Μια κοπέλα παραδέχεται στην ψυχολόγο Έλσα Γληνού ότι εκείνη κρύβεται πίσω από τους τελευταίους φόνους που απασχολούν την αστυνομία. Σύντομα η κοπέλα βρίσκεται νεκρή κι έτσι η Γληνού με τον αστυνόμο Βαρσάμη βρίσκονται μπροστά σ’ ένα αδιέξοδο. Ποιος σκοτώνει χρησιμοποιώντας όργανα βασανιστηρίων από τον σκοτεινό Μεσαίωνα; Τι συνδέει τα θύματα; Ποιος αποφασίζει για τη δικαιοσύνη; Πόσο δίκαιο είναι το νομικό μας σύστημα; Τι σημαίνει η φράση «Memento mortis» και ποιος τη χρησιμοποιεί;

Η Έλσα Γληνού, διακεκριμένη ψυχολόγος που συνεργάζεται με την αστυνομία για διαλεύκανση εγκλημάτων συνθέτοντας το ψυχολογικό προφίλ των δραστών, επέστρεψε πλέον στην ενεργό δράση κι έχει υιοθετήσει τη Λένα, το κοριτσάκι που γνώρισε στο μυθιστόρημα «Μαύρα, σαν τον έβενο, μαλλιά», η οποία τώρα είναι έφηβη. Η σχέση τους είναι αρκετά καλύτερη αλλά τα γεγονότα που μεσολάβησαν στο προηγούμενο βιβλίο έχουν αφήσει ακόμη τα σημάδια τους και στις δύο. Η Έλσα προσπαθεί να είναι πάντα στο πλευρό του κοριτσιού της, να το στηρίξει και να το προστατέψει ενώ ένα άσχημο προαίσθημα την τριβελίζει σε όλο το βιβλίο. Από την άλλη ο μεσήλικας αστυνόμος Βαρσάμης, προϊστάμενος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών, βρίσκεται αντιμέτωπος με απάνθρωπες δολοφονίες που τον κάνουν ν’ αρρωσταίνει και αγωνίζεται με την πολύτιμη συνεργασία της ψυχολόγου να βγάλει άκρη από όλο αυτό το κουβάρι.

Η Ζωή Κομνηνού αποκαλύπτει στην Έλσα πως αυτή κρύβεται πίσω από τις τρεις δολοφονίες που απασχολούν την αστυνομία το τελευταίο διάστημα. Η κοπέλα συλλαμβάνεται, μόνο που διαπιστώνεται πως είναι μυθομανής ενώ έχει και ακλόνητο άλλοθι! Αυτό δυσκολεύει αρκετά τις έρευνες και η Έλσα προσπαθεί να ξεδιαλύνει τι συνέβαινε μέσα στο μυαλό της κοπέλας διαβάζοντας το ημερολόγιό της ξανά και ξανά. Η ιστορία δεν ξεκινάει από την αρχή, μιας και από το πρώτο κεφάλαιο είμαστε ήδη τρεις φόνους πίσω, οπότε η αγωνία είναι πιο έντονη και η πλοκή γρηγορότερη. Αυτή η αφηγηματική επιλογή με βύθισε αμέσως στα γεγονότα που διαδραματίζονται με μότο τη μυστηριώδη φράση «Memento mortis» κι αποδύθηκα μαζί με το πρωταγωνιστικό ντουέτο σ’ έναν αγώνα δρόμου γεμάτο ερωτηματικά και ανατροπές για να ανακαλύψω τον δράστη. Πτώματα με όργανα βασανισμού από τον Μεσαίωνα, όπως το «αχλάδι της αγωνίας» που σφηνώνανε στο στόμα του ψεύτη ξεσκίζοντάς το και θρυμματίζοντας το σαγόνι, τη «σιδερένια παρθένα», μια μεταλλική κάσα με καρφιά, το «πιρούνι του αιρετικού», ένα όργανο με τέσσερις αιχμές που έδεναν στο σαγόνι και στον λαιμό του απολογούμενου και άλλα δείχνουν πως η συγγραφέας μελέτησε σωστά το αντικείμενό της και οι περιγραφές των θυμάτων ήταν άκρως ανατριχιαστικές.

Η υπόθεση ξεδιπλώνεται βήμα προς βήμα, μέσα από τις ανακρίσεις που κάνει ο Βαρσάμης παρουσία της Γληνού και τις συζητήσεις μεταξύ τους. Και οι δυο είναι καλοί στη δουλειά τους, όμως κάποιες φορές μερικά συμπεράσματα σα να παραβγαίνουν εύκολα κι έτσι σκέφτονται νέες θεωρίες, μιας και το προφανές κάποιες φορές ίσως δεν είναι και το σωστό. Η αφήγηση δεν είναι κουραστική, οι ψυχολογικές παρατηρήσεις και η ανταλλαγή απόψεων εναλλάσσονται με κάποιες εκπλήξεις στην πορεία κι έτσι γύριζα κάθε σελίδα με προσμονή για τον εντοπισμό του ενόχου και το σκεπτικό του κινήτρου του. Η αληθινή ταυτότητα μάλιστα με άφησε με ανοιχτό το στόμα και ο σκοπός της σειράς δολοφονιών με έβαλαν σε σκέψεις για την ορθότητα και την αμεροληψία της δικαιοσύνης ενώ οι τελευταίες σκηνές που αφορούν την ιερότητα της μητρότητας, με αφορμή ένα σημαντικό περιστατικό, ήταν συγκινητικές, δυνατές και από τις καλύτερες του μυθιστορήματος, με την Έλσα Γληνού αντιμέτωπη με το δικό της παρελθόν και το τέλος που έδωσε στα «Μαύρα, σαν τον έβενο, μαλλιά».

