Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
 

Το Bookia αναζητά μόνιμους συνεργάτες σε κάθε πόλη τής χώρας για την ανάδειξη τής τοπικής δραστηριότητας σχετικά με το βιβλίο.

Γίνε συνεργάτης τού Bookia στη δημοσίευση...

- Ρεπορτάζ.
- Ειδήσεις.
- Αρθρογραφία.
- Κριτικές.
- Προτάσεις.

Επικοινωνήστε με το Bookia για τις λεπτομέρειες.
H Κωνσταντίνα Τασσοπούλου μιλάει σην Αγγελική-Ειρήνη Μήτση
Διαφ.

Γράφει: Αγγελική-Ειρήνη Μήτση

Την Κωνσταντίνα Τασσοπούλου τη γνώρισα στο Θέατρο 104 όταν ερμήνευσε στο πιάνο ζωντανά, κομμάτια για τη θεατρική παράσταση του Ramiro Torres de Miguel SERENGETI σε σκηνοθεσία Luis Gomezbeck. Έτσι μιλήσαμε και για τα βιβλία, τη συγγραφή, τη ζωή και έφτασε στα χέρια μου “Το Καλοκαίρι του Ευκλείδη” από τις εκδόσεις Οσελότος, διανθισμένο με ζωγραφιές του Θανάση Παπαγαννάκου.

Το Καλοκαίρι ενός νεαρού που περιγράφει τις προσωπικότητες που τον περιτριγυρίζουν, του ενήλικα εαυτού του που θυμάται την παιδική του ηλικία και την αντιπαραβάλει με το παρόν. Οι μυρωδιές των τσιγάρων εναλλάσσονται, όπως εναλλάσσονται οι σκέψεις, οι εμπειρίες, οι αναμνήσεις, η ίδια η ζωή. Εξαιρετική η επιλογή της αίσθησης του καπνού, που με διαφορετικές μυρωδιές γέμισαν και γεμίζουν τις ζωές ανθρώπων.

Τασσοπούλου Κωνσταντίνα

Είναι μοναδικός ο τρόπος που -ακριβώς όπως τα παιδιά- ο Ευκλείδης παραθέτει τον τρόπο σκέψης των ενήλικων της οικογένειάς του, που δεν εξηγούν, αλλά απαιτούν, παρουσιάζουν συνέχεια ΠΡΕΠΕΙ -συνήθως χωρίς ΓΙΑΤΙ-, ΠΡΕΠΕΙ που αδιαμαρτύρητα τα παιδιά θα πρέπει να δεχτούν, αλλά οι μεγάλοι τα δέχονται μόνο με διαμαρτυρίες. Ο κόσμος των παιδιών και ο κόσμος των μεγάλων! Ένα μεγάλο χάσμα που ανοίγεται -άθελα τις περισσότερες φορές- κάθε φορά που ένα παιδί γίνεται γονιός, γιατί η κοινωνία έχει μάθει να εγκλωβίζει και όχι να απελευθερώνει και να στηρίζει τη διαφορετικότητα και τη μοναδικότητα της κάθε προσωπικότητας!

Καλοκαίρι εξελίσσεται η ιστορία του Ευκλείδη, που έχει ανάγκη να αγαπήσει, να αγκαλιάσει, να εμπιστευτεί και ανακαλύπτει ότι στο περιβάλλον του υπάρχει ποικιλία σκέψης, συμπεριφοράς, αγάπης. Πόσο προλαβαίνει να κρατήσει σε διάρκεια ένα καλοκαίρι; τι προλαβαίνουμε να κρατήσουμε εμείς από τα καλοκαίρια μας;

Τασσοπούλου Κωνσταντίνα

Αναμνήσεις δικών μου καλοκαιριών ξεπήδησαν κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης του βιβλίου αυτού! Με μάρκες τσιγάρων να αλλάζουν, με τράκα τσιγάρο από την παρέα, με σκύλους που πάνω τους ξεσπούν όλοι! Με αγάπες, μοναξιές, χαρές, λύπες, ταξίδια!

Ένα βιβλίο για νεαρούς αναγνώστες ή νεαρούς στην καρδιά! Ο καθένας θα πάρει από το βιβλίο αυτό που είναι έτοιμος να πάρει! Ένα βιβλίο με κανόνες γεωμετρίας γεμάτους ουσία για την ίδια τη ζωή:

... το όλον είναι μεγαλύτερο του μέρους ...

