Τα τελευταία χρόνια ο Μουσουλμανικός κόσμος υφίσταται κυρίως στη Συρία και το Ιράκ ένα άνευ προηγουμένου μαρτύριο με εκατόμβες θυμάτων, αποτέλεσμα εμφυλιοπολεμικών αποσταθεροποιητικών αντιπαραθέσεων που συνάμα έριξαν σπόρο για την ξαφνική γιγάντωση του κινήματος των σύγχρονων τζιχαντιστών. Οι αιτίες πίσω από τις επί μέρους αντιπαλότητες και συγκρούσεις μπορεί να είναι πολλές και μη διακριβώσιμες, τώρα που τα όπλα έχουν ακόμα τον πρώτο λόγο, όμως κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι τα περισσότερα από τα εμπλεκόμενα μέρη έχουν κρατήσει στο βάθος του μυαλού τους την εικόνα ότι είναι απόγονοι κάποιων ανθρώπων οι οποίοι πριν δεκατέσσερις περίπου αιώνες βίωναν την εξαιρετικά μίζερη και στενάχωρη ζωή των ερήμων της Αραβικής χερσονήσου, ξαφνικά όμως ενώθηκαν κάτω από τη σημαία του Ισλάμ και μέσα σε λίγες δεκαετίες ανάγκαζαν δύο μεγάλες αυτοκρατορίες να τρέμουν κάθε φορά που οι πολεμικές καμήλες των Αράβων έκαναν εκκωφαντική την παρουσία τους στα συνεχώς συρρικνούμενα εδάφη τους. Τελικά η Χριστιανική Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης δέχθηκε ηχηρότατο χαστούκι και η υπερήφανη Σασσανιδική Περσία εξαφανίσθηκε από τον πολιτικό χάρτη. Το Χαλιφάτο, μία νέα μεγάλη δύναμη, έκανε ξαφνικά με σαρωτικό τρόπο αισθητή την παρουσία του στην Εγγύς Ανατολή οδηγούμενο από ανθρώπους που οι υπήκοοί τους θεωρούσαν τοποτηρητές του Προφήτη (Χαλίφες), ικανούς να προστατεύουν την κοινότητα των πιστών στον Allah και ταυτόχρονα να την κρατούν ενωμένη. Δεν άργησε να εξελιχθεί σε συγκεντρωτικό μόρφωμα απόλυτης εξουσίας του εκάστοτε ηγεμόνα, ικανό να αντιπαρέρχεται για πολλά χρόνια τα προβλήματα της μεγάλης εσωστρέφειας των οπαδών της τρίτης οικουμενικής θρησκείας, αποτελώντας φάρο λαμπρό και παράδειγμα φωτεινό για πολλές Μουσουλμανικές γενιές.

Αυτά λοιπόν τα χρόνια της γέννησης, επικράτησης και καταξίωσης του Ισλάμ, περίοδος τριών και πλέον αιώνων, αποτελούν τη ραχοκοκαλιά αυτού του βιβλίου. Αποτελεί προσπάθεια αποτύπωσης συγκλονιστικών επιτευγμάτων κάποιων σχεδόν υπανάπτυκτων και σχετικά ολιγάριθμων ανθρώπων, οι οποίοι με εφαλτήριο τις ενωτικές διαδικασίες που ενέπνευσε το κήρυγμα του Μωάμεθ και μετά την προοδευτική τους αφομοίωση, κυρίως στην Ανατολή, με κατακτημένους λαούς που απολάμβαναν ανώτερα πολιτιστικά αγαθά κατάφεραν να εξελιχθούν σε μεγάλα αφεντικά του τότε γνωστού κόσμου και εξακολουθούν να συνιστούν σπουδαίο σημείο αναφοράς στη σκέψη και δράση πολλών διαμορφωτών της σύγχρονης Μουσουλμανικής πραγματικότητας, ακόμα και της πιο ακραίας ή ασύμβατης με τον κόσμο του εικοστού πρώτου αιώνα.