Γεννημένη το 1941 στο Γούντσαϊντ του Κουίνς, η Αϊλίν Τούμολτι μεγάλωσε φροντίζοντας τους αλκοολικούς γονείς της, ωστόσο πάντα ονειρευόταν μια καλύτερη ζωή, μακριά από την ταραγμένη παιδική ηλικία της. Όταν συνάντησε τον Εντ Λίρι, έναν επιστημονικό ερευνητή, που δεν έμοιαζε με κανέναν από τους άνδρες που είχε γνωρίσει, η Αϊλίν πίστεψε ότι μαζί του θα ζούσε την κοσμοπολίτικη ζωή που λαχταρούσε.
Μετά τον γάμο τους η Αϊλίν παρότρυνε τον Εντ να θέλει περισσότερα: καταξιωμένη δουλειά, διακεκριμένους συνεργάτες, ωραιότερο σπίτι σε καλύτερη περιοχή, αλλά καθώς περνούν τα χρόνια γίνεται φανερό ότι η ολοένα μεγαλύτερη απροθυμία του απέναντι σε όλα αυτά οφείλεται εν μέρει σε μια βαθιά ψυχολογική αλλαγή. Ακόμη και όταν η οικογένεια Λίρι ανεβαίνει κοινωνικά -αποκτώντας το
μεγαλοπρεπές σπίτι που πάντα λαχταρούσε η Αϊλίν- στη ζωή τους εισέρχεται το αναπόφευκτο σκοτάδι. Η Αϊλίν, ο Εντ και ο γυιός τους, Κόνελ, προσπαθούν απεγνωσμένα να μείνουν ενωμένοι συνεχίζοντας φυσιολογικά τη ζωή τους και να συντηρήσουν -παρά τις αντιξοότητες- τα ιδανικά που τρέφουν για το μέλλον τους.
Επικό ως προς το εύρος του, ηρωικό ως προς το χαρακτήρα, γραμμένο δεξιοτεχνικά, το "Δεν είμαστε ο εαυτός μας" αποτελεί μια μαρτυρία για τις μεγαλύτερες επιθυμίες και αδυναμίες μας.