη Βενιζέλο, στο μέτρο, τύπο και χώρο των πραγματικών μας διαφορών και όχι στο χώρο επιβίωσης της ελευθερίας».

Ως καλό της εποχής που ζούμε, σημείωσε το ότι «Ξεχώρισε τι ήταν ο καθένας», και με αυτό έκλεισε ο κος Γεωργιάδης την παρέμβασή του.

Ο κος Ανδρέας Λοβέρδος ευχαρίστησε για την παρουσία του στην εκδήλωση και αναφέρθηκε στη σχέση του με το συγγραφέα αναγνωρίζοντας την υποκειμενικότητα της άποψής του για την προσωπικότητά του.

Παρέπεμψε στη φράση του Τσώρτσιλ «Η ζωή κάθε ανθρώπου πρέπει να είναι καρφωμένη σε ένα σταυρό, είτε του πνεύματος είτε  της δράσης» και ο Σάκης Μουμτζής συνδυάζει και τους δύο σταυρούς και για αυτό ο κος Λοβέρδος νιώθει υπερήφανος.

Σημείωσε την παρουσία και του ίδιου στην περίοδο που πραγματεύεται το βιβλίο, «Όχι από ευχάριστες θέσεις», σχολίασε και λόγω αυτού χαρακτήρισε την καταγραφή που κάνει ο συγγραφέας πιο ενδιαφέρουσα από την ίδια την πραγματικότητα, «παρά το επώδυνο να ξαναζώ τα γεγονότα της τελευταίας διετίας», είπε και διευκρίνισε ότι παρότι πρόκειται για άρθρα που γράφτηκαν αρκετό καιρό πριν, «αντέχουν στο χρόνο».

Για να δείξει τη διορατικότητα του συγγραφέα, ο κος Λοβέρδος αναφέρθηκε σε γεγονότα που πρόβλεψε ο κος Μουμτζής όπως τον Ιανουάριο του 2015 όπου γράφει στο Capital ότι ο οδικός χάρτης του ΣΥΡΙΖΑ είναι η μεθοδευμένη αποτυχία των επαφών με τους δανειστές, δεύτερες εκλογές και στη συνέχεια δημοψήφισμα, «έπεσε λίγο έξω στη σειρά αλλά έτσι έγινε», σχολίασε ο ομιλητής.

Ως άλλα παραδείγματα ανέφερε την πρόβλεψη για την ακύρωση του «νόμου Παππά» για τα τηλεοπτικά κανάλια και την ανάδειξη του Κυριάκου Μητσοτάκη ως προέδρου της Νέας Δημοκρατίας με τον Άδωνι Γεωργιάδη αντιπρόεδρο.

«Ψυχογραφεί τον ΣΥΡΙΖΑ», είπε ο κος Λοβέρδος για το συγγραφέα, με τρόπο ωμό αλλά και ορθολογικό, λόγω της εμπειρίας του από το χώρο της αριστεράς αλλά και η ιστορική του κατάρτιση. Οι σκληρές εκφράσεις του συγγραφέα τον κάνουν ακόμα πιο αγαπητό, φράσεις του οποίου χρησιμοποιεί και ο ίδιος στην καθημερινή του αντιπαράθεση.

Με την ιδιότητα του πολιτικού κατέθεσε την ένστασή του για τη θέση του κου Μουμτζή ότι η κα Φώφη Γενηματά αισθάνεται άσχημα για τη συγκυβέρνηση '12-'14, «Ενίσταμαι διότι είμαστε υπερήφανοι για αυτό που έχουμε κάνει».

«Επειδή η πολιτική στην Ελλάδας της κρίσης θέλει αλήθειες», ο κος Λοβέρδος εξέφρασε μία δεύτερη ένστασή του για το «λαϊκίστικο εκσυγχρονισμό» με τον οποίο ο συγγραφέας «συναντιέται» πολλές φορές με τους «ultra εκσυγχρονιστές» και ως «λαϊκισμό» όρισε την καλλιέργεια του μίσους, τις γεναιόδωρες και ψευδείς υποσχέσεις, τον αντικαπιταλισμό σε συνδυασμό με τον εθνικισμό και τον αντιερυωπαϊσμό, την ξενοφοβία, την έξαλλη ρητορική κατά της διαφθοράς και τη διάδοση ανόητων θεωριών.

«Ο Σάκης πιστεύει πως η απελευθέρωση της οικονομίας από το κράτος πρέπει να αποτελέσει τον κεντρικό στόχο, τον εθνικό στόχο της χώρας», είπε ο κος Λοβέρδος και θεώρησε αυτή τη θέση ως τη βασικότερη προϋπόθεση της ανάπτυξης, σημαντικότερη και από την ίδια τη μεταφορά κεφαλαίων στη χώρα.

