Πρωτότυπο στη σύλληψη και στην κεντρική ιδέα. Η συγγραφέας γράφει σχεδόν μαζί μας ένα μυθιστόρημα για τις ανθρώπινες σχέσεις, την απιστία και τον αντίκτυπο που έχει κάτι τόσο άσχημο στις ανθρώπινες σχέσεις. Σιγά σιγά ανακαλύπτουμε τους ήρωες, τους βαφτίζουμε, τους εντάσσουμε σε ένα κοινωνικό πλαίσιο, τους κινητοποιούμε. Παράλληλα με το μυθιστόρημα, η συγγραφέας γράφει κάποιες παρατηρήσεις για διαχρονικά μυθιστορήματα που επηρέασαν τον τρόπο σκέψης της και γραφής της και πειραματίζεται για το πώς να χειριστεί τις καταστάσεις που έβαλε τους ήρωες της να βιώσουν. Το περίμενα πιο δραστικό κι όχι τόσο \"ήξεις-αφίξεις\". Δεν μπορώ να γράψω τη συνέχεια και το τέλος της στορίας, ομολογώ όμως ότι οι διαφορετικές αντιδράσεις των απατημένων συζύγων δίνουν πολυδιάστατο χαρακτήρα στο μυθιστόρημα, παρ\' όλο που η μία αντίδραση είναι πολύ \"μαλακή\" και \"ήπια\"! Κάποια πράγματα και η λύση του δράματος δε συνάδουν με την ελληνική πραγματικότητα ούτε μία στο εκατομμύριο! Δε με ενθουσίασε αλλά θα το στηρίξω για το πρωτότυπο γράψιμο και απόδοση της ιδέας.
[Παρουσιάσεις στα πλαίσια του 8ου Ελληνικού Συνεδρίου Bookcrossing με βιβλία από τους

συγγραφείς που θα συμμετέχουν!]