Οι "Λεύγες" είναι συνθετικό έργο εκδιπλούμενο σε εννέα μέρη. Υποστηρίζει την εξαγνιστική διαδρομή της ύπαρξης προς το σημείο εκκίνησης, στη μήτρα της ανθρώπινης τραγωδίας. Με αυτό το ζητούμενο το έργο συνδέεται εκλεκτικά τόσο με την ομηρική κατάβαση (ραψωδία λ στην "Οδύσσεια") όσο και με τη "Θεία Κωμωδία" (του Δάντη στην ανάβασή του προς μία Εδέμ).

Στην πορεία αυτή -για τον αναγνώστη- αποκαλύπτονται ερωτήματα και στοχαστικές αφορμές, εικόνες συνειρμικές και αποφάνσεις του συγγραφέα για το τι σημαίνει ομορφιά, ματαιότητα, έμπνευση, ανάταση, άρνηση, εμπέδωση, ολοκλήρωση.

Το βιβλίο αποτελεί, τελικά, μια "συνομιλία" με άλλα κείμενα προγενέστερων συγγραφέων και μια προσδοκία με εκείνα των κατοπινών.