"Να ζεις δεν σημαίνει να μαθαίνεις κάθε μέρα κάτι καινούργιο, όπως δεν σημαίνει να κερδίζεις κάθε μέρα περισσότερα. Να ζεις σημαίνει να ανήκεις σε έναν κόσμο σωστά πλασμένο, όπου δεν χρειάζεται να αναρωτιέται κανείς κάθε πρωί ποια είναι η θέση του ή ποιο το καθήκον που οφείλει να εκπληρώσει στον κόσμο αυτόν. Η ευτυχία δεν είναι παρά ετούτο: να μην χρειαστεί ποτέ να διστάσεις, επειδή τα πάντα είναι καθαρά όταν τα πράγματα είναι όπως πρέπει. Η σύγχυση, η ανησυχία, η ταραχή στην οποία τη βλέπει αυτή τη στιγμή, όλα αυτά οφείλονται στο γεγονός ότι έχει ξεχάσει το πιο σημαντικό".

"Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Ένας κόσμος σωστά πλασμένος; Όπου καθένας έχει τη θέση του και γνωρίζει ποιο είναι το καθήκον του; Εκείνη δεν βλέπει τίποτα τέτοιο και, από τότε που απώλεσε το παιδικό της βλέμμα, τα πράγματα της φανερώθηκαν εντελώς διαφορετικά. Ένας κόσμος άδικος, ναι, αυτό μάλιστα, όπου όσοι είναι φτωχοί είναι καταδικασμένοι να παραμείνουν φτωχοί για πάντα, ενώ όσοι είναι πλούσιοι πλουτίζουν περισσότερο χρόνο με τον χρόνο".