«Ελάχιστοι μπόρεσαν να προβλέψουν το μέγεθος της καταστροφής που θα επέφεραν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ», είπε ο ομιλητής και ανάμεσα σε αυτούς διέκρινε το συγγραφέα τον οποίο παρακολουθεί με ενδιαφέρον σε κάθε νέα του προσπάθεια.

Ο κος Σάκης Μουμτζής ευχαρίστησε τους συντελεστές της παρουσίασης, τους ομιλητές και τον εκδότη του Πέτρο Παπασαραντόπουλο, Αναφέρθηκε στηn πρόταση του Θανάση Μαυρίδη για καθημερινή αρθρογραφία του στο Liberal την οποί αποδέχτηκε αμέσως, χωρίς δεύτερη σκέψη, παρά την αντίθετη γνώμη φίλων και συνοδοιπόρων στην πολιτική, «θα βρεθείς σε καθημερινή φθορά, θα εκτεθείς, θα γίνεις στόχος επιθέσεων και το σημαντικότερο, θα πρέπει καθημερινά να βρίσκεις ένα θέμα».

Το τελευταίο δεν αποδείχθηκε τελικά τόσο δύσκολο διότι, όπως είπε αστειευόμενος, η κυβέρνηση δημιουργεί καθημερινώς θέματα τα οποία αξιοποιεί στην αρθρογραφία του, «Πρόβλημα θα έχω αν αναλάβει μία σοβαρή κυβέρνηση», σχολίασε.

Το έργο του το διατρέχει μία βασική ιδέα, «Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι πολιτικοί απατεώνες», είπε ο συγγραφέας και εξήγησε ότι αυτά που λένε τα πιστεύουν, «όταν έλεγαν ότι θα αλλάξουν την Ευρώπη, το πίστευαν, όταν έλεγαν ότι έκαναν υποχώρηση για να κερδίσουν χρόνο, το πίστευαν». «Όμως, να κερδίσεις χρόνο για ποιο λόγο;», αναρωτήθηκε ο κος Μουμτζής και ως «λογική εξήγηση» κατέθεσε το την προοπτική να δώσουν τη μάχη από καλύτερες συνθήκες.

«Οι προσλαμβάνουσες παραστάσεις τους είναι περιορισμένες, δεν γνωρίζουν πως διαμορφώνονται οι διεθνείς σχέσεις, δεν γνωρίζουν τις διαδικασίες στην ΕΕ, δεν γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις και το κυριότερο, δεν θέλουν να τα μάθουν. Ο αντιληπτικός τους ορίζοντας αρχίζει και τελειώνει στις κομματικές συγκεντρώσεις, στα καφενεία, στα πανεπιστήμια, να μιλούν γενικώς και αορίστως», ήταν η άποψη που εξέφρασε ο συγγραφέας για το κυβερνητικό σχήμα.

«Οπλισμένοι» με το μαρξισμό ως ιδεολογικό υπόβαθρο και λόγω της «επιθετικής φύσης» του μαρξισμού, δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς να παράγουν εχθρούς, πολώσεις και ρίξεις, φτάνοντας στο σημείο να έχουν λόγο επιθετικό και προκλητικό, λόγο που απωθεί κάθε συναίνεση, σε αντίθεση με το φιλελεύθερο σοσιαλδημοκρατικό χώρο που λειαίνει τις διαφορές.

«Βαθύτατα αντιευρωπαϊκό κόμμα», χαρακτήρισε το ΣΥΡΙΖΑ, «εξ ιδεολογίας και προγράμματος», επαγγέλλεται μία μη συμβατή κοινωνία με το ευρωπαϊκό μοντέλο, είναι εχθρός της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.

Για τον αντιευρωπαϊσμό του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε ως αντεπιχείρημα το 75% που πήρε συνολικά το φιλοευρωπαϊκό στρατόπεδο στις τελευταίες ευρωεκλογές.

«Πρέπει να επανέλθουμε», είπε ο συγγραφέας αναφερόμενος στην κατάσταση που επικρατεί στα πανεπιστήμια και αναφέρθηκε στο «μύθο» που θέλει την ευθύνη να έχουν τα δύο μεγάλα κόμματα, «παρόλο που κυριαρχούσαν οι αριστερές συνδικαλιστικές παρατάξεις». Υποστήριξε ότι πρέπει να αποκατασταθούν οι αξίες του φιλελεύθερου χώρου και μία από αυτές τις αξίες είναι ο πλούτος και η παραγωγή του, «Για οτιδήποτε πρέπει να υπάρχει πλούτος, χωρίς αυτόν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα».

