Μια φορά κι έναν καιρό, εδώ στην Ελλάδα, σε μια πράσινη κοιλάδα ζούσαν οι χαρταετοί, πολύχρωμοι και καμαρωτοί! Αναμεσά τους κι ό ένας και μοναδικός, μα και πολύ διαφορετικός, της μανούλας του καμάρι ο μικρός Σταυραετός. Είχε βάλει στόχο να πετάξει ψηλά στον ουρανό, να τρέξει και να παίξει με τους άλλους πολύχρωμους χαρταετούς. Όμως, επειδή ήταν διαφορετικός δεν ήταν αποδεκτός, κάτι που συμβαίνει συχνά, χωρίς να εξετάζουμε αν αυτό το διαφορετικό έχει κάτι πολύ σημαντικό…

Με θέληση, υπομονή, θάρρος, τόλμη, πείσμα και επιμονή ο Σταυραετός θα περάσει τα χίλια δύο, αλλά θα τα καταφέρει. Βέβαια δίπλα του θα έχει και φίλους, ελάχιστους αλλά αληθινούς, που σε κάθε του βήμα θα είναι εκεί να τον ενθαρρύνουν , να τον βοηθούν και να τον επιβραβεύουν. Κι έτσι όλα θ’ αλλάξουν μετά από 40 ημέρες και νύχτες, που θα δικαιωθεί μετά από την ταπείνωση που έχει πολλές φορές ζήσει.

Το παραμύθι της Δόξας Κωτσαλίδου, σε εικόνες Ελένης Μολύβα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράφημα. Όπως λέει και στο οπισθόφυλλο θα μπορούσε να είναι ένα πασχαλινό παραμύθι, που ξεκινάει την Καθαρά Δευτέρα, ταξιδεύει 40 ημέρες και νύχτες μέσα στη Σαρακοστή, αγωνιά κι αντέχει τη Σταύρωση και δικαιώνεται με την Ανάσταση και τη γιορτή του Πάσχα, όπου όλοι οι άνθρωποι αγαπούν το κόκκινο χρώμα και τσουγκρίζουν κόκκινα αυγά!

Θα μπορούσε όμως να είναι κι ένα παραμύθι για τη διαφορετικότητα, την υπομονή και την επιμονή, την ψυχική αντοχή στις δοκιμασίες της ζωής, την αγάπη για όλον τον κόσμο, την πίστη στα θαύματα, τη δικαίωση όλων των τίμιων αγώνων και, προπάντων, ένας ύμνος στην αληθινή και βαθιά ελευθερία… αυτήν χωρίς σπάγκους!

Ο μικρός Σταυραετός θα μπορούσε να είναι και τα δυο!

Ο μικρός αναγνώστης ταξιδεύει μαζί με στο Σταυραετό, συμπάσχει, συμπορεύεται, παραδειγματίζεται, προβληματίζεται, παίρνει δύναμη και θάρρος να μη το βάζει κάτω να προσπαθεί και να επιμένει. Και ίσως το σημαντικότερο απ΄ όλα να αποδέχεται αυτό που είναι και να αποδεικνύει την αξία που έχει ο κάθε άνθρωπος.

Κάθισε αναπαυτικά…

Πάρε μια βαθιά ανάσα…

Γύρισε τη σελίδα…

Γίνε φίλος με το μικρό Σταυραετό και κάνε ό,τι κάνει… και

Πέταξε μαζί του πολύ ψηλά… χωρίς σπάγκο!!!

Καλό ταξίδι…!!!