Μου άρεσε περισσότερο από το Μέχρι να ξημερώσει αλλά και πάλι δε με κράτησε αρκετά. Σε αυτό το βιβλίο η επιλογή του θέματος είναι καλύτερη, οι χαρακτήρες κρατάνε περισσότερο τον αναγνώστη και η ανατροπή της ιστορίας, αν και παρατραβηγμένη, είναι σχετικά πρωτότυπη. Αν και η συγγραφέας χρησιμοποιεί με ωραίο τρόπο αρκετά καλολογικά στοιχεία, η έλλειψη πλοκής από ένα σημείο κι έπειτα και η επιμονή στην ψυχολογία και στην επεξήγηση των κινήτρων των χαρακτήρων ίσως κουράσει και απωθήσει. Χρησιμοποιεί ωραία και σωστά κάποια ιστορικά στοιχεία για να εντάξει καλύτερα τους ήρωές της στην εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία της και αυτά τα αποσπάσματα δείχνουν την έρευνα που έκανε και το χρόνο που διέθεσε η συγγραφέας.
SPOILERS
Κανονικά δεν πρέπει να αποκαλύψω την ανατροπή αλλά είναι τόσο παρατραβηγμένη που μου δημιουργήθηκαν ενστάσεις. Γι' αυτό όσοι δε διαβάσατε το βιβλίο μην προχωρήσετε παρακάτω.
Η ιστορία ξεκινάει καλά, με μια άγνωστη γυναίκα να καλεί την Αγγελική και τη Σάντρα, μάνα και κόρη, για να τους αφηγηθεί μια ιστορία που τις αφορά άμεσα και έτσι ξεδιπλώνεται το μυθιστόρημα. Στην αρχή βέβαια αυτές οι σκηνές είναι βαρετές, γιατί μέχρι να ξεδιπλωθεί η ιστορία οι δυο γυναίκες δεν έχουν να κάνουν ή να πουν κάτι άλλο παρά τις ίδιες και τις ίδιες αντιρρήσεις για το χάσιμο χρόνου στο οποίο τις υποβάλλει η άγνωστη γυναίκα. Ωραία η ιστορία του Κυριάκου και της Ελένης να ανοίξουν τη δεκαετία του 1930 στο Βόλο ορφανοτροφείο και ωραία δένονται ο γιος του, Λέανδρος, με τα άλλα παιδιά του ιδρύματος. Ο Νέστορας συνδέεται συναισθηματικά με τη Ροζαλία κι αναγκάζεται να την αφήσει πίσω όταν ο πόλεμος που ξεσπά τον στέλνει να πολεμήσει με τον Λέανδρο στη Μέση Ανατολή. Εκεί γίνεται το μπλέξιμο! Επειδή ο Λέανδρος τραυματίζεται σε μάχη και μένει λειψός (χωρίς άκρα) παίρνει την αυθόρμητη απόφαση να αποσυρθεί από τη ζωή και να πάρει τη θέση του ο Νέστορας, να παντρευτεί την Άννα, τη γυναίκα που γνώρισε ο Λέανδρος στην Αφρική, να του μεγαλώσει τα παιδιά και να αποφύγουν τις επαφές με τον πατέρα τους και τη Ροζαλία. Από κει και πέρα γίνεται ένα γαϊτανάκι μασκαράτας, ένα παιχνίδι "κολοκυθιάς", οι ρόλοι μπλέκουν, η επιμονή των ψυχολογικών κινήτρων που έλεγα πιο πάνω, η εμμονή να γνωρίσουμε όλων των χαρακτήρων όλες τις απόψεις, η απόφαση της Ροζαλίας να έρθει ξαφνικά στη Μέση Ανατολή και να δεχτεί όλο αυτό το παιχνίδι για χάρη του υπέροχου και μοναδικού Κυριάκου, που τόσα του οφείλουν, συγνώμη, νομίζω πως είναι αρκετά παρατραβηγμένο και ίσως μπερδέψει και τον αναγνώστη. Ναι, υπάρχει δύναμη ψυχής, ναι, υπάρχει μεγαλείο, ναι, είναι υπέροχοι, δυνατοί και φιλάλληλοι οι πρωταγωνιστές του δράματος αλλά η ιστορία τους (χωρίς να αμφισβητήσω τη μοναδικότητά της) είναι από σπάνια έως αρκετή περίπλοκη για τον μέσο αναγνώστη. Ποια είναι η άγνωστη γυναίκα και τι σχέση έχουν η Αγγελική και η Σάντρα με αυτήν τη συνωμοσία σας αφήνω να το ανακαλύψετε μόνοι σας.