Ένα βιβλίο που σου μαθαίνει να αγαπάς τα βιβλία, γιατί είναι γραμμένο με μεράκι:

Ο μπαμπάς είναι βιβλίο. Κλειστό. Σκονισμένο. Με τσαλακωμένα φύλλα και μουτζούρες στο εξώφυλλο. Με συνδετήρες, για να θυμάται σημαντικές σελίδες, και τυχαίους λεκέδες, γιατί δε θυμήθηκε να τις προστατέψει. Ο μπαμπάς μού έμαθε να λατρεύω τα βιβλία. Να τα σέβομαι. Όχι να τα καταστρέφω, να τα φθείρω όμως. Να σημειώνω επάνω, να τα τσακίζω, να τα φουσκώνω ξεφυλλίζοντάς τα λαίμαργα. Με έμαθε να τα ζω.

Τασσοπούλου Κωνσταντίνα

Ευχαριστώ τη συγγραφέα για τη μικρή κουβέντα που είχαμε:

Ε: Στο βιογραφικό σου σημείωμα αναφέρεις: “Έχω δουλέψει και σε εταιρείες με ανταλλακτικά αυτοκινήτων, σε πιτσαρία, έχω σερβίρει κρασιά, έχω πλύνει πιάτα, έχω πουλήσει ηλεκτρονικούς υπολογιστές, μελάνια, εκτυπωτές. Παράλληλα έγραφα. Γράφω. Τότε ζω πραγματικά.” Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε να γράψεις;

Μου αρέσει που δεν σου χρειάζεται καν να απαντήσω στο τι με οδήγησε στο να κάνω όλα τ’ άλλα – είναι αυτονόητο, ε;

Κάτι εσωτερικό με οδήγησε και με οδηγεί στο να γράφω. Δεν μπορώ ακριβώς να το περιγράψω. Χρειάζομαι το γράψιμο. Όχι με την ανιδιοτελή μορφή της γραφής σε ένα κρυφό ημερολόγιο, αλλά της εγωιστικής, φανερής γραφής. Αυτής που θέλει να διαβαστεί. Γράφω, διότι θέλω να αποτυπώσω κάποια πράγματα που δεν θέλω να χαθούν. Που θέλω να μείνουν. Επιπλέον, γράφω για να συγκινήσω κι άλλους από τα ίδια ερεθίσματα που συγκίνησαν εμένα. 

Ε: Η δημοσιογραφική όσο και η μουσική σου ιδιότητα πόσο επηρέασε τη συγγραφή σου;

Οι μουσικές μου σπουδές μέσα στα χρόνια έχω αισθανθεί πως έχουν επηρεάσει αυτό που είμαι, συνολικά, άρα ενδεχομένως να έχουν εμμέσως επηρεάσει και όσα γράφω ή το πώς τα γράφω.

Η δημοσιογραφική μου ιδιότητα, μάλλον ήταν μια επιλογή επίσημων σπουδών, μέσα στην οποία μπορούσε να βρει χώρο το γράψιμο. Μέσα στα χρόνια κατάλαβα πως εξ αρχής ήθελα να γίνω συγγραφέας, κάτι που όμως δεν είχε σχολή…

Πάντως, δεν νομίζω πως οι δυο ιδιότητες που αναφέρεις, έχουν επηρεάσει τη συγγραφική μου. Κινήθηκαν ανεξάρτητα, αλλά ενδεχομένως μέσα από το δρόμο της η κάθεμιά, να με έφεραν σε αυτό που είμαι, οπότε και σε αυτό που γράφω. 

Ε: Στο βιβλίο "Το Καλοκαίρι του Ευκλείδη” εναλλάσσεται η αίσθηση του τσιγάρου, με την αναφορά σε κάθε εναλλαγή μιας άλλης μάρκας τσιγάρων. Για εσένα η συγγραφή συμπεριλαμβάνει όλες τις αισθήσεις;

Για μένα η συγγραφή περιλαμβάνει όλες τις αισθήσεις. Και την έκτη, ακόμα. Δεν περιλαμβάνει κάπνισμα, διότι δεν καπνίζω. Εμπεριέχει όμως γεύση, οσμή, ακούσματα, αφή (κυριολεκτικώς και μεταφορικώς), καθώς και όραση. Βλέπω πριν γράψω αυτά που θα δουν οι άλλοι αφού τα γράψω.

