Ενα απο τα πλεον αξιοπροσεκτα αναγνωσματα της σειρας του Καστανιωτη "Βραβεια Νομπελ"ειναι σιγουρα το Πεμπτο Παιδι της Ντορις Λεσινγκ. To Πεμπτο Παιδι ειναι μια συγκλονιστικη ιστορια που απο μια ρεαλιστικη χαμηλων τονων κοινωνικη ματια σε μια συντηρητικη οικογενειακη ζωη μεταμορφωνεται ι σε μια αυθεντικη ιστορια τρομου.Η αισθηση αυτη του τρομου δεν αναδεικνυεται ομως απο μια ανοητη,ευπεπτη εκτροπη στον κοσμο ανυπαρκτων οντων κ παραφυσικων φαινομενων,που κατ εμε οπισθοδρομουν απλως τη σκεψη μας.Πλαθεται απο υλικα της αρχεγονης αληθειας του ιδιου του Ανθρωπου,καταφασκει την Τραγικοτητα του,ειναι μπολιασμενη απο τον Πονο,αυτον τον πιστο Συντροφο του Πεπρωμενου ολων μας...Αναφυεται αυθεντικα,μοναδικα εκκωφαντικη οπως η μεγαλη αποκαλυψη που γκρεμιζει το ροζ συννεφο ναρκισσιστικων ψευδαισθησεων.Η φυση ερχεται σαν τιμωρος στην αλαζονικη μωρια του συγχρονου αστου ,η αγνοτητα του ακατεργαστου ερχεται να τσαλακωσει το περιτυλιγμα μιας στιλιζαρισμενης ,ευυποληπτης ζωης.


Η ΧΑΡΡΙΕΤ κ ο ΝΤΕΙΒΙΝΤ -συντηρητικοι ,τοποθετωντας τον εαυτο τους σε μια ελιτ ηθικη,που δεν καταδεχεται να τσαλακωθει απο παθη κ αυθορμητες χαρες, μοιραζονται το ιδιο οραμα της αξιοζηλευτης ευτυχιας.Μιας ευτυχιας που ενδομυχα περιμενουν να τους ανυψωσει πανω απο τους κοινους,γεματους αποτυχιες οικειους τους.Πραγματι στηνουν ενα αξιομιμητο ,"κουκλιστικο"σπιτικο γεματο χαριτωμενα ,ροδαλα μωρα που γινεται αντικειμενο θαυμασμου και πυρηνας οικογενειακων συνευρεσεων.Η ευτυχια τους ομως ειναι ενα εγωκεντρικο ,ψυχαναγκαστικο οραμα που στηριζεται σε ξενες πλατες(οικονομικη ενισχυση απο πατερα και βοηθεια μητερας στο νοικοκυριο).Κινητρο της οικογενειας δεν ειναι η αγαπη κ η αναγκη δοσιματος.Ειναι ο ναρκισσισμος.Ετσι,ολα καταρρεουν οταν η ΧΑΡΡΙΕΤ μενει εγκυος για πεμπτη φορα και ο εφιαλτης ξεκινα με το νεο μωρο να παρουσιαζει ηδη απο την κοιλια της μητερας του μια καννιβαλικη αδηφαγια,που σταδιακα απομυζα τα παντα γυρω του...Το μωρο γεννιεται μεγαλοσωμο,παραξενο,απροσμενα χειροδυναμο,επιθετικο κι εξαντλητικα απαιτητικο.Ενα πλασμα ακατανοητο ,μη ενταξιμο.Ενα πλασμα ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ που αποδομει ολο τον οικογενειακο ιστο των ΛΟΒΑΤ,αναδεικνυοντας σχεσεις σαθρες και ισχνα συναισθηματα πισω απο την αψεγαδιαστη βιτρινα...Το μυστικο αποκωδικοποιησης του εργου δεν εγκειται στην ιδιομορφια του κτηνους ,που βγαζει τη γλωσσα στην ανθρωπινη κοινωνια.Η πηγη της δυστυχιας δεν ειναι η ελευση του διαφορετικου,εστω κι αν αυτο προβαλλει ενιοτε και ζωωδες.Το μυστικο της δυστυχιας στην οικογενεια του ΠΕΜΠΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ειναι ενας ιδιοτυπος κοινωνικος ναρκισσισμος που αρνειται να αποδεχθει αυτο το σκανδαλιστικα ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ κ να το πλαισιωσει με αγαπη.Δυστυχια ειναι ο καθωσπρεπισμος που αρνειται να συνδιαλαγει μαζι του παρα πασχιζει να το αλλαξει,να το επικαλυψει και επειτα να το συνθλιψει αναλγητα.Για να το πετυχει επιστρατευει την ευκολη ,ανωδυνη ταμπελα "ζωο",απροσαρμοστος",ιδρυματικος και τον παραπετα -μεθοδος κατα την οποια η κοινωνια αναισχυντα περιθωριοποιει οποιον δεν εντασσεται στα στεροτυπικα της κουτακια.Ετσι αλλωστε ,η κοινωνια στρουθοκαμηλιζει απενοχοποιητικα προς ο,τι απειλει την ορθοτητα που αυθαιρετα εχει ορισει -συχνα σε ρηξη με την ιδια τη Φυση κ την Αληθεια... Σε επιπεδο πιο καθημερινο το ΠΕΜΠΤΟ ΠΑΙΔΙ ειναι μια διεισδυτικη ματια στις οικογενειακες σχεσεις.Δειχνει αναγλυφα πως οταν απουσιαζει η αγαπη ως κινητρο μεσα στην οικογενεια η πρωτη δυσκολια θα φερει τη φυγομαχια ,τη λιποταξια και τελικα τη διαλυση.Ποσο συχνα το συνανταμε στην καθημερινοτητα με την ελευση ενος φερ ειπειν παιδιου με αναπηρια!!!Ποση αρνηση!Ποσος θυμος!Ποσες αλληλοκατηγοριες κι ενοχη δεν τιναζουν συχνα τη συζυγικη ζωη στον αερα!Ποση πικρη αληθεια πισω απο κλειστες πορτες ταχα αρμονικων σπιτικων δεν αποκαλυψε το τολμηροτατο αυτο εργο της Λεσσινγκ!


Αρχικος στοχος της ΛΕΣΣΙΝΓΚ ηταν να στησει μια ιστορια ανατροπης και τρομου και το πετυχαινει με μια αφοπλιστικη απλοτητα ,με τροπο βραχυλογικο,με ροη σχεδον κινηματογραφικη.


Το μονο μειονεκτημα του ειναι το τελος που σε αφηνει ανικανοποιητο κ σχεδον ουδετερο-αυτο ομως ερχεται να διορθωθει διαφωτιστικα και σπαρακτικα στο βιβλιο της που γραφτηκε μια 15ετια μετα ως συνεχεια-σικουελ,το" Ο ΜΠΕΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ".


Το θαυμαστο με το ΠΕΜΠΤΟ ΠΑΙΔΙ, ειναι πως ανεξαρτητως των αρχικων-ισως λιγοτερο μεγαλεπιβολων- προθεσεων της ΛΕΣΣΙΝΓΚ,αυτο μπορει να αναχθει σε ενα πολυδιαστατο σχολιο για το συγχρονο πολιτισμο ,τα ηθη,την οικογενειακη ζωη...

Γι 'αυτο στη λιτοτητα του εχει αναχθει σε ενα παγκοσμιας εμβελειας αριστουργημα,που αγαπηθηκε πολυ κι απο μενα ακομη περισσοτερο!!!