[...] Η έκδοση αυτή συγκεντρώνει μεγάλο μέρος από τα ερωτικά ποιήματα που έγραψε ο Ελυάρ τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του και που αρχικά δημοσιεύτηκαν ξεχωριστά σε πέντε μικρές ποιητικές συλλογές: "Μια μακρά ερωτική περισυλλογή", "Η Σκληρή Επιθυμία της Διάρκειας", "Ο Χρόνος ξεχειλίζει", "Aξιoμνημόνευτo κορμί", "Ο Φοίνικας".
Οι δύο πρώτες είναι αφιερωμένες στη γυναίκα του τη Νυς, "την τέλεια", με την οποία έζησε δεκαεπτά χρόνια. Η τρίτη, "Ο Χρόνος ξεχειλίζει", γράφτηκε την περίοδο που ακολούθησε τον αιφνίδιο θάνατο της γυναίκας του από εγκεφαλική αιμορραγία το 1946. Ο Ελυάρ δεν μπορεί να αποδεχτεί την επώδυνη απώλεια φθάνοντας ως τη σκέψη της αυτοκτονίας. Το "Αξιομνημόνευτo κορμί" είναι ο καρπός μιας "μαινόμενης καρδιάς" και το προανάκρουσμα του αποχαιρετισμού. Το 1949 γνωρίζει σε ένα συνέδριο ειρήνης στο Μεξικό τη Ντομινίκ, κατά δεκαεννέα χρόνια νεότερή του, την οποία παντρεύεται το 1951. Για μια φορά ακόμη αναγεννιέται από τις στάχτες του και γράφει το "Φοίνικα". [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)