Δυστυχώς δε μου άρεσε. Είναι η συνέχεια του βιβλίου Νεραντζούλα, όπου η φίλη και εξομολογήτρια της γιαγιάς γνωρίζει προσωπικά την οικογένεια της γιαγιάς όταν εκείνη πεθαίνει και της αφηγούνται τις περιπέτειες του παππού Γιάννη που έφυγε με φίλο του για την Αμερική αλλά αναγκάστηκε να γυρίσει στην Ελλάδα αφήνοντας την ιταλίδα σύντροφό του για πάντα πίσω αλλά έγκυο χωρίς να το ξέρει.

Ο φίλος του παππού Γιάννη, Παντελής, απ' την άλλη, καταφεύγει στον Βόλο και γνωρίζουμε την ιστορία της δικής του οικογένειας, όπου κατά διαστήματα εμφανίζονται και η Νεραντζούλα με τους δικούς της. Αυτό μάλλον με ξένισε, που η Νεραντζούλα δεν έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και πρέπει να έχεις διαβάσει καλά το πρώτο βιβλίο για να θυμηθείς ποιοι είναι ο καθένας. Επιπλέον ο Παντελής κάνει κι αυτός οικογένεια, οπότε γνωρίζουμε και τα δικά του μέλη από σύζυγο μέχρι εγγόνια. Εκεί έχασα την μπάλα. Επιπλέον το κόλπο η έγκυος Αουρόρα, μόνη κι έρημη σε ξένη χώρα, να δώσει το μωρό της στην κολλητή της, που είναι αρχικά στέρφα, αλλά στην πορεία μένει κι αυτή έγκυος, κάπου το έχω ξαναδεί (μη σου πω και δυο φορές).

Κάπως μπερδεμένο, κάπως εκβιαστική συνέχεια του πρώτου και καλύτερου μυθιστορήματος. Η γραφή δεν είναι τόσο φρέσκια κι όμορφη όσο στη Νεραντζούλα και στο Σε όποια γλώσσα κι αν το πεις.