Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
 

Το Bookia αναζητά μόνιμους συνεργάτες σε κάθε πόλη τής χώρας για την ανάδειξη τής τοπικής δραστηριότητας σχετικά με το βιβλίο.

Γίνε συνεργάτης τού Bookia στη δημοσίευση...

- Ρεπορτάζ.
- Ειδήσεις.
- Αρθρογραφία.
- Κριτικές.
- Προτάσεις.

Επικοινωνήστε με το Bookia για τις λεπτομέρειες.
Αντώνης Συριανός, μιλάει στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη
Διαφ.

Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Το πρώτο βιβλίο του Αντώνη Συριανού, «Καστρωμένες», που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Νεφέλη το αγόρασα μόλις κυκλοφόρησε. Έχοντας αγάπη για το νησί κι ότι αφορά τον Πολιτισμό του. Το άφησα όμως για το καλοκαίρι που θα πήγαινα στο αγαπημένο νησί για να αισθανθώ καλύτερα τις λέξεις, τις ιστορίες, ν’ ακούσω την Τηνιακή ντοπιολαλιά και να περπατήσω στα σοκάκια του χωριού. Να μυρίσω τα αρώματα της φύσης και να γίνω μέρος των αφηγημάτων. Εκεί συνάντησα τον Αντώνη Συριανό για να μιλήσουμε για τις «Καστρωμένες» του.

«Το διάβασες; Γράψε τη γνώμη σου στο Bookia!»
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!
Βοήθησε
να αναδειχθούν τα βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν.

Αντώνης Συριανός, Καστρωμένες, εκδόσεις Νεφέλη

κ. Αντώνη Συριανέ ευχαριστώ για τη συνέντευξη που μου παραχωρείτε για λογαριασμό του Bookia. Ποια ήταν η ανάγκη, η πρόκληση αν θέλετε του Αντώνη Συριανού να βρεθεί από τη Σκάλα του Μιλάνου και τα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου στον εκδοτικό χώρο γράφοντας αυτά τα όμορφα αφηγήματα;

Εγώ σας Ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να σας μιλήσω για ένα κεφάλαιο που θεωρώ ότι είναι από τα μεγαλύτερα της ζωής μου. Στο πατρογονικό μας σπίτι, στο Κάστρο, όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι λόγω της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής μορφής του, στην παλιά Χώρα της Τήνου, πέρασα τα παιδικά και τα εφηβικά μου χρόνια, περιτριγυρισμένος από ένα κύκλο γυναικών που με την ξεχωριστή ζωή τους, σημάδεψαν όμορφα και σμίλεψαν την δική μου. Έζησα τόσα πολλά και επιτρέψτε μου να πω, μοναδικά, μαζί τους, που ένοιωθα κατά κάποιο τρόπο να με βαραίνει η ιδέα, μην έφευγα ξαφνικά απ' τη ζωή και τα 'παιρνα μαζί μου. Κι έτσι ένα βράδυ πριν πολλά χρόνια, όταν σπούδαζα ακόμα στο Παρίσι, πήρα στα χέρια μου μια χαρτοπετσέτα κι άρχισα να ξετυλίγω τα χρόνια που 'χα ζήσει μαζί τους.

Ποιές ήταν οι Καστρωμένες;

Οι Καστρωμένες ήταν οι δυναμικές και ευέλικτες γυναίκες της Τήνου, οι οποίες στην συλλογική μνήμη και ντοπιολαλιά έμειναν ως αντρούτσες. Καπάτσες κι απ' όλους σεβαστικές, κατάφερναν να λύνουν τα δύσκολα και λεπτά ζητήματα είτε αφορούσαν τη σχέση του νησιού με τους κατακτητές, είτε τα ιδιόμορφα προβλήματα που δημιουργούνταν ανάμεσα στα δυο κύρια δόγματα, τους καθολικούς και τους ορθόδοξους.

