Η "Μετάlipsi" της Ιφιγένειας Σιαφάκα αποτελεί ένα τολμηρό και παιγνιώδες πείραμα με τις δυνατότητες και τα όρια της ποιητικής γλώσσας, ένα εντελώς προσωπικό σχόλιο πάνω στην ατέρμονη περιπέτεια της γραφής και έναν φόρο τιμής στην αγωνία και στη λύτρωση του δημιουργού.

Απροσδόκητοι λεκτικοί συνδυασμοί, σπασμωδικός λόγος και προκλητικές εικόνες συνυπάρχουν σε ένα πεζόμορφο ποίημα, το οποίο ξεκινά με ένα απόσπασμα από το "Ποιητής στη Νέα Υόρκη" του Federico Garcia Lorca και είναι αφιερωμένο "στους φίλους", τους εκλεκτούς και καταραμένους συν-κοινωνούς της ποιητικής μετάληψης.