Ε: Μεγαλώνεις ένα παιδί. Άλλαξε ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα στη συγγραφή σου;

Έχω την αίσθηση πως μεγαλώνοντας ένα παιδί, μεγαλώνεις και τον βαθμό συνειδητοποίησης του εαυτού σου. Αυτό θα έλεγα πως μου έχει προσφέρει. Πολλές αφορμές για να με παρατηρήσω. Καθημερινές. Συγγραφικά δεν μου έχει προσφέρει έμπνευση.

Ε: Σε αυτό το βιβλίο διαπραγματεύεσαι εύστοχα το θέμα ενός παιδιού και το πώς βιώνει το διαζύγιο των γονιών του. Ποια πιστεύεις ότι είναι η θέση του παιδιού στη σημερινή κοινωνία;

Δεν ξέρω αν μπορώ να απαντήσω σε κάτι τέτοιο, μόνο και μόνο επειδή περιγράφω τη θέση ενός παιδιού ανάμεσα σε δυο γονείς. Ίσως αυτό να μπορώ να απαντήσω: ποια η θέση ενός παιδιού στην κοινωνία του σπιτιού του. Νομίζω πως το παιδί, πρέπει απλώς να βρει τη θέση του, που σημαίνει να βρει τον εαυτό του ακολουθώντας μια γραμμή ανάμεσα στις γραμμές των γονιών του, είτε οι γονείς του είναι χωρισμένοι είτε μαζί. Κατ’ επέκταση, να βρει και στην κοινωνία τη θέση του ανθρώπου που μπορεί να πατά γερά στα πόδια του.

Ε: Στη συνεργασία σου με την Πολιτιστική Εταιρεία "la Melena del Huachinango" ανεβάσατε αρκετές θεατρικές παραγωγές. Τι σημαίνει για εσένα η αφήγηση ιστοριών και το Θέατρο;

Η αφήγηση ιστοριών είναι αυτό που κάνω μέσα από τα κείμενά μου, άρα, για μένα είναι το παν ή έστω, σχεδόν το παν. Το θέατρο από την άλλη, με έχει βάλει πολλές φορές σε μια θέση που δεν θα έμπαινα ως απλή συγγραφέας. Στη θέση της άλλης ματιάς μπροστά στα μάτια του. Στο πως μπορεί τις ίδιες ακριβώς λέξεις ενός κειμένου, να της δει κάποιος σε διαφορετικό σκηνικό, με διαφορετικό τρόπο. Να τις δει διαφορετικά, ακόμα και από τον τρόπο που τις έγραψε ο συγγραφέας στο κείμενο.

Γράφεις κάτι αυτή την περίοδο;

Γράφω.

 

Η Κωνσταντίνα Τασσοπούλου γράφει για τον εαυτό της:

Γεννήθηκα νηστίσιμη, επομένη Καθαρής Δευτέρας που τότε, το 1977, έπεφτε 22 Φεβρουαρίου.
Μεγάλωσα στην Αθήνα.

Τις καθημερινές στην Αγία Παρασκευή, τα Σάββατα στα Εξάρχεια. Παιδί της μαμάς και του μπαμπά, αντίστοιχα. Πήγα σχολείο στα Εκπαιδευτήρια Κωστέα – Γείτονα.

Φοίτησα στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας. Σπούδασα μουσική. Πήρα Πτυχίο Θεωρητικών και Πτυχίο Πιάνου.

Μου αρέσει που τα πλήκτρα μου συνοδεύουν ομάδες χορού, ομάδες θεάτρου, χορωδίες.

Για να μπορώ να ζω εργάζομαι σε εταιρεία με περιοδικά και εφημερίδες.

Έχω δουλέψει και σε εταιρείες με ανταλλακτικά αυτοκινήτων, σε πιτσαρία, έχω σερβίρει κρασιά, έχω πλύνει πιάτα, έχω πουλήσει ηλεκτρονικούς υπολογιστές, μελάνια, εκτυπωτές.

Παράλληλα έγραφα. Γράφω. Τότε ζω πραγματικά.

Τα γραπτά μου με έκαναν μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς.

 
 
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα