Μαζί με το "έγκλημα χωρίς δολοφόνο", το βιβλίο αυτό συμπληρώνει την εμπειρία μου από την ελληνική αστυνομική λογοτεχνία.

Τι μου άρεσε: (1) Αν και τα αίτια της δολοφονίας δεν είναι προτώτυπα, εκέινο που τη καθιστά ιδιαίτερη είναι ο τόπος και η ιδιότητα του δολοφόνου. (2) Πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζει η χρήση των μαθηματικών και της λογικής για την εξυγνιαση του φόνου. (3) Είναι ανατρεπρικό. (4) Έχει γρήγορη πλοκή, αν και σε μερικά σημεία ο αναγνώστης ίσως κουραστεί από το πως αναπτύσσονται οι συλλογισμοί των ηρώων. Τι δε μου άρεσε: (1) θεωρώ ότι είναι ένα "δύσκολο" βιβλίο για όσους δεν είναι συνηθισμένους (ή δε τους αρέσει) η μαθηματική λογική. (2) Ίσως φανεί κουραστικό στον αναγνώστη το μέρος της ιστορίας που προηγείται του φόνου