ΜΕΣΟ ΤΕΧΝΗΣ!!! Λίτσα Κοντογιάννη

Αυτό το βιβλίο μπορούμε να πούμε πως αποτελεί μια φυσική συνέχεια του πρώτου βιβλίου της κυρίας Παναγοπούλου «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου», αλλά κατά κάποιον τρόπο μπορούν να διαβαστούν και ανεξάρτητα. Κι αυτό γιατί πρόκειται για δύο αυτοτελής ιστορίες, οι δε «Κλεμμένες λιακάδες» όμως είναι βαθιά σημαδεμένες από το προηγούμενο βιβλίο, αν και η ιστορία διαδραματίζεται 16 χρόνια μετά, και χωρικά μας μεταφέρει από τον παγωμένο Καναδά στο μαγευτικό Φισκάρδο της Κεφαλονιάς.

Η περιγραφή της όλης περιοχής γίνεται από την συγγραφέα με έναν απόλυτα μαγικό και παραστατικό τρόπο και είναι σαν να βλέπουμε τα τοπία με τα ίδια μας τα μάτια.

Χωρίς υπερβολές η αφήγηση είναι πολύ δεμένη, και δεν δημιουργεί στον αναγνώστη δυσφορία ή βαρεμάρα. Ίσα ίσα που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του, έτσι ώστε να προσπαθεί εναγωνίως να μάθει τι συμβαίνει στη συνέχεια.

Μια δυναμική και καθηλωτική πλοκή όπου δεν λείπουν οι εντάσεις και οι συνεχής ανατροπές.

Η συγγραφέας με τη μοναδική της γραφή μπορεί και μπαίνει μέσα στη ψυχοσύνθεση του εκάστοτε ήρωα αλλά και στα άδυτα ενός ταραγμένου μυαλού.

Οι ήρωες της ιστορίας είναι απόλυτα αληθινοί, με τις αδυναμίες τους, και δεν είναι άμοιροι ευθυνών για όσα συμβαίνουν. Όλοι είναι απόλυτα συνδεμένοι μεταξύ τους.

Όλο αυτό το σκηνικό συνθέτει ένα εκπληκτικό κοινωνικό και ψυχολογικό θρίλερ με κάποια αστυνομικά στοιχεία.

Η αφήγηση περιέχει πολλά στοιχεία όπως τη φιλιά, τον έρωτα, παλιά λάθη που οδηγούν σε απωθημένα και στη πορεία σε νοσηρές καταστάσεις, στη δίψα για εκδίκηση και μια ίσως «περίεργη» απόδοση της δικαιοσύνης.

Το κύριο θέμα είναι αν τελικά θα μπορέσουν να ξεπεράσουν οι ήρωές μας τα λάθη του παρελθόντος, για τα οποία δεν φταίνε μόνο οι ίδιοι, και να μπορέσουν επιτέλους να τραβήξουν στη ζωή τους μπροστά, να πάνε παρακάτω, αφήνοντας τις μελανές μνήμες τους αλλά και να επουλώσουν τις όποιες πληγές τους, όπως ακριβώς αγωνιζόμαστε όλοι μας να κάνουμε στη καθημερινή μας ζωή. Αυτό όμως προϋποθέτει να έχουν μπει όλα στη θέση τους και όλοι να έχουν τη νηφαλιότητα να θέσουν τα πάντα σε νέες βάσεις για να μπορούν να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα.

«Κλεμμένες Λιακάδες»


Συγγραφέας Μαρία Παναγοπούλου


Εκδόσεις Ωκεανός

.

Το δεύτερο βιβλίο της Μαρίας Παναγοπούλου «Κλεμμένες Λιακάδες», είναι ένα συγκινητικό μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα. Η μυθοπλασία άριστα συνδυασμένη με την πραγματικότητα χρησιμοποιείται για να βοηθήσει στην εξέλιξη της ιστορίας, η βάση της οποίας όμως, είναι πάντα υπαρκτά πρόσωπα και αληθινά γεγονότα.
Ένα μυθιστόρημα με αστυνομική χροιά αλλά και κοινωνική διάσταση, που μέσα από τις σελίδες του βγαίνει ο απόηχος του ολέθρου, που μπορεί να προκαλέσει η άσβεστη δίψα ενός ανθρώπου που βίωσε μια αφόρητη τραγωδία, μια δίψα που θα σβήσει μόνο η ικανοποίηση της εκδίκησης, σε μια εποχή που ακροβατεί ανάμεσα στις παλιές αξίες και τις κοινωνικές ανατροπές της νέας τάξης πραγμάτων.

Οι ήρωες του, συνδέονται με τους ήρωες του πρώτου βιβλίου της Μαρίας Παναγοπούλου, «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια» σου, ωστόσο πρόκειται για μια αυτοτελή και ανεξάρτητη ιστορία, που μπορεί να διαβαστεί χωρίς να αφήνει κανένα κενό ή απορία και από κάποιον που δεν διάβασε το πρώτο βιβλίο.

