Σκιάθος 2011. Ο διάσημος φωτογράφος Βίκτωρας Κυριακόπουλος φτάνει από το εξωτερικό στο νησί του Παπαδιαμάντη για να καταγράψει με τον φακό του τις γνωστές και άγνωστες πλευρές του τόπου στο πλαίσιο του επόμενου επαγγελματικού του εγχειρήματος. Εκεί στη σκιά του Άθω (Σκιά + Άθως = Σκιάθος), παρακολουθούμε τις περιπλανήσεις του στο νησί, βλέπουμε πτυχές της ελληνικής πραγματικότητας και γινόμαστε μάρτυρες μιας διαδρομής που κινείται σε δύο επίπεδα:
Το πρώτο είναι αυτό της καλλιτεχνικής αγωνίας, που ψάχνει τρόπους για να βρει έκφραση σε ένα μέρος προικισμένο από τη φύση, αλλά εγκλωβισμένο ταυτόχρονα στη φήμη του ως τουριστικός προορισμός.
Το δεύτερο είναι αυτό της εσωτερικής αναζήτησης του ήρωα, ο οποίος ψάχνει εναγωνίως απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Μέσα από τα μάτια του και, κυρίως, μέσα από τον φακό του παρακολουθούμε, σαν σε ταινία, την κοινωνία των ανθρώπων σε κάθε μορφή έκφρασής της και, αναπόφευκτα, αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας ή μέρος αυτού στην πληθώρα των χαρακτήρων που ο ήρωας συναντάει και συναναστρέφεται. Παράλληλα, γνωρίζουμε μέρη και σημεία του νησιού, τα οποία συνθέτουν τη μεγάλη εικόνα που επιθυμεί ο ήρωας να οικοδομήσει, όπως επίσης και κομμάτια της ιστορίας του νησιού μέσα από τις περιπλανήσεις του, εκεί που συνήθως ο μέσος ταξιδιώτης δεν επιχειρεί να φτάσει, καθώς και την καταγραφή των ηθών και εθίμων της ελληνικής κουλτούρας και παράδοσης.
Το τέλος αυτού του ταξιδιού σημαδεύεται από ένα αναπάντεχο γεγονός, το οποίο, μέσα από την τραγικότητά του, οδηγεί τον ήρωα στις απαντήσεις που έμεναν χρόνια εκκρεμείς, μετατρέποντας τον δρόμο του γυρισμού σε ένα λυτρωτικό ταξίδι αυτογνωσίας και εσωτερικής γαλήνης.
Εκεί, κάτω απ’ τη σκιά του Άθω, πάνω στο πλοίο της επιστροφής, ο Βίκτωρας Κυριακόπουλος αναγνωρίζει για πρώτη φορά τη δύναμη της ανθρώπινης φύσης να επιβάλει το φως πάνω στο σκοτάδι.