Ο Γουίλκι Κόλλινς εμπνεύστηκε το έργο του "Τα παγωμένα βάθη" από την αποτυχημένη αποστολή του Φράνκλιν, το 1845, για την ανακάλυψη του βορειοδυτικού περάσματος της Αρκτικής και αρχικά το έγραψε σε μορφή θεατρικού έργου. Το έργο διασκευάστηκε από τον Ντίκενς και παίχτηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1857 από το θίασο του Ντίκενς, με τον Κόλλινς και τον Ντίκενς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Εμπνευσμένος από την ιδέα του ερωτευμένου που αυτοθυσιάζεται, ο Ντίκενς δημιούργησε τον Σίντνεϊ Κάρτον, ήρωα του μυθιστορήματος "Ιστορία δύο πόλεων" (1859).

Το 1847 ο Κόλλινς ξανάγραψε τα "Παγωμένα βάθη" σε μορφή νουβέλας, για την περιοδεία του στην Αμερική, όπου έκανε αναγνώσεις των έργων του. Η ιστορία εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε συνέχειες στο "Τεμπλ Μπαρ" από τον Αύγουστο ως τον Οκτώβριο του 1874 και αργότερα την ίδια χρονιά εκδόθηκε σε βιβλίο με τίτλο "Τα παγωμένα βάθη και άλλες ιστορίες".