Το ραδιόφωνο αποτελεί ένα φαινόμενο το οποίο εξελίχθηκε κυρίως κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Για αρκετές δεκαετίες ήταν το κυρίαρχο Μέσο Μαζικής Επικοινωνίας, μέσο ψυχαγωγίας και ενημέρωσης, διαμορφωτής αισθητικών τάσεων και εργαλείο δημοσίου διαλόγου, φορέας εν γένει καλλιέργειας και πολιτισμικών αξιών. Η καταιγιστική εισβολή της τηλεοπτικής εικόνας από τη δεκαετία του \'60 και έπειτα, δεν μπόρεσε, παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις, να υπερκεράσει τον ραδιοφωνικό ήχο, που αφήνει στη φαντασία του κάθε ακροατή την ερμηνεία των ερεθισμάτων που λαμβάνει.

Με στόχο μια ματιά στο σήμερα και με ορίζοντα το αύριο, η έκδοση του Ινστιτούτου Οπτικοακουστικών Μέσων (Ι.Ο.Μ.) "Το Ραδιόφωνο στην Ελλάδα", ξεκινά με την ιστορική διαδρομή από τη γένεση του Ραδιοφώνου στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και καλύπτει τη σύγχρονη πορεία του στη χώρα μας από το 1987 έως σήμερα. Σε μια οριζόντια διεπιστημονική προσέγγιση, εξετάζονται η εξέλιξη του θεσμικού πλαισίου, θέματα κοινωνιολογικά (είδη σταθμών και προγραμμάτων, ακροαματικότητες και ακροατήρια), οικονομικά (αγορά, διαφήμιση) και τεχνολογικά (ψηφιακό, διαδικτυακό ραδιόφωνο). Στη μελέτη εντάσσεται, επίσης, η πρώτη κοινωνική έρευνα του Ι.Ο.Μ. με θέμα τη σχέση ανάμεσα στους φοιτητές των επιστημών της Επικοινωνίας & Πληροφόρησης και το Ραδιόφωνο ως Μέσο και ως κοινωνικό φαινόμενο. Από την έρευνα του Ι.Ο.Μ. δεν λείπει η ανθρώπινη μαρτυρία, όπως αυτή αποτυπώθηκε στις σαράντα (40) συνεντεύξεις που πραγματοποίησε το Ινστιτούτο με προσωπικότητες που εργάστηκαν και αποτέλεσαν την "ψυχή" και τη "φωνή" του Ραδιοφώνου στην Ελλάδα την τελευταία πεντηκονταετία.

Πολλοί κατά καιρούς μίλησαν για το τέλος του ραδιοφώνου και όμως, στις αρχές του 21ου αιώνα, στην εποχή της μετάβασης στην ψηφιακή εκπομπή, το ραδιόφωνο ανακαλύπτει εκ νέου τον "εαυτό" του, διατηρώντας τη γοητεία του παρελθόντος του και παραμένοντας αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής μας ζωής με αδιαμφισβήτητο κοινωνικό και πολιτιστικό ρόλο.