Που έμεναν οι Καστρωμένες;

Σε δυο μεγάλες γειτονιές χωρίστηκε η πρωτεύουσα και τα δυο σιωπηρά μα ισχυρά κριτήρια κατάταξης στη μια ή στην άλλη, ήταν η καταγωγή και το πορτοφόλι, με το τελευταίο να γίνεται εξαρχής ο πρωταρχικός παράγοντας, που μπροστά του έχανε την ισχύ της όχι μόνο η καταγωγή μα και η θρησκεία. Την Απάνω βρύση μέχρι και τ' απάνω πάνω μυρωμένα στενά της βαρής που καθρεφτιζόντουσαν κι αντάλλαζαν μυρωδιές με τη θάλασσα, κατοίκησαν όλα τ' αριστοκρατικά απομεινάρια των προηγούμενων κατακτητών. Βενετσιάνοι, Ρώσοι, Μικρασιάτες, αλλά κι αρχοντοέλληνες, ντόπιοι και ξένοι, απ τα τουρκοκρατημένα μέρη της Ελλάδας που 'χαν βρει καταφύγιο στην γαλήνη της Γαληνότατης. Στην Κάτω βρύση μείνανε οι χωρικοί και τα τσουπλούκια, οι ξεβράκωτοι, (ciplak= o γυμνός στα τούρκικα) όπως λέγαν τους πρόσφυγες και τους απαράδιαστους, τα ακριβά στόματα της Επάνω βρύσης. Σ' αυτές τις δυο γειτονιές, την Απάνω και την Κάτω βρύση, παίρνει φωτιά το βιβλίο μου οι Καστρωμένες, σε μια κλειστοανοιχτή νησιώτικη κοινωνία, όλο σχεδόν τον εικοστό αιώνα, σ' ένα μεγάλο θέατρο αναγκαστικής επαφής, που αυλαίες του γίνονται τα στενά, τα πλακόστρωτα, τα καστρόσπιτα, και τα απλοϊκά μονώροφα σπιτάκια.

Στο βιβλίο διάβασα για ένα Εθνικό ύμνο. Τι σημαίνει αυτό;

«Συ σ' η μόνη μου χαρά παντοδύναμε παρά τα στραβά τα κάνεις ίσια και τα άσχημα καλά» Ο εθνικός ύμνος της Επάνω βρύσης. Η μουσική ήταν διαφορετική ανάμεσα στις δυο Βρύσες. Και μόνο το άκουσμα της κατωβρυσιώτικης μουσικής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κακόγουστη παρέμβαση ή και ύβρις και προσβολή σε πιο ακραίες περιπτώσεις από τις απανωβρυσιώτισες, που είχαν τους τροβαδούρους τους και που με μαντολίνα και κιθάρες, θύμιζαν πιο πολύ Επτάνησο και Νάπολη, μέσα στα τείχη της επάνω γειτονιάς. Ακόμα και τα βήματα που θα 'καναν οι μουσικοί, ήταν μετρημένα και προσεγμένα, στη προσπάθεια να φυλακίσουν ακόμα και τον ήχο στις καντάδες , μη πάει παραπέρα, και φτάσει σ' αυτιά, ανάξια ν' ακούσουνε.

Είναι προσωπικά ακούσματα; Είστε ο ίδιος αφηγητής;

Ναι απόλυτα. Είναι προσωπικά μου ακούσματα. Και κάτι να χρειαζόταν να προσθέσω, είχα ενσωματώσει μέσα μου τόσο έντονα τον τρόπο σκέψης και έκφρασης τους , που τις άκουγα να μιλούνε κι απλά έδινα την δική μου φωνή στην ομιλία τους. Ναι είμαι εγώ ο αφηγητής.

