Τα χαμένα βήματα του αυτοκράτορα, Κορδόση, Ακακία, Άγκυρα

Τα χαμένα βήματα του αυτοκράτορα

Διηγήματα

Βιβλίο Νεοελληνική πεζογραφία - Διήγημα >> Κυκλοφορεί

Κοινοποίηση

Μέση βαθμολογία	Σε αριθμούς	Σύνολο κριτικών
	4/5	1

100% των αναγνωστών θα το πρότεινε σε φίλο-η του!

Για να γράψετε και εσείς την κριτική σας για αυτό το βιβλίο, πρέπει πρώτα να συνδεθείτε.

Σύνδεση Τώρα

Πάνος Τουρλής

Στιγμές καθημερινές, καταθλιπτικές, ανθρώπινες.

11-07-2013 10:21

Υπέρ Ενδιαφέρον, Ευχάριστο

Κατά

Συλλογή διηγημάτων-αναμνήσεων. Στιγμές καθημερινές, καταθλιπτικές, ανθρώπινες. Αναμνήσεις δεμένες στο μυαλό της συγγραφέως πότε με λαμπερά και πότε με σκούρα χρώματα. Τα δύο τελευταία διηγήματα τελειώνουν απότομα αν και θα μπορούσε να εξελιχθεί πολύ ωραία η πλοκή τους. Η συλλογή αυτή σε κάνει να ξεχνιέσαι, σε ταξιδεύει. Γλώσσα στρωτή, μεστή, ο καλύτερος ξεναγός στις ιδέες της συγγραφέως.
Θα σταθώ στο πιο συγκινητικό από όλα, \"Το βάρος του αλατιού\":
Μια γιαγιά από κυρά και αφέντρα σιγά-σιγά γίνεται ξωμάχος, κομπάρσος στη ζωή του παιδιού της που μεγαλώνει και παντρεύεται. Για να μην μπλέκεται στα πόδια τους μετακομίζει μόνη της σε μικρότερο σπίτι. Μόνη της χαρά να βλέπει τα εγγόνια της και να φροντίζει το σπίτι μιας και οι γονείς δουλεύουν ολημερίς. Όμως ο καιρός είναι αμείλικτος και τα αρθριτικά καραδοκούν. Η γυναίκα πονά, κάθε μετακίνηση είναι δύσκολη κι έτσι πότε ο γιος της και η γυναίκα του, πότε τα εγγόνια της έροχνται τώρα να τη δουν αλλά κι αυτά τα αντικαθιστά λόγω έλλειψης χρόνου μια νταντά! Η ρουτίνα είναι ο χειρότερος εχθρός μιας οικογένειας που αποξενώνεται πριν προλάβεις να πεις κύμινο. Κι όμως αυτή η γυναίκα δεν βαρυγκομά, δεν παραπονιέται, τα δέχεται όλα στωικά: ¨Ο άνθρωπος είναι γλυκός σαν μέλι και βαρύς σαν αλάτι\" λέει και καταλαβαίνει την έλλειψη χρόνου των δικών της ανθρώπων. Προσαρμόζεται λοιπόν στον δικό της μικρόκοσμο, φιλά κάθε λεπτό της ημέρας, χαμογελά σε κάθε φύσημα του αγέρα, του συντρόφου της, ζει σε άλλους ρυθμούς, εγκατάλειψης και μοναξιάς αλλά δεν το βάζει κάτω. Κι έτσι αργοσβήνει μονάχη σε έναν θεόπικρο 15αύγουστο. Συγκινητικό κι αληθινό πέρα για πέρα. Μια εικόνα καθημερινή σε εποχές όπως η δική μας, σε πόλεις όπως η δική μας. Μπράβο, μάνα, με έφερες στον κόσμο, κάτσε τώρα στην ακρη! Τι να πω, με συγκλόνισε και το θέμα του και η γραφή, η οποπία, χωρίς να εκβιάζει επιφανειακό συναισθηματισμό, σε κάνει να σκεφτείς και ίσως προλάβεις να αλλάξεις συμπεριφορά απέναντι σε έναν άνθρωπο που σε περιμένει εκεί που τον άφησες!

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Το ακολουθούν	0
Το έχουν	0
Το θέλουν	0
Αγαπημένο τους	0
Το δανείζουν	0
Το δάνεισαν	0
Το δανείστηκαν	0
Το διάβασαν	1
Το διαβάζουν	0
Το χαρίζουν	0
Το ανταλλάσσουν	0

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Βιβλιοπωλεία κοντά μου!