Τρεις φωτογραφίες κι ένα χειρόγραφο με τις χρονολογίες 1931, 1939, 1941-1944 που κληρονομεί από τη Θεσσαλονικιά γιαγιά της Λούνα, ωθούν την εγγονή Αλίζα να επισκεφθεί τη Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβριο του 2012. Επίσημη αιτιολογία για το ταξίδι της εικοσιεπτάχρονης μεταπτυχιακής φοιτήτριας ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, η έρευνα για το μεταπτυχιακό της με θέμα "Ο βίος και το έργο του Αβραάμ Μπεναρόγια". Η αλήθεια όμως είναι η επιθυμία της να ανακαλύψει τι κρύβουν τόσο οι τρεις φωτογραφίες όσο και οι χρονολογίες που έχει καταγράψει η Λούνα. Και πραγματικά κρύβονται πολλά και επώδυνα, τα οποία η Αλίζα ανακαλύπτει σταδιακά και με δυσκολία. Στο επίκεντρο των ανακαλύψεών της ο μοιραίος έρωτας της Λούνα με τον αντάρτη Παύλο, ο αιρετικός τρόπος διάσωσής της από το Ολοκαύτωμα, η περιπέτειά της μέχρι να φτάσει στην Παλαιστίνη το 1946. Καθώς η Αλίζα ψάχνει, οι αινιγματικές χρονολογίες της γιαγιάς της πλαισιώνονται από εικόνες μιας πάλαι ποτέ ευτυχισμένης ζωής στη Salonico, έως την ημέρα που οι Γερμανοί μπαίνουν στην πόλη. Σ’ αυτές τις εικόνες θέση κατέχει και ο Αβραάμ Μπεναρόγια, καθώς και οι σοσιαλιστικοί εργατικοί αγώνες της Φεντερασιόν στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα στη Θεσσαλονίκη.

Ένα πολυφωνικό, πολυεπίπεδο, διαχρονικό μυθιστόρημα για τα πολλαπλά πρόσωπα των συλλογικών ταυτοτήτων, της Μνήμης και προπαντός για τη συμφιλίωση και την παραδοχή των όσων κληρονομούμε από το παρελθόν και καθορίζουν το παρόν μας. Ένα μυθιστόρημα για το Ολοκαύτωμα της Θεσσαλονίκης και τα φαντάσματα των χαμένων σεφαραδιτών Εβραίων που κυκλοφορούν έως σήμερα, αδικαίωτα, στους δρόμους της.