Η χρε­ο­κο­πί­α της χώ­ρας μας αύ­ξη­σε τους α­διά­φο­ρους πο­λί­τες. Ό­λο και πε­ρισ­σό­τε­ροι πι­στεύ­ουν πως, ό­ποιο κόμ­μα κι αν έρ­θει στην ε­ξου­σί­α, η α­νι­σό­τη­τα και η α­δι­κί­α θα εί­ναι οι πρωτα­γω­νι­στές, ό­πως και πριν. Το ρεύ­μα των α­διά­φο­ρων με­γα­λώ­νει. Ό­λο και λι­γό­τεροι πι­στεύ­ουν ό­τι η συμ­με­το­χή τους στα κοι­νά θ’ αλ­λά­ξει το κα­θε­στώς. Μέρα με τη μέ­ρα ε­δραιώ­νε­ται έ­να κλί­μα πλή­ρους α­πό­γνω­σης, ό,τι α­κρι­βώς χρειάζε­ται για να βλα­στή­σουν οι διά­φο­ροι σω­τή­ρες που θα μας προ­στα­τεύ­σουν α­πό τα πά­μπολ­λα δει­νά μας. Δυ­στυ­χώς το χι­τλε­ρι­κό κα­θε­στώς, προϊ­όν της Δη­μο­κρα­τί­ας της Βα­ϊ­μά­ρης, θυ­μί­ζει ό­λο και σε λι­γό­τε­ρους πό­σα δει­νά προ­μη­νύ­ο­νται.

Δη­μο­κρα­τι­κά πο­λι­τεύ­μα­τα, σύμ­φω­να με τα συ­ντάγ­μα­τά τους, υ­πάρ­χουν αρ­κε­τά στον πλα­νή­τη. Δη­μο­κρα­τι­κά α­πο­τε­λέ­σμα­τα δεν βλέ­που­με. Η πα­γκό­σμια κα­τα­νομή του πα­ρα­γό­με­νου πλού­του α­πο­τε­λεί την α­πό­δει­ξη. Κα­λές προ­θέ­σεις αρ­χόντων μπο­ρεί να υ­πάρ­χουν, αλ­λά τα α­πο­τε­λέ­σμα­τα α­πο­δει­κνύ­ουν πως αυ­τές δεν αρ­κούν. Το πρό­βλη­μα πη­γά­ζει α­πό τη δο­μή (σύν­θε­ση και ορ­γά­νω­ση) των θε­σμών του δη­μο­κρα­τι­κού πο­λι­τεύ­μα­τος, η ο­ποί­α πα­ρά­γει πολ­λές φο­ρές λει­ψούς και κα­κούς νό­μους και ε­κτε­τα­μέ­νη μη ε­φαρ­μο­γή τους.

Στο βι­βλί­ο αυ­τό προ­τεί­νε­ται μια λύ­ση του προ­βλή­μα­τος για το σή­με­ρα...