Τρεις φίλοι μεγαλώνουν μαζί και ζουν την παιδική τους ηλικία μέσα στις χαρές και τα μικρά ή μεγάλα δράματα μιας μικρής επαρχιακής πόλης. Μέχρι που ένα έγκλημα τους κάνει αθέλητους συνένοχους και οδηγεί σε ένα ακόμα έγκλημα. Οι τρεις φίλοι ορκίζονται ότι θα φύγουν από εκεί και δεν θα χωρίσουν ποτέ. Θα τηρήσουν μόνο το πρώτο μέρος του όρκου τους. Φεύγουν ακολουθώντας ο καθένας το δρόμο του που οδηγεί τον καθένα σε μονοπάτια τόσο ίδια αλλά και τόσο αλλιώτικα από αυτά που είχαν ονειρευτεί. Μέχρι που μια άσχημη στιγμή τους ξανασμίγει και τους αναγκάζει για άλλη μια φορά να είναι μόνοι τους εναντίον «όλων». Στην πορεία μπλέκουν με νονούς της νύχτας, μπράβους, πόρνες, ναρκωτικά, πουλημένους δικαστές και δικηγόρους. Αναμφίβολα σκοτεινό και σοκαριστικό βιβλίο, που δεν προσπαθεί να ωραιοποιήσει τα πράγματα, αντίθετα τα λέει με το όνομά τους. Ίσως λίγο «φλύαρο» σε μερικά σημεία, αλλά όχι κουραστικό. Δεν σε αφήνει να επαναπαυτείς. Από τη μια θέλεις να δεις τι θα γίνει παρακάτω και από την άλλη θες να το κλείσεις, αφήνοντας μακριά σου τον εφιάλτη. Αλήθεια συμβαίνουν αυτά στη διπλανή μας πόρτα; Ένα βιβλίο που δεν είναι γραμμένο γι’ αυτούς που κοιμούνται μακαρίως στον καναπέ τους...

Περιέχει στοιχεία που βιώνουμε καθημερινά, και που πολλές φορές κρατάμε ανωμολόγητα στα τρίσβαθα του νου μας,

μην τολμώντας να τα ομολογήσουμε ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό.

Διάβασα το βιβλίο (από τους πρώτους) και το συνιστώ ανεπιφύλακτα...

τόσο για την επικαιρότητα της θεματολογίας, όσο για τη ζωντάνια της γραφής.

Πάνω από όλα, όμως ΑΥΤΟ το βιβλίο, ως αυθεντική μαρτυρία (όσο κι αν αναγνωρίζεται η υπερβολή της συγγραφικής πένας),

αξίζει να βρίσκεται στις βιβλιοθήκες μας τόσο ως σημείο αναφοράς στην καθημερινότητά μας

όσο και ως ιστορική καταγραφή μιας εποχής που δύσκολα οι επόμενες γενιές θα πιστέψουν ότι ζήσαμε......