Ο γιατρός Φίλιπ Γουάιλντ, άντρας με ευφυΐα, πνεύμα, περιουσία και πελώριο όγκο, είναι συνηθισμένος να υπομένει απανωτές ταπεινώσεις από τη σύζυγό του - τη νεαρή, λιγνή και ελαφρών ηθών Φλώρα. Στο μυθιστόρημα που έγραψε κάποιος από τους εραστές της και το έδωσε στον γιατρό, ένα "εξοργιστικό αριστούργημα" που καταγράφει τις απιστίες της, εμφανίζεται ως "Η Λώρα μου". Εξευτελισμένος, ο Γουάιλντ εξακολουθεί να βρίσκει χαρά στη ζωή παραδιδόμενος στην αυτοεξόντωση, ξεκινώντας από την αφαίρεση των δαχτύλων των ποδιών του.

Ο Ναμπόκοφ, επειδή προαισθανόταν ότι δε θα κατόρθωνε να ολοκληρώσει "Το πρωτότυπο της Λώρας", άφησε ρητή εντολή να κάψουν το χειρόγραφο μετά τον θάνατό του. Επί τριάντα χρόνια η γυναίκα του και αργότερα ο γιος του, ο Ντμίτρι, συζητούσαν αν θα έπρεπε να σεβαστούν την επιθυμία του συγγραφέα. Αυτό το μυθιστόρημα -που παραλίγο να καταστραφεί- παρουσιάζεται τώρα για πρώτη φορά και συνοδεύεται από μια εισαγωγή του Ντμίτρι Ναμπόκοφ που αφορά το τελευταίο σπουδαίο βιβλίο του πατέρα του και τη δύσκολη απόφασή του να το εκδώσει.