Πώς αποφασίσατε να γράψετε αφηγήματα, γεμάτο με τηνιακές λέξεις;

Απευθύνεται στον Τηνιακό ή και στον έμπειρο αναγνώστη;Τα αφηγήματα γεννήθηκαν μέσα στον δικό τους κόσμο που ήταν η ντοπιολαλιά τους. Κάθε έξωθεν επέμβαση και ωραιοποίηση των αφηγημάτων με άλλες κόσμιες εκφράσεις θα ήταν πραγματικός ευνουχισμός της πραγματικότητας και θα ήταν καλύτερα να απείχα αυτής της προσπάθειας. Μέσα στους τοίχους των σπιτιών ξετυλίγονται κόσμοι τόσο διαφορετικοί απ' αυτόν που ζούμε έξω καθημερινά που θα μπορούσαν να απευθυνθούν όχι μονάχα στον τηνιακό, στον νησιώτη ή γενικά στον Έλληνα αναγνώστη αλλά και στον ξένο που δε μιλά τη γλώσσα μας μέσα από μια εμβληματική μετάφραση που ξαναγράφει το αφήγημα έχοντας μπει μέσα στην υπόσταση του και αποδίδοντας το σε ένα ιδίωμα διαφορετικό απ' αυτό που γράφτηκε.

Τα αφηγήματα σας με ταξίδεψαν στα κλασσικά ελληνικά λογοτεχνήματα όπως του Παπαδιαμάντη, του Πρεβελάκη, του Κονδυλάκη που δυστυχώς ελάχιστοι πια διαβάζουν αφού οι εκδοτικοί οίκοι παράγουν συνεχώς βιβλία νέων συγγραφέων. Πιστεύετε πως εάν δεν διαβάσουμε πρώτα τους προδρόμους της Ελληνικής λογοτεχνίας, δε θα πατούμε σε σταθερά αναγνωστικά ή και συγγραφικά αν θέλετε θεμέλια;

Ο πολιτισμός του σήμερα, ακόμα κι αν δεν το θέλει, βασίζεται στον πολιτισμό του χτες. Ο γνώστης αυτού που έγινε στο παρελθόν κατανοεί καλύτερα το παρόν αναπτύσσοντας μια υγιή κριτική ικανότητα και την εξελικτική τέχνη του να εκτιμάς. Σίγουρα αυτό ισχύει παντού στην τέχνη, όπως και στην τέχνη του λόγου.

Προσωπικά προτίμησα να διαβάσω συνεχόμενο το βιβλίο και να οδηγηθώ στο γλωσσάρι σε πολύ δύσκολες λέξεις ή που δεν ήμουν σίγουρη. Πιστεύετε ότι η γλώσσα μας έχει φτωχύνει τόσο πολύ ώστε να χρειαζόμαστε τόσες επεξηγήσεις;

Η γλώσσα μας δεν έχει φτωχύνει, απλά είναι τόσο πλούσια, απ' άκρη σ' άκρη της Ελλάδας μας, που ίσως μια ζωή δε φτάνει για να ανακαλύψεις το μεγαλείο της. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άλλη όμοια ικανή στο να εκφράζει όχι μόνο το κάθε συναίσθημα αλλά και την πορεία του κάθε συναισθήματος. Όσον αφορά τον τρόπο που επιλέξατε για να διαβάσετε τις Καστρωμένες, είναι ο τρόπος ανάγνωσης που κι εγώ θα συμβούλευα στον αναγνώστη. Όταν το διάβασμα σε συνεπαίρνει με τη ροή του και το νόημα βγαίνει άνετα από τα συμφραζόμενα, το να διακόψεις για κάποια άγνωστη λέξη, σίγουρα διακόπτει ανεπανόρθωτα το πηγαίο μιας ιστορίας στην οποία δεν είσαι απλά αναγνώστης μα τη ζεις και ταυτόχρονα.

Πώς εμπνευστήκατε τον τίτλο και ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να δώσετε;

Η λέξη Καστρωμένες έχει και πραγματικό και μεταφορικό υπόβαθρο. Αυτές οι γυναίκες μέχρι το 1715 έζησαν στο μεγάλο κάστρο του Εξώμβουργου στην απομεμακρυσμένη από τη θάλασσα ενδοχώρα του νησιού. Μετά απ' αυτήν τη χρονολογία που αποτελεί και το γενέθλιον έτος κτίσης της Τηνιακής πρωτεύουσας, της Χώρας, κλείστηκαν μέσα στα καστρόσπιτα της Επάνω βρύσης, φυλακίζοντας και καστρώνοντας μέσα στα μυαλά τους τις ιδέες και τις συνήθειες μιας εποχής που είχε περάσει, μην αφήνοντας τον καινούριο κόσμο που είχε φτάσει να δρασκελήσει τα κυρτωμένα σκαλοπάτια τους.

Έχετε σκηνοθετήσει ολόκληρο θίασο γυναικών μιας περίκλειστης γειτονιάς της παλιάς Τήνου, όπου δεκάδες γεροντοκόρες, κλειδωμένες στα αρχοντόσπιτά τους, παραμένουν προσκολλημένες στις αξίες ενός κόσμου που έχει προ καιρού παρέλθει. Κι όμως, από τα λόγια τους αναδύεται μια μουσικότητα. Είναι αποτέλεσμα της μουσικής σας παιδείας ή ενασχόλησης με την όπερα; Είναι έμφυτη αυτή η παρέμβαση στον λόγο σας;

Η μουσικότητα είναι η ψυχή της τηνιακής ντοπιολαλιάς ή καλύτερα της ντοπιολαλιάς που άκουσα να μιλούν αυτές οι γυναίκες και που κοντά τους έγινε και η δική μου γλώσσα. Η μουσική μου παιδεία, ελπίζω, αν μήτε άλλο, να συνέβαλλε στο να μη στερήσω απ' αυτήν τη μουσικότητα τη γλώσσα στην οποία μιλούσαν οι Καστρωμένες και που συνεχίζουν να μιλούν μέσα από τα αφηγήματα.

Τι σημαίνει για σας η Τήνος, όσον αφορά τον Πολιτισμό, εκτός του ότι είστε Τηνιακός και λατρεύετε το νησί σας;

Η Τήνος είναι και θα είναι η μεγάλη μου οικογένεια, στην οποία αφιέρωσα τα διηγήματα αυτά, μέσω του Δήμου Τήνου, σαν ένα συλλογικό οδοιπορικό που κάναμε όλοι μαζί. Η Τήνος για μένα είναι το συνώνυμο της τέχνης εκείνης, που είναι επίσης το συνώνυμο της ομορφιάς χωρίς σύνορα, που συνεχίζει να αναγεννιέται με άλλα πρότυπα, και που πάντα στην αρμονική τους σύγκλιση, ο μέγιστος στόχος τους θα είναι το κάλλος. Οι κάτοικοι του νησιού μας κουβαλούν μέσα στο είναι τους έναν ασύλληπτο καλλιτεχνικό πλούτο, που σε εποχή ειρήνης και ευημερίας, στην εξωτερίκευση του, θα κάνει την Τήνο μας ιδιαίτερα μοναδική.

Βωλάξ, Αγάπη, Ξώμπουργκο κι άλλα εξήντα όμορφα χωριά της Τήνου, μαργαριτάρια θα έλεγα λουσμένα στο τηνιακό φως που ο πολύς κόσμος δεν τα γνωρίζει. Η Μεγαλόχαρη ήταν και είναι το κέντρο του νησιού. Τα τελευταία χρόνια η Τήνος έχει κερδίσει πολλούς νέους και «ψαγμένους» θα έλεγα επισκέπτες. Ήταν κι αυτός ένας λόγος που γράψατε τα αφηγήματα; Να γνωρίσουν και να τα αγαπήσουν μέσα από τη λαογραφία της;

Ο λόγος που έγραψα αυτά τα αφηγήματα ήταν όπως προανέφερα η ηθική υποχρέωση μου να μεταδώσω μια άγνωστη κληρονομιά που άγραφα μου μεταδόθηκε. Αν αυτό συμβάλλει στο να αγαπηθεί η Τήνος περισσότερο απ' επισκέπτες εξερευνητές της, αυτή θα είναι και η μεγαλύτερη αμοιβή μου.

