Λιτός, απλός, δυναμικός και άμεσος ο λόγος του, με απόλυτη έως σκληρή ειλικρίνεια. Ούτε στολίδια ούτε επιτήδευση και αρκετές φορές έντεχνα αδούλευτες οι φράσεις του. Όλα, όμως, μεστά και συγκεκριμένα, που σε προκαλούν να ανοίξεις την καρδιά και το νου να δεις και να νιώσεις τα πάντα γύρω σου.

Πέρα και πάνω από όλα, κυριαρχεί παντού η αγάπη για την Πατρίδα και ο πόνος της ξενιτιάς.. Ένας Έλληνας που την Πατρίδα την έχει μέσα του, στο DNA, στην καρδιά, στη σκέψη, σε κάθε του ανάσα, σε κάθε αγωνία, σε κάθε του λάθος. Την κουβαλάει παντού σε κάθε του βήμα, του κατακαίει τα φυλλοκάρδια του. Έντονη αναδεικνύεται η ελληνική ιδιοσυγκρασία, η δίψα για ελευθερία, το ατέλειωτο «γιατί» της αδικίας που γίνεται στην Ελλάδα, η αγωνία ενός ολόκληρου λαού. Και τα λάθη. 

Όλα με απόλυτη ειλικρίνεια. Στεγνά, στυφά, θα έλεγα. 

Το βιβλίο του ολοζώντανο!

Μια βιασύνη που κυριαρχεί έντονα και δεν αφήνει τον συγγραφέα να σταθεί περισσότερο σε χαρακτήρες και περιγραφές, δικαιολογείται εξαιτίας ενός φρικτού γεγονότος.Το παρόν βιβλίο γραφόταν όσο ο Πατέρας ήταν άρρωστος και ο συγγραφέας έπρεπε να τον προλάβει για να χαρεί το έργο του γιου του. 

Δυστυχώς δεν επρόλαβε. Τώρα τον καμαρώνει από ψηλά κι εμείς με αγωνία περιμένουμε τη συνέχεια στο δεύτερο, όπου θα πάρουμε περισσότερες απαντήσεις. Ελπίζω να εκδοθεί γρήγορα!

Με όλη μου την καρδιά του εύχομαι καλή του επιτυχία!