Ως «αναδιανομή μιζέριας» χαρακτήρισε την πρόσφατη διάθεση βοηθήματος στους συνταξιούχους αντιπροτείνοντας τη απόδοση μέρους έστω των οφειλών του δημοσίου προς τις επιχειρήσεις για ουσιαστικά αποτελέσματα, την ανάπτυξη νέων θέσεων εργασίας. Στο επιχείρημα, «για να κινηθεί η αγορά», αντιπρότεινε όχι να δώσει ο παππούς χαρτζιλίκι στον εγγονό αλλά «να βρει δουλειά ο εγγονός».

Ως εφικταία εξέλιξη προέβλεψε την προκήρυξη πρόωρων εκλογών ώστε να «χάσει» ο ΣΥΡΙΖΑ με αξιοπρεπές ποσοστό και να παραμείνει στην πολιτική σκηνή διότι με χαμηλό ποσοστό θα «εξαφανιστεί».

Ως «εκδήλωση υπεράσπισης της δημοκρατίας» χαρακτήρισε ο κος Παπασαραντόπουλος την παρουσίαση του βιβλίου, «Μία εκδήλωση στο όνομα των αρχών της φιλελεύθερης δημοκρατίας οι οποίες ταλαιπωρούνται και δοκιμάζονται από την παρούσα κυβέρνηση».

Κείμενα που συνθέτουν το χρονικό της κρίσιμης διετίας 2014-16 και διατηρούν την επικαιρότητά τους ως αναλύσεις πολιτικών επιλογών και συμπεριφορών, ως ιστορικό υλικό αλλά και ως προγνώσεις εξελίξεων.

Ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός και η αδίστακτη πολιτική ρητορεία που δηλητηρίασε σε βάθος τα αισθήματα και τον τρόπο σκέψης της ελληνικής κοινωνίας, το τραγικό εξάμηνο από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 μέχρι την προκήρυξη, τη διεξαγωγή και την εσωτερική ανατροπή του δημοψηφίσματος, ο μύθος της δήθεν σκληρής διαπραγμάτευσης, το φλερτ με το Grexit, το μέγεθος και το βάθος της βλάβης που προκάλεσε στην εθνική οικονομία όλη αυτή η παλινδρόμηση από την καταγγελία του δεύτερου στην υπογραφή του τρίτου μνημονίου, η θεσμική εκτροπή, η αμηχανία στο προσφυγικό – μερικά μόνο από τα θέματα που ο Σάκης Μουμτζής αναλύει. Όπως άλλωστε αναφέρει και ο Ευάγγελος Βενιζέλος στον πρόλογο του βιβλίου, «δεν μπορούμε να πούμε ότι τα τελευταία δυο χρόνια πλήξαμε. Κάθε άλλο. Το κόστος όμως της παράστασης που ανεβαίνει, ως δράμα και ως κωμωδία ταυτοχρόνως, την περίοδο αυτή, είναι πάρα πολύ μεγάλο. Η βλάβη που έχει προκληθεί θα βαραίνει μια ολόκληρη γενιά.»

Ο συγγραφέας παρακολουθεί και αναλύει σε βάθος όλο το φάσμα της θεματολογίας της δημόσιας συζήτησης με συγκροτημένη και συνεκτική άποψη, χωρίς κανένα ιδεολογικό σύμπλεγμα. Στα κείμενά του καταγράφει όλες τις πτυχές, όλες τις αντιφάσεις, όλους τους κινδύνους, όλες τις δυνατότητες. Αναλύει, εστιάζει, προειδοποιεί, επανέρχεται, προτείνει λύσεις και χειρισμούς. Ανήκει πλέον σε αυτούς που δίνουν σε καθημερινή βάση τον ρυθμό και τον τόνο της δημόσιας συζήτησης.

O Σάκης Μουμτζής γεννήθηκε το 1953 στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Πειραματικό Σχολείο το 1971 και πήρε το πτυχίο της Νομικής το 1976. Δραστηριοποιήθηκε πολιτικά στο χώρο του Ρήγα Φεραίου, στη Σπουδάζουσα και στη συνέχεια στις γραμμές της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ εσωτερικού μετέχοντας στη συντακτική επιτροπή του περιοδικού Αγώνας. Από το 1980-2009 ασχολήθηκε επαγγελματικά με την οικογενειακή επιχείρηση. Ζει στη Θεσσαλονίκη.

Από τις εκδόσεις Επίκεντρο κυκλοφορούν τα βιβλία του: «Η κόκκινη βία 1943-46: Η μνήμη και η λήθη της αριστεράς» και «Η κόκκινη βία 1947-50: Ένοχες σιωπές, αριστεροί μύθοι.