Δύο κορίτσια, η Αέλια και η Νεκταρία, οι κεντρικές ηρωίδες του βιβλίου, στην τρυφερή ηλικία των 6 ετών, βρίσκονται στη δίνη της απίστευτης περιπέτειας που περιγράφεται στο “Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου”. Εξαιτίας αυτής, η Αέλια ξεριζώνεται από την αγκαλιά της μάνας της και από την πατρίδα της και πηγαίνει να ζήσει στον Καναδά, με έναν πατέρα που μέχρι εκείνη τη στιγμή αγνοούσε την ύπαρξή του. Και η Νεκταρία, ζει το επώδυνο διαζύγιο των γονιών της χωρίς να μπορεί να καταλάβει πώς είναι δυνατόν δύο παράφορα ερωτευμένοι άνθρωποι να μετατρέπονται σε θανάσιμους εχθρούς. Ενήλικες πια, παρασύρονται από μια ανώνυμη επιστολή στο Φισκάρδο της Κεφαλλονιάς και έρχονται αντιμέτωπες με ανεξόφλητα χρέη του παρελθόντος.

Σαν μικρές ψηφίδες, η συγγραφέας συλλέγει και συναρμολογεί με μεγάλη ευθύνη και συνέπεια, κάθε πτυχή από τις ζωές των ηρωίδων της, τις ενώνει μεταξύ τους και δημιουργεί μια ολοκληρωμένη ιστορία με ψυχολογικές προεκτάσεις και αμείλικτα ερωτηματικά.

Μια συναρπαστική ιστορία που φωτογραφίζει τα αδιέξοδα απλών ανθρώπων, που βρίσκονται σε ψυχολογική πίεση και δυσκολεύονται να διακρίνουν την αλήθεια από το ψέμα, το θεμιτό από το αθέμιτο, το καλό από το κακό, το νόμιμο από το παράνομο. Στιγμιότυπα της καθημερινότητας που συνθέτουν μια ολοκληρωμένη ιστορία αγάπης, μίσους, εκδίκησης, αυτοθυσίας και ψυχικών διαταραχών.Ένα μυθιστόρημα που τονίζει την ανάγκη του ανθρώπου για φιλία, συμπαράσταση και ειλικρίνεια στις δύσκολες στιγμές της ζωής του, όταν τα πάντα γύρω του καταρρέουν.

Οι εκπλήξεις και οι ανατροπές προκύπτουν από την ίδια την εξέλιξη της διήγησης μα και από την σύνθεση της. Δεν επιβάλλονται ως εξωπραγματικές ή υπερβολικές, δεν αναστατώνουν και μπερδεύουν την ροή του μυθιστορήματος αντιθέτως το κάνουν ακόμα πιο εθιστικό για τον αναγνώστη.

Χαρακτήρες οικείοι, με πάθη και λάθη αναγνωρίσιμα. Η συγγραφέας οικοδομεί ως ταλαντούχος τεχνίτης τους χαρακτήρες της και χτίζει γύρω τους μικρές ιστορίες, που συμβάλουν στην κεντρική δομή της πλοκής και βοηθούν να καταλάβουμε την ψυχοσύνθεση τους. Ακόμα και όταν δείχνουν “μαγεμένοι” από προσδοκίες, ομολογημένες ή ανομολόγητες, ακόμα και όταν είναι έρμαιοι των παθών τους, είναι πάντα δέσμιοι της επινοητικής, καθηλωτικής και διεισδυτικής γραφής της Μαρίας Παναγοπούλου και ανίκανοι να της ξεφύγουν, παρουσιάζονται πάντα συγκροτημένοι και πειστικοί. Πολλά χάνονται μέσα από τις πράξεις και τις αποφάσεις τους, σε εσωτερικές μάχες και σε προσωπικές αναμετρήσεις, ο μεγαλύτερος χαμένος, ο εαυτός τους, που τους κλέβει τις λιακάδες από τις καρδιές, τις ψυχές, τις ζωές τους.

Η Μαρία Παναγοπούλου μας μιλά μέσα από αυτό το βιβλίο, μας σκιαγραφεί τις σκέψεις της, καταθέτει ψυχή με σκοπό να μας μεταδώσει μηνύματα που δημιουργούν αξίες, που ο κάθε άνθρωπος πρέπει να κοσμεί με αυτές την πορεία της ζωής του. Το πιο ηχηρό μήνυμα της προς εμάς, για μένα είναι, ότι υπάρχει μια λιακάδα που δεν μπορεί να τη σκοτεινιάσει καμιά καταιγίδα, δεν μπορεί να μας την κλέψει κανείς, εάν δεν του το επιτρέψουμε εμείς οι ίδιοι: είναι η λιακάδα της καρδιάς μας…

Η πλοκή εξελίσσεται γρήγορα, η δράση είναι σφιχτή, πάντα με μέτρο και οικονομία, διανθισμένη με στοιχεία που δημιουργούν έντονα συναισθήματα στον αναγνώστη. Οι σωστές δόσεις του μυστήριο και του μεταφυσικού στοιχείου, δίνουν τις δικές τους απόκοσμες αποχρώσεις σε έναν καμβά, που φιλοτεχνεί λέξη προς λέξη η εξαίρετη πένα της Μαρίας Παναγοπούλου και συναντώντας τις πιο έντονες και φωτεινές πινελιές του ερωτισμού μα και τις πιο σκοτεινές που ταιριάζουν στην τραγικότητα της ιστορίας, δημιουργούν ένα υπέροχο βιβλίο, ένα αστυνομικό, ψυχολογικό θρίλερ με κοινωνικές αποχρώσεις, χάρμα οφθαλμών μα και αναγνωστικής τέρψης για εκείνον που θα επιλέξει να περιπλανηθεί στις σελίδες του.

Ένα μυθιστόρημα αναμφισβήτητα αξίζει την προσοχή των αναγνωστών.