Ο Τάχα, κοινοτάρχης του Μοντάχα, ενός μικρού χωριού στην ενδοχώρα της Αιγύπτου, κάπου κοντά στο Δέλτα του Νείλου, προσπαθεί, παρά τις αντιξοότητες και τις αρνητικές εξελίξεις της ταραγμένης κοινωνικά, πολιτικά και ιστορικά πενταετίας του 1945-1950, να προστατεύσει τους κατοίκους του χωριού από τα δεινά που το απειλούν (υποχρεωτικές επιστρατεύσεις των κατοίκων, επιδημίες κ.λ.π) και να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες ώστε οι κάτοικοι να ζουν ειρηνικά και με ασφάλεια. Αγνοώντας τα δικά του όνειρα και αντιπαλεύοντας τις προσωπικές του επιδιώξεις, προσπαθεί να ξεπερνά τους σκοπέλους που εμφανίζονται ο ένας μετά τον άλλον, ώστε να εκπληρώσει το καθήκον του. Όμως, τόσο τα πάθη των κατοίκων και οι ανθρώπινες αδυναμίες τους, όσο και τα εξωτερικά γεγονότα που ταλανίζουν αλύπητα την Αίγυπτο κατά αυτήν την αποφασιστική περίοδο, δεν του αφήνουν πολλά περιθώρια και εμποδίζουν αποφασιστικά το έργο του. Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης εξαιτίας της φτώχιας και της εκμετάλλευσης, οι παρεμβάσεις των Άγγλων αλλά και της ντόπιας εξουσίας, μαζί με την προκατάληψη και την στενοκεφαλιά, δημιουργούν ατομικές και κοινωνικές συγκρούσεις που η συγγραφέας τις μεταφέρει με απλό αλλά παραστατικότατο τρόπο.