Στο αφήγημα «Τα κορίτσια» που πραγματικά ευχαριστήθηκα, μας περνάτε από το κουτσομπολιό στις βεγγέρες, στην παρουσίαση της τηλεόρασης που ολημερίς κλαίγανε από αυτά που άκουγαν. Θέλατε να στιγματίσετε την αλλαγή της κοινωνικής ζωής πριν και μετά της τεχνολογίας στο νησί;

Η εξέλιξη και η ανάπτυξη δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν. Και οι Καστρωμένες σε σχέση με τις γιαγιάδες και τις προγιαγιάδες τους υπήρξαν μοντέρνες και μάλιστα με τρόπο σκανδαλώδη για τους προγόνους τους. Απλά στην περίπτωση τους καταφαίνεται, ο φόβος για οτιδήποτε το καινούριο. Το καινούριο που θα τους αποξένωνε από την αριστοκρατική τους καταγωγή και θα τους εξομοίωνε με τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα της Κάτω βρύσης που έγινε ο εχθρός, και που μέχρι εσχάτων έκαναν τα πάντα για να τον νικήσουν.

Αληθινές υπάρξεις όλες αυτές οι γυναίκες που υπάρχουν στις «Καστρωμένες»; Και η θεία Ανεστάσια;

Όλες αυτές οι πολλές γυναίκες και οι λίγοι άντρες, όπως και η θεία Ανεστασία, αποτελούν απόλυτα υπαρκτά πρόσωπα που υπήρξαν και ελπίζω να συνεχίσουν να υπάρχουν μέσα από τις Καστρωμένες.

Ποια είναι η γνώμη σας για το Bookia, όσο αφορά την προβολή των συγγραφέων και των έργων τους;

Η τέχνη είναι ελευθερία και είναι υπέροχο και ελπιδοφόρο να υπάρχει ένας τέτοιος διαδικτυακός χώρος όπου ο καθένας μπορεί να εκφραστεί και να γίνει μέτοχος και της έκφρασης των άλλων.

Κλείνοντας την κουβέντα μας, ευχόμενη να είναι καλοτάξιδο, θα ήθελα να μου πείτε αν συνεχίσετε τη συγγραφή κι αν θα είναι πάλι λαογραφία, σάτιρα ή αν είναι εμπνευσμένο από το αγαπημένο μας νησί.

Η έμπνευση και ο πόθος να διασώσω αυτό που μου μετέδωσαν και θεωρούσα σημαντικό να μεταδώσω με τη σειρά μου, ήταν οι μόνες κατευθυντήριες δυνάμεις που με ώθησαν στο μονοπάτι του συγγραφέα. Οι Καστρωμένες αποτελούν τρίπτυχο, και τα επόμενα κομμάτια του θα εκδοθούν διαδοχικά τα δυο επόμενα χρόνια. Άμεσα επίσης θα εκδοθεί η μουσική που άκουγαν οι Καστρωμένες σ' ένα cd με τίτλο από την Τήνο στη Νά-Πόλη. Η συγγραφή των Καστρωμένων υπήρξε ένας αυτοδύναμος χείμαρρος που κάποια στιγμή ξεχείλισε και με πλημμύρισε. Αν συνεχίσει να κυλάει το ίδιο ορμητικά μέσα μου, σίγουρα δε θα κάνω τίποτα για να τον σταματήσω.

Ευχαριστώ τον κ. Συριανό για τη συνέντευξη που μου παραχώρησε για το Bookia και αναμένω με χαρά το δεύτερο βιβλίο των Καστρωμένων καθώς και το cd Γιατί χωρίς να γνωρίζουμε το παρελθόν του τόπου το μέλλον πατά σε σαθρά θεμέλια.

 
 
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα