Ψάχνοντας για κοχύλια, Pilcher, Rosamunde, 1924-, Ωκεανίδα

Ψάχνοντας για κοχύλια

Βιβλίο Αγγλική πεζογραφία - Μυθιστόρημα >> Κυκλοφορεί

Κοινοποίηση

Μέση βαθμολογία	Σε αριθμούς	Σύνολο κριτικών
	4.4/5	33

93% των αναγνωστών θα το πρότεινε σε φίλο-η του!

Για να γράψετε και εσείς την κριτική σας για αυτό το βιβλίο, πρέπει πρώτα να συνδεθείτε.

Σύνδεση Τώρα

Roula Diakaki

19-11-2022 13:54

Υπέρ Καθηλώνει, Συναρπαστικό

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Άννα Χαραλαμπίδου

31-07-2022 09:54

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Rena Alexopoulou

03-09-2020 22:34

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Georgia Rigogianni

30-07-2020 23:42

Υπέρ Ενδιαφέρον, Ευχάριστο, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Βίκυ Τερζίδου

13-07-2020 13:59

Υπέρ Ενδιαφέρον, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Georgia Mantara

27-03-2019 16:55

Υπέρ Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά Βαρετό, Αργό

ένα καθαρά γυναικείο μυθιστόρημα, συναισθηματικό και ρομαντικο. ειναι μια ιστορια εποχης, η συγγραφεας αφηγειται το παρον και το παρελθον της ηρωιδας και μας μιλαει για την οικγενεια της

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

χαρά δελλή

28-02-2019 17:46

Η Rosamunde Pilcher ξετυλίγει την ιστορία μιας γυναίκας και μιας οικογένειας σ’ ένα μεγάλο οικογενειακής δυναμικής μυθιστόρημα για όλα όσα φέρνει και όσα μοιραία παίρνει η ζωή, που συγκίνησε εκατομμύρια αναγνώστες και την καθιέρωσε ως μία από τις πιο δημοφιλείς συγγραφείς της γενιάς της.

Μια θάλασσα με αφρισμένα κύματα που σκάνε στη στεριά. Ουρανός κι ένα μικρό αεράκι στο κυνήγι των σύννεφων. Η γκριζορόδινη αμμουδιά και οι μικρές λιμνούλες από την άμπωτη που καθρεφτίζουν το φως του ήλιου. Στα αριστερά ξεχωρίζουν τρία παιδιά, δυο κοριτσάκια με ανασηκωμένα φουστανάκια και ψάθινα καπέλα κι ένα αγόρι. Ξυπόλυτα, ηλιοκαμένα, με τα μάτια τους καρφωμένα σ’ έναν κόκκινο κουβά.
“Άναψε το σποτ που φώτιζε το ‘Ψάχνοντας για Κοχύλια’ και κάτω από την απαλή λάμψη του σκάλισε τη φωτιά στο τζάκι. Όταν οι φλόγες υψώθηκαν, κουλουριάστηκε σε μία γωνιά του καναπέ, με το ποτήρι στο χέρι. Ψηλά, απέναντί της, ο πίνακας έλαμπε στο μισόφωτο, σαν βιτρό καθεδρικού ναού φωτισμένο απ’ έξω, από τον ήλιο. Το έργο αυτό είχε πάντα για εκείνη μία παράξενη γοητεία.Έτσι και τώρα, στύλωσε πάνω του το βλέμμα της, αυτοσυγκεντρώθηκε και περίμενε να ενεργήσει η μαγεία του. Τα μάτια της γέμισαν με το γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού, ένιωσε στο πρόσωπό της τον αλμυρό αέρα, μύρισε τα φύκια και τη βρεγμένη άμμο, άκουσε τις κραυγές των γλάρων, το πάφλασμα των κυμάτων.”
Από όλα τα πράγματα που αγάπησε στη ζωή της, η Penelope Keeling ξεχωρίζει μάλλον ένα: τον πίνακα του πατέρα της Lawrence Stern, Ψάχνοντας για κοχύλια. Αυτός ο πίνακας, με τα παιδιά που παίζουν στην αμμουδιά, ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, είναι η παιδική της ηλικία: τα ξένοιαστα χρόνια πριν από έναν άτυχο, χωρίς αγάπη, γάμο και ύστερα έναν μεγάλο έρωτα, που τον σφράγισε όμως η τραγωδία του πολέμου…

…η ιστορία της κόρης ενός καλλιτέχνη, που ανακαλύπτει ότι το έργο του πατέρα της αξίζει ολόκληρη περιουσία…

Η Penelope πια είναι μια ώριμη γυναίκα, στα 64, μα ακόμα ενεργητική κι ανεξάρτητη. Το Ψάχνοντας για κοχύλια είναι πάντα δίπλα της να της θυμίζει την Κορνουάλη, δίνοντάς της δύναμη και αισιοδοξία. Μια συνηθισμένη γυναίκα της διπλανής πόρτας που το σκάει σχεδόν από το νοσοκομείο -αναρρώνοντας από καρδιακή προσβολή- για να γυρίσει σπίτι της. Κι από κει, στον μαγευτικό παράδεισο της Ίμπιζα, για να συναντήσει την κόρη της Olivia μαζί με τον εραστή της Cosmo και την κόρη του Antonia.

Ένα ταξίδι στο παρελθόν, μπλεγμένο αριστοτεχνικά με το παρόν και τα βήματα που την οδήγησαν στο τώρα.
“Αναγκάστηκε να σταματήσει και να κοιτάξει. Το τελευταίο από τα φύλλα έπεσε από τα δέντρα και τα γυμνά κλαδιά έγιναν δαντελωτά ενάντια στους ανοιχτούς ουρανούς. Ο ήλιος μετά τη βροχή γύρισε τα λιθόστρωτα δρομάκια όπως τα ψάρια ζυγίζουν, εκθαμβωτικά στο μάτι. Οι φθινοπωρινοί άνεμοι, μαστίζοντας τον κόλπο σε ένα άσπρο καπάκι, έφεραν μαζί τους, όχι κρύο, αλλά ένα συναρπαστικό αίσθημα ζωτικότητας… “
Γεννημένη από γονείς που τη λάτρευαν σε ένα μποέμικο περιβάλλον ανεμελιάς, κάνει έναν βιαστικό κι άτυχο γάμο με τον Ambrose. Γνώρισε τη φρίκη του Β’ παγκόσμιου πολέμου και την αληθινή αγάπη για λίγο στο πρόσωπο του Richard, αφού υπερίσχυαν οι τραγωδίες και τα δεινά που ακολουθούν έναν πόλεμο. Η Penelope έκανε τρία παιδιά, τη Nancy, την Olivia και τον Noel, που κι αυτά ακόμα κάποιες στιγμές την απογοήτευσαν. Τρία παιδιά τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, που έμαθε να τα δέχεται γι’ αυτό που ήταν το καθένα τους. Η Olivia, το «ιδιαίτερο παιδί» της, η αγαπημένη της μητέρας της, τόσο σκληρή όσο και ευάλωτη συντάκτης. Ο Noel, ο αδίστακτος, έμπειρος στο να παίρνει χωρίς να δίνει και εγωιστής γιος της, και η εμμονική Nancy, η πρωτότοκη, που χτυπήθηκε από την απληστία και τη ζήλια.
“Οι οικογένειες είναι σαν τα τροχαία ατυχήματα. Κάθε οικογένεια σκέφτεται δεν θα μπορούσε να συμβεί σε εμάς, αλλά μπορεί να συμβεί σε όλους. Ο μόνος τρόπος για να τα αποφύγετε είναι να οδηγείτε με τη μέγιστη προσοχή και να έχετε μεγάλη προσοχή στους άλλους.”
Μα γνωρίζει τα πράγματα που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία στη ζωή -την άνεση ενός σπιτιού, την ασφάλεια μιας αγαπημένης μητέρας, το γέλιο των φίλων και της οικογένειας, την αίσθηση του εδάφους και την ομορφιά του ήλιου, τις δελεαστικές μυρωδιές των σπιτικών φαγητών, και τη γοητεία μιας υπέροχης ζωγραφικής.

Τώρα, καθώς οδεύει προς τη δύση της ζωής της, έχοντας βιώσει τη θνητότητά της, ο περιζήτητος πίνακας αυτός γίνεται η αιτία μιας απρόβλεπτης έντασης με τα τρία της παιδιά. Η αξία του θα μπορούσε να τους χαρίσει πλούτη ή φήμη -ό,τι ονειρεύεται ο καθένας. Αλλά η Πενέλοπε πρέπει ν’ αποφασίσει αν θέλει –κι αν πρέπει– να τον αποχωριστεί για χάρη τους… Οικογενειακά κειμήλια, οικονομικές επιπτώσεις και αγώνες εξουσίας, σ’ ένα ευγενικό βιβλίο που ακτινοβολεί πληρότητα.

Ανταλλάζεις την πιο αγαπημένη σου κατοχή για την άνεση της ασφάλειας;

Όλα τα πρόσωπα στην πορεία της ζωής της βρίσκονται γύρω της ή στη σκέψη της. Κάθε χαρακτήρας έχει σχεδιαστεί με τέτοιο βάθος, πλούτο και σαφήνεια που νιώθεις ότι γνωρίζεις πραγματικά τους ανθρώπους αυτούς. Μια ολοκλη-ρωμένη ζωή με αμέτρητες μνήμες, και μια Penelope άλλοτε ευτυχισμένη, άλλοτε δυστυχισμένη -δεν υπάρχει μυστική συνταγή ευτυχίας-, άλλοτε μπερδεμένη, μα αποφασισμένη για όλα, με θάρρος! Κι αυτό είναι το ελπιδοφόρο! Γιατί έτσι αποκαθιστάται η πίστη στη ζωή και τη μυθοπλασία. Μόνο τα πάθη και η δύναμη της καρδιάς κρατούν τους ανθρώπους μαζί στο πέρασμα των γενεών.

Ένα βιβλίο με τη γοητεία και την ευγλωττία των βιβλίων μιας περασμένης, νοσταλγικής εποχής, ένα καλό παλιομοδίτικο οικογενειακό έπος, μια ιστορία με πραγματικούς χαρακτήρες και τόπους. Οικογένεια και ζωή, αγάπη και απώλεια, απληστία και ελπίδα. Μόνο η Pilcher καταφέρνει και ζωγραφίζει τόσο ξεχωριστά οικογενειακές ατέλειες και δεσμούς που ενώνονται από υποχρεώσεις.

Ίσως ποτέ δεν μεγαλώνεις μέχρι να πεθάνει η μητέρα σου…

Η αφήγηση εναλλάσσεται μεταξύ της δεκαετίας του 1940 και του σήμερα. Μια χαμένη αγάπη που δεν ευδοκίμησε καθρεφτίζεται πια στην όμορφη Antonia και τον μυστηριώδη Danus, αρκεί να μην ξαναπέσουν στις ατυχίες της Penelope με όπλο την αμφίπλευρη ειλικρίνεια. Ένα νοερό μα ολοζώντανο ταξίδι στη μαγευτική Κορνουάλη. Εικόνες θάλασσας, γεμάτες άμμο, ρείκια κι ανεμοδαρμένα βράχια… -Το άκρο της Κορνουάλης λέγεται Land’s End, που σημαίνει το “τέλος της γης” και πραγματικά η περιοχή σου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στην άκρη του κόσμου…- Γλαφυρές περιγραφές πανέμορφων τοπίων. Ένα πολυπρόσωπο, με παραδοσιακές αξίες μυθιστόρημα, με δυνατό αφηγηματικό λόγο.

Ποτέ δεν είναι αργά για να νιώσεις ευτυχισμένος….

Η συγγραφέας πετυχαίνει να αποτυπώσει στο βιβλίο τα πιο καθημερινά πράγματα με έναν τρόπο τόσο ρεαλιστικό, μα και καθηλωτικό. Δε θες να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου! Ακόμη κι αν το ξαναδιαβάζεις. Ζεις στην ιστορία, δεν τη διαβάζεις απλά. Και η Penelope είναι πάντα εκεί, δίπλα σου. Πολύ εύκολο να την κατανοήσεις.

Έχει και μειονεκτήματα, κατά τη γνώμη μου. Είναι τρυφερό βιβλίο με ευαισθησίες. Αφήνει αρκετά ρομαντική και γλυκιά αίσθηση. Δε διαβάζεται το ίδιο άνετα από άντρες. Λειτουργεί σαν κίνητρο να μετακομίσεις στην Κορνουάλη, να ψήνεις άφθονο ψωμί, να έχεις έναν τεράστιο κήπο με λουλούδια και να περνάς όλες τις μέρες σου ζωγραφίζοντας τεράστιες ποσότητες φωτός στις παραλίες. Έχει και μερικές μακροσκελείς περιγραφές που θα μπορούσαν άνετα να παραληφθούν.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Elisa Melis-Alexandraki

25-06-2018 22:20

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Νατάσσα Σοφ

24-05-2018 17:01

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Constantina Golfi

24-09-2017 22:15

Υπέρ Interesting, Exciting, Riveting, Entertaining, Fast-paced, Rich plot, Well-documented

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Nikolina Zisi

22-08-2017 14:31

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Manolis Kastanakis

27-12-2016 21:07

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Ευχάριστο, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Faidra Kalogianni

02-10-2016 14:44

Υπέρ Ενδιαφέρον

Κατά

ωραίο βιβλίο

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Panagiota Mourtzinou

12-09-2016 10:30

Υπέρ Ενδιαφέρον, Ευχάριστο

Κατά

Υπέροχο, συγκινητικό βιβλίο που σε ταξιδεύει. Οι χαρακτήρες ρεαλιστικοί και όμορφα δομημένοι!

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Mary Ioannidou

13-04-2016 22:50

Υπέρ Ενδιαφέρον, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Ανατρεπτικό, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Αγγελική Χειρδάρη

03-01-2016 01:01

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Efrosini Stinaki

09-11-2015 12:24

Υπέρ Καθηλώνει

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Zagori Viki

03-10-2015 10:10

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Angeliki Parpara

Το πιο αγαπημένο μου βιβλίο!

06-08-2015 13:21

Υπέρ Riveting, Original, Rich plot

Κατά

Ένα καθηλωτικό βιβλίο που σε ταξιδεύει στην Κορνουάλη, στο παρελθόν και στην ιστορία μιας ολόκληρης οικογένειας μέσα από την αναδρομή της Πενέλοπε. Οι περιγραφές της Κορνουάλης και της ζωής εκεί είναι τόσο ζωντανές που νομίζεις ότι είσαι κι εσύ εκεί. Μακράν το πιο αγαπημένο βιβλίο που το έχω διαβάσει και ξαναδιάβασει.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Mary Ioannidou

03-08-2015 23:23

Υπέρ Ενδιαφέρον, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Ευχάριστο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Μαρια Κουλουρη

11-06-2015 17:59

Υπέρ Καθηλώνει, Ευχάριστο, Διασκεδαστικό

Κατά

ρομαντικό! ευαίσθητο!

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Christina Zahariou

02-06-2015 20:18

Υπέρ Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Ευχάριστο, Διασκεδαστικό

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Olga Moskofidou

21-05-2015 11:23

Υπέρ Ενδιαφέρον, Ευχάριστο, Διασκεδαστικό

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Kelly Kritikou

11-03-2015 11:19

Υπέρ Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Agaph Georgiadou

16-02-2015 19:09

Υπέρ Ευχάριστο, Διασκεδαστικό

Κατά Προβλέψιμο

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Dora Karakosta

16-02-2015 21:12

Υπέρ Ενδιαφέρον, Ευχάριστο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Christos Anastasopoulos

15-01-2015 14:11

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Ευχάριστο, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Maria Sitara

07-10-2014 18:42

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Anna Sp

03-09-2014 23:14

Υπέρ Ευχάριστο, Διδακτικό

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Σούλα Πασχαλίδου

01-09-2014 03:07

Υπέρ Ενδιαφέρον, Ευχάριστο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Panagiota Goutzourela

22-06-2014 11:58

Υπέρ Ενδιαφέρον, Ευχάριστο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Ειρήνη Μιχαηλίδου

16-03-2014 22:33

Υπέρ Ενδιαφέρον, Διδακτικό

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Πάνος Τουρλής

Απλοί καθημερινοί άνθρωποι, απλές καθημερινές επιθυμίες και φιλοδοξίες.

11-07-2013 09:11

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Ευχάριστο

Κατά

Προσοχή, μποορεί να περιέχει SPOILERS
Αχ αυτό το Πόντσμοουρ Θατς. Εκεί που κατέφυγε η Πενέλοπε για να ζήσει ήσυχη. Θέλω πολύ να το ανακαλύψω και να το εξερευνήσω. Και την Κορνουάλη. Η θάλασσα, οι γλάροι, οι άνρθωποι της περιοχής, η αγγλική συνήθεια του τσαγιού και του fish n chips. Η ζωή της Πενέλοπε, λίγο πριν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο έως τη δεκαετία του 1980. Απλοί καθημερινοί άνθρωποι, απλές καθημερινές επιθυμίες και φιλοδοξίες. Γλώσσα και ύφος λογοτεχνικό, ένα καθαρά γυναικείο μυθιστόρημα, τόσο μα τόσο καλογραμμένο. Όχι τόσο έντονο και συναισθηματικό όσο ο Σεπτέμβρης αλλά κι αυτό μοναδικό.Η Πενέλοπε παντρεύτηκε κι έκανε στην αρχή μια κόρη. Απλά σοκαριστική η διαπίστωση: μόλις μπήκε στον κήπο για να γνωρίσει τους γονείς μου κατάλαβα ότι όλα ήταν ένα λάθος. Δεν ταίριαζε με τη ζωή μου, με την οικογένειά μου!!!Ο σύζυγος της Πενέλοπε, ως αξιωματικός, φεύγει στον πόλεμο. Και η Πενέλοπε πέφτει στη δίνη του έρωτα με έναν Αμερικανό αξιωματικό που έρχεται στο ήσυχο χωριό της Κορνουάλης για ασκήσεις ενόψει απόβασης των συμμάχων στην Ευρώπη. Ένας έρωτας μοναδικός, γνήσια αληθινός και ουσιαστικά πρώτος για την άμαθη Πενέλοπε. Ναι αλλά ο πόλεμος είναι αδυσώπητος και τους χωρίζει οριστικά.
Η Πενέλοπε πλέον δεν έχει τη δύναμη να πάρει ρηξικέλευθες αποφάσεις για τη ζωή της κι υποτάσσεται στο πεπρωμένο της. Όταν επιστρέφει ο σύζυγος τον δέχεται στην εστία της και κάνουν άλλα δυο παιδιά. Και όλα αυτά τα ζούμε μέσα από τα μάτια της Πενέλοπε, που στα εξήντα της πλέον, έχει υποστεί μαι καρδιακή προσβολή κι αναθεωρεί τις απόψεις για τη ζωή, ξανακοιτά τα λάθη της και βλέπει με ειλικρίνεια τα παιδιά της, την Ολίβια (πετυχημένη αρχισυντάκτρια περιοδικού), τον Νόελ (τυχοδιώκτη, τυχάρπαστο και άμυαλο) και τη Νάνσι (με δυο κακομαθημένα παιδιά, χαζές φιλοδοξίες για κοινωνική αναρρίχηση και αναγνώριση, παντρεμένη με έναν επίσης επηρμένο σύζυγο). Τα παιδιά, μιας και οι ζωγράφοι της βικτωριανής εποχής ξανάρχονται στη μόδα των δημοπρασιών τέχνης, πιέζουν την Πενέλοπε να πουλήσει τα έργα του πατέρα της, γνωστού ζωγράφου Λόρενς Στερν. Η Πενέλοπε δεν τους δίνει σημασία: αφοσιώνεται στον κήπο της, τη ζωή της και τις ερωτικές αναμνήσεις που της ξυπνά ο κηπουρός που της στέλνουν για να φροντίζει τον κήπο της, ένας κηπουρός ίδιος με τον αμερικανό λοχαγό που είχε αγαπήσει στον πόλεμο! Κι όταν η κόρη της, Ολίβια, το μόνο παιδί που την αντιμετωπίζει ως μάνα κι όχι ως θησαυροφυλάκιο, της στέλνει την κόρη του δικού της αγαπημένου συντρόφου να κάνει μια νέα αρχή μετά τον θάνατο του πατέρα της δίπλα της και να την προσέχει, ο κηπουρός και το κορίτσι ζουν έναν μοναδικό έρωτα, συγκινώντας αφάνταστα την Πενέλοπε, που ζει μέσα από τις στιγμές του νέου ζευγαριού τις δικές της στιγμές. Τα νέα παιδιά από τη μία, τα δικά της παιδιά από την άλλη. Ποιος θα κερδίσει; Τι θα κάνει η Πενέλοπε τους πίνακες του πατέρα της; Και γιατί;Τρυφερό, συγκινητικό και ανθρώπινο. Μια μάνα και η κοσμοθεωρία της. Πώς μπορούν τα γεγονότα και οι ίδιοι της οι απόγονοι να την κάνουν να αλλάξει ριζικά, να σκληρύνει, να πετρώσει αλλά και να βρει διέξοδο στις ελπίδες και στα όνειρα ενός νέου ζευγαριού, που το στηρίζει με πάθος και με κάθε άλλο δυνατό τρόπο. Παιδιά που στρέφονται εναντίον της μητέρας τους για τα λεφτά, μιας γυναίκας που ουσιαστικά δεν την έστερξαν ποτέ και τώρα μυρίστηκαν χρήματα αλλά φευ....Έρωτες, συναισθήματα, ένα παρελθόν πίσω μας κι ένα μέλλον μπροστά μας για να επανορθώσουμε και να βελτιώσουμε. \"Ψάχνοντας για κοχύλια\" ο αγαπημένος πίνακας της Πενέλοπε (και δικός μου) και γύρω από αυτόν τον πίνακα ερωτικές ιστορίες, απογοητεύσεις, ωμότητες και τελικά μια αχτίδα ελπίδας και αισιοδοξίας. Από τις πολύ καλογραμμένες σκηνές αυτή του θανάτου της Πενέλοπε από την αδύναμη καρδιά της. Από τις αυθεντικές γυναικείες λογοτεχνικές φωνές η Πίλτσερ.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Το ακολουθούν	6
Το έχουν	69
Το θέλουν	2
Αγαπημένο τους	16
Το δανείζουν	0
Το δάνεισαν	0
Το δανείστηκαν	3
Το διάβασαν	68
Το διαβάζουν	1
Το χαρίζουν	0
Το ανταλλάσσουν	6

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Βιβλιοπωλεία κοντά μου!