Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
 

Το Bookia αναζητά μόνιμους συνεργάτες σε κάθε πόλη τής χώρας για την ανάδειξη τής τοπικής δραστηριότητας σχετικά με το βιβλίο.

Γίνε συνεργάτης τού Bookia στη δημοσίευση...

- Ρεπορτάζ.
- Ειδήσεις.
- Αρθρογραφία.
- Κριτικές.
- Προτάσεις.

Επικοινωνήστε με το Bookia για τις λεπτομέρειες.
Μιχάλης Φακίνος, μιλάει στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη για το «Πέτρινο 8»
Διαφ.

Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

O Mιχάλης Φακίνος γεννήθηκε στην Aθήνα το 1940. Eργάστηκε ως δημοσιογράφος στα "Nέα". Έχει εκδώσει δέκα μυθιστορήματα, τρεις συλλογές διηγημάτων και έναν τόμο με χρονογραφήματα. Δύο θεατρικά του έργα, "Tο ματ" (1985) και "Περιμένοντας τον Mπέκετ" (2000), παίχτηκαν στο θέατρο "Στοά". Διηγήματά του έγιναν τηλεταινίες και μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα γερμανικά και τα ολλανδικά.

Μιχάλης Φακίνος, Πέτρινο 8

Κύριε Φακίνο σας ευχαριστώ που παραχωρείτε συνέντευξη στο Bookia. Ποια ήταν η αφορμή της συγγραφής αυτού του βιβλίου;

Σχεδόν σ’ όλα μου τα βιβλία με βασανίζει η δυστοπία. Η εσωτερική δυστοπία των ανθρώπων αλλά και των ελληνικών τόπων που σαν παλίμψηστο άμα το ξύσεις σου φανερώνεται κάτι άλλο. Πάντως, αφορμή για το Πέτρινο 8 υπήρξε ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος. Από ένα πραγματικό γεγονός που του συνέβη όταν ανεβασμένος σε μια σκάλα ζωγράφιζε στον τοίχο ενός καφενείου και οι μάγκες από κάτω για να σπάσουν πλάκα τον έσπρωξαν, έπεσε, χτύπησε το κεφάλι του και σαλεμένος πήρε τα βουνά κι έφτασε στο Πέτρινο 8 όπου μαγεύτηκε από τα ερείπια κι είδε να ζωντανεύουν μπρος στα μάτια του οι ζωγραφιές του κι αυτές που θα ‘θελε να φτιάξει. Από εκεί και πέρα πήρα εγώ το πινέλο κι έβαλα στον τόπο τους δικούς μου ήρωες.

Ένα πολύ όμορφο εξώφυλλο σχεδίασαν οι εκδόσεις Καστανιώτη για το πολύ ενδιαφέρον βιβλίο σας. Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να κάνει πολλές ερμηνείες όπως ότι ο άνθρωπος που εικονίζεται είναι ο Έλληνας που υπερπηδά τα σκληρά ως πέτρα ιστορικά γεγονότα της χώρας μας. Ποια είναι η δική σας ερμηνεία;

Στην ουσία το Πέτρινο 8 είναι δύο τόποι και το γεφυράκι που τους ένωνε είναι γκρεμισμένο. Στο από ‘δω περνάει η ιστορία του Εικοστού αιώνα και λίγο ο Εικοστός Πρώτος. Το από ‘κει όμως μοιάζει με άβατο. Μόνο ένας κατάφερε να περάσει. Ένας ποδηλάτης που του έκλεψαν το ποδήλατο, αυτός ενδεχομένως που αναζητούσε απαντήσεις στα δύσκολα ερωτήματα.

Η χελώνα, ο αετός και το φίδι και το νούμερο 8 είναι συμβολισμοί στο βιβλίο σας; Ποιους ανθρώπινους χαρακτήρες μπορούμε να φανταστούμε πίσω από όλα αυτά τα ζώα;

Η χελώνα ολημερίς στέκεται μπρος στο γκρεμισμένο γεφυράκι και κοιτάζει απέναντι. Ο κάθε αναγνώστης ας δώσει τη δική του ερμηνεία. Ο αετός κάνει διαρκώς οχτάρια πάνω από το Πέτρινο 8 λες και επιτηρεί, λες και ζωγραφίζει τον τόπο στον ουρανό. Ο κάθε αναγνώστης ας δώσει τη δική του ερμηνεία. Για το φίδι όμως ας δώσω εγώ μια πρώτη ερμηνεία. Είναι η αρχαία μνήμη του τόπου που αποκτά τις νέες γνώσεις από τα οστά των θαμμένων εκεί ανθρώπων. Άλλωστε, σύμφωνα με τη μυθολογία της θρησκείας ήταν το πρώτο ον που είχε γνώση, ήξερε το Δέντρο της Γνώσης στον Παράδεισο, γνώριζε το Καλό και το Κακό, τον απαγορευμένο καρπό, το πρώτο ον που αγνόησε τις εντολές του Θεού.

Θα μπορούσε ο αναγνώστης ακούγοντας τον τίτλο «Πέτρινο 8» να σκεφτεί συνειρμικά τα «Πέτρινα χρόνια»;

Είναι μια πολύ ωραία ερμηνεία.

Στο βιβλίο σας ασχολείστε με τρεις χρονικές περιόδους: 1821, Μικρασιατική καταστροφή 1922 και δικτατορία του Μεταξά. Πιστεύετε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται κι αν ναι, για ποιο λόγο;

Ξεχάσατε την απριλιανή χούντα και τη μεταπολίτευση. Ως προς το αν η Ιστορία επαναλαμβάνεται, ίσως αυτό να οφείλεται στην έλλειψη μνήμης.

Την ιστορία τη γράφουν οι νικητές. Να υποθέσουμε πως την ιστορία των νικημένων τη γράφουν οι συγγραφείς αφού στους νικημένους δε δόθηκε ελεύθερο πεδίο να πουν τα γεγονότα από τη δική τους πλευρά;

Πιστεύω πως και οι δύο ιστορίες, και των νικητών και των νικημένων, είναι υποκειμενικές. Περιέχουν αλήθειες και ψεύδη.

Θα έλεγα πως όλα τα βιβλία σας είναι δεύτερης ανάγνωσης ή απευθύνονται σε ένα πιο έμπειρο αναγνωστικό κοινό. Με τα προβλήματα που έχει σήμερα ο νεοέλληνας, πιστεύετε πως μπορεί να συγκεντρωθεί σε βαθύτερα μηνύματα των βιβλίων σας;

Και πότε δεν είχε προβλήματα αυτός ο λαός; Και η δουλειά της Τέχνης είναι να ερμηνεύει, να παρηγορεί έστω και αισθητικά, να δείχνει δρόμους και μονοπάτια διαφυγής, και να προκαλεί τον αναγνώστη, τον θεατή, να συμμετέχει στην αναζήτηση της Ύβρεως και της Κάθαρσης.

Να υποθέσω πως η κυρία Φακίνου είναι η πρώτη αναγνώστρια και αυστηρός κριτικός των βιβλίων σας πριν βγουν στα βιβλιοπωλεία; Πώς είναι να συμβιώνετε με μια γυναίκα συγγραφέα που έχει εξίσου αγαπηθεί από το αναγνωστικό κοινό;

Πρώτος αναγνώστης και αυστηρός κριτικός των βιβλίων μου είμαι εγώ. Η Ευγενία είναι η πρώτη που θα πάρει στα χέρια της το πρώτο φρεσκοτυπωμένο αντίτυπο για να το δει ολοκληρωμένο και σαν αντικείμενο, με το εξώφυλλο, τη σελιδοποίησή του, τη γραμματοσειρά του, για να έχει την αίσθηση που θα έχει κάθε αναγνώστης. Με την Ευγενία είμαστε σύντροφοι μια ζωή, γνωριζόμαστε απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη, και το ότι έτυχε (που δεν έτυχε) να είμαστε δυο συγγραφείς κάτω από την ίδια στέγη νομίζω πως μας έκανε καλύτερους, ευθυτενείς οδοιπόρους στον ίδιο δρόμο, εξόν από τις ώρες που τυχαίνει να γράφουμε ο καθένας το δικό του μυθιστόρημα οπότε κλεινόμαστε ο καθένας στο καβούκι του, δυο ξένοι στην ίδια πόλη, δυο ναυαγοί ο καθένας στο ξερονήσι του να στέλνουμε μηνύματα στο μπουκάλι και μετά να είμαστε πάλι η Ευγενία και ο Μιχάλης που πηγαίνουν μαζί στο σούπερ μάρκετ και στη λαϊκή για ψώνια, να βλέπουμε μαζί ντοκιμαντέρ, ειδήσεις και ταινίες στην τηλεόραση, δυο κανονικοί άνθρωποι δηλαδή.

Γράφετε στο οπισθόφυλλο: «καθώς το Πέτρινο 8 θα γκρεμίζεται, θα πυρπολείται και θα αναγεννιέται κάθε φορά από τις στάχτες του, για να φιλοξενήσει ολόκληρο τον προηγούμενο αιώνα, την Ιστορία, τις ιστορίες μας, τις μέρες που ακόμα δεν είδαμε». Ελπίζετε πως η νέα γενιά που θα αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες, θα βγει αναγεννημένη ή θα κουβαλά στην πλάτη της τα κουσούρια των προηγούμενων;

Κάθε γενιά κουβαλά δύο βάρη. Πρώτο, να κρατήσει τα καλά στοιχεία των προηγούμενων, και δεύτερο, να τους ξεπεράσει, να χαράξει νέους δρόμους προεκτείνοντας ή χαλώντας τους παλαιούς, «δεν είμαι του πατρός μου, δεν είμαι της μητρός μου, είμαι ο εαυτός μου» δηλαδή, όμως για να φτιαχτεί αυτός ο εαυτός χρειάζεται Παιδεία κι όχι να είναι λόγια χωρίς βάθος και ψάξιμο, μόνο για λόγους εντυπωσιασμού και δήθεν χειραφέτησης. Τελικά, κι αυτά που λέω μπορεί να είναι λόγια του αέρα γιατί ιδανικές γενεές δεν υπάρχουν. Όπως δεν υπάρχουν ιδανικές πολιτείες. Διότι στο κάτω-κάτω της γραφής, όλα είναι θέμα συγκυριών.

Ποια είναι η γνώμη σας για το Bookia, όσον αφορά την προβολή των συγγραφέων και των έργων τους;

Και από τις ερωτήσεις που μου κάνατε διαπιστώνω πως εσείς του Βookia γνωρίζετε πολύ καλά και σε βάθος τον κόσμο της λογοτεχνίας. Κυρίως τώρα, στους δύσκολους καιρούς για τα εκδοτικά, είσαστε ένα «τόπος» φιλόξενος που φέρνει σε επαφή συγγραφείς και αναγνώστες για να γνωριστούν καλύτερα.

Ο κορονοϊός είχε μεγάλη επίπτωση στον πολιτισμό. Είναι πολυτέλεια πλέον ο Πολιτισμός στην κοινωνία αφού υπάρχουν μεγάλες συνέπειες. Πώς βλέπετε εσείς το μέλλον της Ελληνικής λογοτεχνίας;

Αλίμονο αν ένας ιός σκοτώσει τον πολιτισμό. Αλίμονο αν είναι πολυτέλεια ο πολιτισμός έστω και σ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Το βιβλίο δε θα καεί στους Φαρενάιτ 451. Υπέροχα βιβλία κυκλοφορούν και τούτο τον καιρό. Από παλιούς και νέους. Το παρελθόν και το μέλλον το εγγυώνται. Και οι νέοι συγγραφείς δείχνουν να πατούν γερά στα δικά τους πόδια.

Καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο σας κύριε Φακίνο!

 
 
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα