Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
Το Βιβλίο στη Βιβλιοθήκη μου
Οι ζώνες της φωτιάς
Βιβλίο Νεοελληνική πεζογραφία - Μυθιστόρημα >> Κυκλοφορεί - Εκκρεμής εγγραφή
Για να γράψετε και εσείς την κριτική σας για αυτό το βιβλίο, πρέπει πρώτα να συνδεθείτε.
Σύνδεση Τώρα

  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
15-03-2017 15:46
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Ανατρεπτικό, Ευχάριστο
Κατά  
ΒΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ Λίτσα Κοντογιάννη

Αυτό το βιβλίο αποτέλεσε για μένα από κάθε άποψη μια πολύ ευχάριστη έκπληξη, από τη πρώτη στιγμή μάλιστα που έπεσε στα χέρια μου.

Με ένα εντυπωσιακό εξώφυλλο που σε παρακινεί να το πάρεις στα χέρια σου, να το ξεφυλλίσεις.

Η περίληψη στο οπισθόφυλλο σε κατατοπίζει απόλυτα όσων αφορά το περιεχόμενο.

Αν και είναι το πρώτο βιβλίο ενός νέου συγγραφέα, είναι υπέροχο. Γίνεται άριστη χρήση της γλώσσας, και το περιεχόμενό του σε κερδίζει αμέσως.

Η βάση της ιστορίας, που διαδραματίζεται στον Ελλαδικό χώρο, μπορεί να πει κανείς πως αποτελεί για όλους μας ένα πολύ επίφοβο μέλλον, από πολιτική και οικολογική άποψη.

Ένας εξαιρετικός τρόπος γραφής, ολοζώντανος, στο παρών και στο πρώτο ενικό πρόσωπο, πέρα για πέρα κινηματογραφικός, δεμένος, χωρίς περιττές φλυαρίες, χωρίς κουραστικές επαναλήψεις, κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο, σε εγρήγορση, έως τη τελευταία του σελίδα.

Ολοκληρωμένοι χαρακτήρες, απόλυτα αληθοφανείς, σαν να πρόκειται για άτομα της διπλανής πόρτας, ασταμάτητη δράση, με αγωνία, ανατροπές μέχρι τη μεγάλη και τελική ανατροπή.

Δεν παύει να είναι ένα αισιόδοξο βιβλίο, που το αποδεικνύει με το πολύ ελπιδοφόρο τέλος του.

Ένας ύμνος στην οικογένεια.

Τα πάντα είναι δυνατά, αρκεί να αγωνίζεται κανείς για αυτά, με κίνητρο την αληθινή αγάπη!
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  4
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
25-01-2017 08:46
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Πρωτότυπο, Ανατρεπτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο
Κατά  
Στο μακρινό μέλλον, έχει αναδυθεί η Νέα Ελλάδα, ένας χώρος που επέζησε από τις πλημμύρες, τους κατακλυσμούς και τις αρρώστιες. Η Μεσσαλίνα Ειρηναίου, πρόεδρος του ακροδεξιού εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος της Εθνικής Αυγής και κυβερνήτης της Νέας Ελλάδας, έχει χωρίσει τον τόπο σε 24 ζώνες, όσες και τα γράμματα της ελληνικής αλφαβήτου, έχει χωρίσει τον λαό σε προνομιούχους Ομοίους και σκλάβους Είλωτες. Οι φτωχοί έχουν εξαθλιωθεί και οι Όμοιοι έχουν ξεπεράσει κάθε όριο ηθικού ενδοιασμού και ευμάρειας. Οι Όμοιοι ζουν στο Κέντρο και το Σύγκεντρο, την πρωτεύουσα και τη συμπρωτεύουσα της χώρας, ενώ οι Είλωτες στις 24 περιφέρειες. Η ιστορία ξεκινάει όταν ο Αλέξανδρος Σιδέρης, Είλωτας 17 ετών, επισκέπτεται το Κέντρο για μια συναλλαγή του με το Μέγαρο Αφθονίας (οι παλιοί το ξέρουν ως Υπουργείο Οικονομίας). Η αυτοκτονία μιας δασκάλας που τινάζεται στον αέρα, είναι η αρχή μιας μεγάλης επανάστασης κατά της σκλαβιάς και της υποτέλειας. Θα πετύχει; Ποιοι κρύβονται από πίσω και τι θέλουν από τον Αλέξανδρο; Ως πού μπορεί να φαντασία η φαντασία του κυρίου Δημά και τι μηνύματα μπορεί να περάσει ένα υπέροχο, καλογραμμένο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας, γεμάτο συναισθήματα, ανατροπές, περιπέτεια και άφθονη δράση;

Ο κόσμος που έχτισε ο κύριος Δημάς είναι άρτια δομημένος. Με αχαλίνωτη φαντασία και τιθασευμένη πένα παρουσίασε μια Ελλάδα αγνώριστη, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες ακραίες, απότοκες όμως μιας κατάστασης που ήδη γνωρίζουμε και κάποιων γεγονότων που απευχόμαστε να ζήσουμε. Η Νέα Ελλάδα είναι χωρισμένη σε περιφέρειες κι αυτές οι περιφέρειες προσφέρουν στο κέντρο τα πάντα σε τρόφιμα και ενέργεια. Κάποια γενικά χαρακτηριστικά τόπων, όπως η παραγωγή ελαιόλαδου, τα λιγνιτωρυχεία, η τουριστική αξιοποίηση, η ρακή στην Ύψιλον αλλά και η ζιβανία στην Ωμέγα υποδεικνύουν τα μέρη όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα (πρωτότυπη η σκέψη να ενταχθεί και η Κύπρος στον μελλοντικό χώρο της Ελλάδας).

Η κοινωνική διαστρωμάτωση περιλαμβάνει τους Ομοίους (ευκατάστατοι, απόγονοι των πρώτων υποστηρικτών του καθεστώτος, οι μόνοι με πολιτικά δικαιώματα στη χώρα, ζουν εκκεντρικά και με χλιδή, αγνοούν τη φτώχεια και την καταπίεση των Ειλώτων), τους Είλωτες (οι σκλάβοι, απόγονοι των αντιστασιακών και ελάχιστοι αλλοδαποί, που έχουν αναλάβει τις βαριές δουλειές, όπως γεωργία, εργοστάσια, ναυπηγεία, ορυχεία, εργάζονται για μισθούς πείνας, πληρώνονται με νόμισμα διαφορετικό από των Ομοίων και υποτιμημένο) και τους Νεοδαμώδεις («προνομιούχοι» είλωτες, ζουν με τους Ομοίους, δεν επιστρέφουν ποτέ ξανά στις οικογένειές τους, δουλεύουν ως υπηρέτες, ευνουχίζονται και μετατρέπονται χειρουργικά σε άφωνο, σιωπηλό πλήθος, όμως οι οικογένειές τους δέχονται δωρεάν ποσότητες τροφίμων από το κράτος σε αναγνώριση των υπηρεσιών τους). Όλο αυτό το σύστημα το κρατούν σε τάξη οι Προστάτες.

Μέσα σε αυτήν την κοινωνία λοιπόν ζει η οικογένεια του Αλέξανδρου, με τις δυσκολίες της καθημερινότητας, την έντονη πείνα, τις κακουχίες, την κουτοπονηριά της επιβίωσης. Με αρκετά ικανοποιητικό τρόπο ο συγγραφέας αναπτύσσει τη θεωρία του, τον μικρόκοσμο στον οποίο καλεί τους χαρακτήρες του να δράσουν και να επαναστατήσουν, τη σταδιακή εναντίωσή τους στο καθεστώς με την προτροπή των επαναστατών που καιρό τώρα οργανώνανε μυστικά τα σχέδιά τους για την απελευθέρωση της Νέας Ελλάδας. Το κείμενο έχει ένταση, νεύρο, ανατροπές και εξελίξεις. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση που όταν ξεκινάει η επανάσταση ο κύριος Δημάς προτίμησε να κόψει την αφήγηση σε κρίσιμο σημείο και να κάνει μια σύντομη ανασκόπηση στο άτυπο δεύτερο μέρος του κειμένου αντί να υπεισέλθει σε ποταμούς λέξεων και σωρεία κεφαλαίων, που θα αποδίδανε ικανοποιητικά μεν την ατμόσφαιρα και την αγωνία μιας επανάστασης (πέτυχε; Δεν πέτυχε; Ποιο το τίμημα; Ποιες στρατηγικές κινήσεις έκαναν οι επαναστάτες κλπ.) όμως θα γέμιζε το μυθιστόρημα με πάμπολλες, ίσως αχρείαστες, σελίδες. Αυτό μου έδειξε ότι για πρώτο συγγραφικό έργο ο κύριος Δημάς γνωρίζει καλά τα όρια του κειμένου και τις δικές του δυνατότητες, επομένως αποφεύγει τις σειρήνες της φιλαυτίας και γράφει ένα ουσιαστικό ρεαλιστικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Επίσης, μου άρεσε η επιλογή των ονομάτων των χαρακτήρων, παρμένα κατά κύριο λόγο από τη ρωμαϊκή Ιστορία, καθώς και η χρήση του Εθνικού Ύμνου του Διονυσίου Σολωμού για τον ξεσηκωμό των σκλάβων, γιατί αυτό το κείμενο είχε χαθεί κάπου στη λήθη της ελληνικής Ιστορίας και ελάχιστοι επιζώντες το γνώριζαν!

«Οι ζώνες της φωτιάς» είναι άλλη μια ουσιαστική πρόταση στον χώρο της ελληνικής επιστημονικής φαντασίας, ένα καλογραμμένο ανατρεπτικό μυθιστόρημα, ευρηματικό και αισιόδοξο, που δε διστάζει όμως να ποτίσει τις σελίδες του με αίμα εις το όνομα της ελευθερίας. Δυστυχώς όμως αυτό το υπέροχο κείμενο βρίθει τυπογραφικών, συντακτικών και ορθογραφικών λαθών που προσπάθησα πολλές φορές να αγνοήσω γιατί το κείμενο με κράτησε δέσμιο από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα. Χαίρομαι πολύ που το κείμενο ήταν αυτοτελές και δεν περιμένουμε κάποια συνέχειά του, γιατί ολοκληρώθηκε αρμονικά, ήταν αύταρκες και μεστό.
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

  5
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
25-01-2017 19:01
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Καθηλώνει, Διδακτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο
Κατά  
Παραθέτω μόνο απόσπασμα της άποψής μου. Περισσότερα στο blog μου...Νέος συγγραφέας με σαφέστατα κινηματογραφική γραφή! Μ’αρέσει που πίσω από κάθε όνομα ή περιοχή, υπάρχει ένας συμβολισμός. Ξέρεις ότι το βιβλίο περιγράφει μια Ελλάδα που δεν διαφέρει πολύ από αυτή του σήμερα, έτσι όταν διαβάζεις για τον Ιππόδρομο, το μαρμάρινο πεταλοειδές μνημείο, σου έρχεται στο μυαλό το Παναθηναϊκό στάδιο, ή όταν μια ηρωίδα ανεβαίνει τα σκαλιά προς το κοινοβούλιο, βρίσκεσαι στο Σύνταγμα, ακριβώς απέναντι από τη σημερινή βουλή! Ένα σημαντικό στοιχείο είναι πως τα ονόματα των κυβερνόντων είναι επίσης προσεχτικά διαλεγμένα και θυμίζουν Ρωμαϊκή και Βυζαντινή ιστορία: Μεσσαλίνα, Κλαύδιος, Φλάβια, Βελισσάριος, Κάσσιος, Μάρκος, Αλεξία. Οι περιγραφές του Γιάννη Δημά δεν είναι κουραστικές ή αηδιαστικές. Ακόμα κι οι σκηνές θανάτου περιγράφονται με σεβασμό. Η γραφή του κυλά χωρίς να κάνει κοιλιά και σίγουρα σε προδιαθέτει να πας παρακάτω. Το κείμενο διανθίζεται με διαλόγους, που πιάνουν το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου. Δυνατοί, ρεαλιστικοί διάλογοι, γεμάτοι τσαγανό, μίσος για την τάξη των Ομοίων, που ζουν εις βάρος των Ειλώτων, ευαισθησία όταν ο Αλέξανδρος συζητά με την καλύτερή του φίλη, την Ανθή, πάθος όταν μιλά για τον αγώνα για την ελευθερία και φυσικά για τα αισθήματά του για την αδελφή του, που το κράτος αιχμαλώτισε ως παράνομη, μόνο επειδή πωλούσε μια πίτα. Το βιβλίο κρύβει μέσα του αισιοδοξία και ελπίδα, αγαθά που λείπουν και από το λαό μας, ακόμα και σήμερα. Θα διαβάσετε για ανθρώπινα δικαιώματα που ενώ ήταν κεκτημένα από παλαιότερες γενιές, σήμερα έχουν χαθεί. Το δικαίωμα της αξιοπρέπειας, της τίμιας εργασίας, των ομοφυλοφίλων. Εξυμνεί τη φιλία, τη συνεργασία και την ευγενή άμιλλα, με κοινό σκοπό το καλό όλων! Μας δείχνει ήρωες όπως η Φλάβια, παγιδευμένους σε μια πολυτελή ροζ φούσκα, ενώ η πλύση εγκεφάλου που έχει υποστεί, παραλίγο να νικήσει την αγάπη της για τον επαναστάτη αρραβωνιαστικό της. Μπορεί δηλαδή να μην καταλαβαίνει τι είναι η επανάσταση και ποιον θα ωφελήσει, όμως δε διστάζει να παρατήσει τα λούσα, τις σαμπάνιες και τις πανάκριβες τουαλέτες και κοσμήματα για να στηρίξει τον άνθρωπό της, στα χώματα, στις φλόγες και στις βόμβες που σφυρίζουν δίπλα της! Αχ αυτή η αγάπη… κινητήριος δύναμη για όλες τις εξελίξεις στο βιβλίο!
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

Όλες οι σχέσεις του βιβλίου
Το ακολουθούν
1
Το έχουν
1
Το θέλουν
0
Αγαπημένο τους
1
Το δανείζουν
0
Το δάνεισαν
0
Το δανείστηκαν
0
Το διάβασαν
2
Το διαβάζουν
0
Το χαρίζουν
0
Το ανταλλάσσουν
0
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα