Στην αρχή της υπόθεσης ο Μαιγκρέ είχε την έντονη αίσθηση πως βρισκόταν σε διακοπές. Όταν κατέβηκε απ’το τρένο, ο μισός σταθμός της Αντίμπ λουζόταν σ\' έναν ήλιο τόσο εκτυφλωτικό, που τους ανθρώπους που πηγαινοέρχονταν τους έβλεπε κανείς σαν σκιές. Σκιές που φορούσαν καπελάκια ψάθινα κι άσπρα παντελόνια και βαστούσαν ρακέτες του τέννις. Ο αέρας βούιζε. Στην άκρη της αποβάθρας υπήρχαν φοίνικες, κάκτοι και πέρα από τον φωτεινό σηματοδότη απλωνόταν η γαλάζια θάλασσα.
Αμέσως τον πλησίασε κάποιος. "Ο επιθεωρητής Μαιγκρέ, υποθέτω;"

Ο Μαιγκρέ βρίσκεται στην Αντίμπ, κωμόπολη και θέρετρο με ωραίες βίλες στην Κυανή Ακτή, κοντά στην Νίκαια. Ένας ιδιότυπος Αυστραλός ονόματι Μπράουν, που ζούσε σε μια βίλα με την ερωμένη και την μητέρα του, έχει βρεθεί δολοφονημένος. Στο εξαθλιωμένο αλλά ατμοσφαιρικό Λίμπερτυ Μπαρ κάποιες άλλες γυναίκες διεκδικούν μια σχέση με το θύμα. Μυστικά και παράξενες ισορροπίες στη μικροκοινωνία του θερέτρου. Έχουμε την αίσθηση ότι ο Μαιγκρέ ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο να ανακαλύψει ποιος ήταν το θύμα απ’ το να αναζητήσει τον ίδιο τον δολοφόνο. Ο Μαιγκρέ σε μια από τις πρώτες διάσημες ιστορίες του, όπου αναπτύσσει τον προσωπικό του κώδικα δικαίου.

Από την αρχή ο Μαιγκρέ αρνείται να κρίνει τους εγκληματίες που ψάχνει τα ίχνη τους, προτιμώντας στις περισσότερες περιπτώσεις να τους καταλάβει. Τοποθετεί τον εαυτό του στη ζωή αυτών που κυνηγάει. Χρησιμοποιεί ανορθόδοξες μεθόδους έρευνας και δεν διστάζει ενίοτε να παραβιάζει τους νόμους, αν είναι αναγκαίο.

- P. Manham - The Man Who Wasn\'t Maigret

Henry Miller: "Αγαπητέ Κύριε Σιμενόν, παρακαλώ προσθέστε το όνομα μου στη λίστα των αμέτρητων θαυμαστών σας σε όλο τον πλανήτη... Στην πραγματικότητα είστε μεγαλύτερος απ\' ό,τι πιστεύει ο κόσμος".