Στο Πάνθεο του Ολύμπου, που έστησε η ποίηση της Αρχαίας Ελλάδας, ζητώντας να ερνηνεύσει τη φύση με όλα της τα φαινόμενα, ξεχωρίζει ένας θεός παγκαλόμορφος, ο Απόλλων, που συμβολίζει το φως και την αρμονία της Μουσικής. Με τη λύρα του τη χρυσή, δίνει τη χαρά σε θνητούς και θεούς, με το τόξο του τ\' ασημένιο, σκοτώνει τα τέρατα που γεννά το σκοτάδι... Σκληρός και παράφορος στην αρχή, γίνεται καλός και πονετικός, με τη συντροφιά των ανθρώπων, μοιράζεται τη χαρά και τον πόνο τους, και τους προστατεύει μαζί με την Άρτεμη, την αγαπημένη του αδερφή, τη θεά κυνηγήτρα.... Δίδυμα παιδιά της Λητώς και του Δία, ο Φοίβος κι η Φοίβη, όπως τους λεν οι θνητοί για τη λάμψη τους, φτερουγούν στον αιθέρα-σε άρμα χρυσό ο Απόλλων, τη μέρα, που συμβολίζει τον ήλιο, κι η Άρτεμις τις ολόφωτες νύχτες με τ\' ασημένιο φεγγάρι.

Τις περιπέτειες των ωραίων αυτών θεών κι ιδιαίτερα του Απόλλωνα, που συνδέονται πάντα με τη ζωή των ανθρώπων, σας δίνουμε τώρα εικονογραφημένες. Θα σας γνωρίσουν τον πιο ωραίο αθάνατο, πούχει πλάσει ο Μύθος.