Αριστοκρατικά μεγαλωμένος, άριστα μορφωμένος, μοναχοπαίδι υπουργού, ανανεωτής της παράδοσης, ανοιχτά ομοφυλόφιλος, συνοδοιπόρος των κομμουνιστών, τοξικομανής, αυτόχειρας, ο Λαπαθιώτης έχει αγαπηθεί πολύ ως ποιητής αλλά το πεζό λογοτεχνικό του έργο, αν και καθόλου ευκαταφρόνητο, έχει μείνει στη σκιά, σκορπισμένο σε δυσεύρετα παλιά περιοδικά και εφημερίδες.

Σε αυτήν τη δεύτερη συλλογή διηγημάτων του Λαπαθιώτη σε βιβλίο, ο Νίκος Σαραντάκος παρουσιάσει 31 διηγήματα γραμμένα στην περίοδο 1924-1929. Παραθέτει επίσης εκτενές χρονολόγιο του ποιητή, βασισμένο σε προσωπική έρευνα, με πολλά στοιχεία που δεν έχουν ως τώρα δημοσιοποιηθεί, προσθέτοντας μια ακόμα ψηφίδα στη μελέτη της ζωής και του πολύμορφου έργου του αυτόχειρα της οδού Κουντουριώτου.

Τα περισσότερα διηγήματα του τόμου αυτού δημοσιεύτηκαν στο λαϊκό περιοδικό "Μπουκέτο", ένα περιοδικό ποικίλης αλλά και εκλεκτής ύλης, που το διάβαζαν από μοδιστρούλες έως ακαδημαϊκοί. Στο "Μπουκέτο", ο εστέτ του σκιόφωτος συναντήθηκε με το μεγάλο κοινό, για να διηγηθεί με την ποιητική του πρόζα ιστορίες για τον αδικαίωτον έρωτα και τον πανταχού παρόντα θάνατο, τους νικημένους της ζωής, τους καλούς αλλά άτολμους που χάνονται, τα πικρά κι απελπισμένα μάτια που μένουν αξέχαστα μια ζωή.