Οι «Αθώοι ένοχοι» είναι μια υπόθεση γεμάτη μυστικά και εκπλήξεις που περιστρέφεται γύρω από την επιθυμία του ανθρώπου να πάρει τον νόμο στα χέρια του. Τελικά ποιος είναι αθώος και ποιος ένοχος και πώς αποφασίζουμε γι’ αυτό; Οφείλουμε να υπακούμε στη δικαιοσύνη ή να ακολουθούμε τα δικά μας μονοπάτια, ορμώμενοι από τον αυθορμητισμό της άδικης στιγμής που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε;

ΜΕΣΟ ... ΤΕΧΝΗΣ !! Λίτσα Κοντογιάννη

Ένα αστυνομικό, ψυχολογικό θρίλερ με 480 απόλυτα χορταστικές σελίδες, από τη συγγραφέα Ελευθερία Μεταξά και τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.

Η γραφή της συγγραφέας μας αυτή τη φορά ακόμα καλύτερη, με απίστευτο σασπένς όπου προτρέπει τον αναγνώστη να ανακαλύψει τη λύση της υπόθεσης, που όμως αποκαλύπτεται μόλις στο τέλος του βιβλίου. Όχι, δεν αποκαλύπτεται σε κανένα σημείο της αφήγησης, προς τα πού το πάει η κυρία Μεταξά.

Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, που τα έχει όλα, ένταση, δράση, αγωνία, γρίφους, ανατροπές, γεμάτα με πληροφορίες και ιστορικές λεπτομέρειες, μιας και η μεγάλη αγάπη της κυρίας Μεταξά είναι η έρευνα.

Η συγγραφέας μας δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα από συγγραφείς ξενόγλωσσης αστυνομικής λογοτεχνίας της δυτικής Ευρώπης. Αν συνεχίσει αυτή την ανοδική της εξέλιξη στη ποιότητα γραφής της, θα καταφέρει να τους ξεπεράσει κιόλας.

Από ηθικής πλευράς προβληματίζει αρκετά η υπόθεση αυτή. Ποιος έχει το δικαίωμα να επιβάλει από μόνος του δικαιοσύνη; Είναι κατανοητό πως πρόκειται για βαθιά λαβωμένους ανθρώπους, αλλά αυτό τους δίνει το ακαταλόγιστο για να προβούν σε οποιαδήποτε μορφής κάθαρση; Ποιος έχει το δικαίωμα να παραβιάζει τη νομοτέλεια της κοινωνίας των ανθρώπων και να την μετατρέψει σε ζούγκλα;

Είναι γνωστό σε όλους μας πως, άσχετα αν πραγματικά είναι ένοχοι ή όχι, όλοι θεωρούνται αθώοι μέχρι αποδείξεως του εναντίον. Όμως πολλοί έχουν τον δικό τους κώδικα δικαιοσύνης και προσπαθούν ή έως κάποιο σημείο καταφέρνουν κιόλας να τον επιβάλλουν, κι αυτό γιατί πιστεύουν πως το επίσημο σύστημα δικαιοσύνης είναι ανεπαρκής και «μπάζει» από όλες τις μεριές. Έτσι στο στρεβλό μυαλό τους έχουν έναν διαφορετικό αξειακό κώδικα που τους απενοχοποιεί, νομίζουν πως έχουν το ακαταλόγιστο για τις πράξεις τους. Εξ ου και ο τίτλος του βιβλίου, ΑΘΩΟΙ ΕΝΟΧΟΙ, ένοχοι που αισθάνονται παρ’ όλα αυτά αθώοι.

Το σοφότερο είναι να μην προχωρήσουμε σε βιαστικά και αυστηρά συμπεράσματα, μιας και η πραγματική όψη της ζωής δεν απολύτως επιεικής. Το σωστό είναι να κατανοούμε, όχι να δικαιολογούμε.

Η συμβουλή μας: Πάρτε αυτό το βιβλίο στα χέρια σας, αφεθείτε στην υπόθεση αυτή και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα: Ποιος είναι αθώος, ποιος είναι ένοχος;

Ένα άκρως ανατρεπτικό αστυνομικό ψυχολογικό θρίλερ μας παραδίδει η συγγραφέας Ελευθερία Μεταξά και μας εκπλήσει ευχάριστα για άλλη μία φορά.Το μυθιστόρημα δεν υστερεί σε τίποτα από τα αστυνομικά μυθιστορήματα ξένων συγγραφέων. Memento mortis… Θυμήσου το θάνατο… Πηγή έμπνευσης τα φρικτά βασανιστήρια της Ιεράς Εξέτασης γίνονται αιτία για ένα άρτια δομημένο και γεμάτο απρόοπτα αστυνομικό θρίλερ που καθηλώνει τον αναγνώστη με τη δράση και την αγωνία της πλοκής.

Διαβάζεται απνευστί από την πρώτη σελίδα έως την τελευταία προτρέποντας τον αναγνώστη ν'ανακαλύψει την αλήθεια. Γιατί γίνονται όλα αυτά τα αποτρόπαια εγκλήματα;Τι κίνητρο έχουν και ποιος είναι ο συνδετικός κρίκος των θυμάτων; Ποιος έχει το δικαίωμα να παίρνει το νόμο στα χέρια του και να αποδίδει δικαιοσύνη;Προβληματισμοί, αγωνία, μυστήριο, δράση, ψέμματα, μίσος. Συναισθήματα που βιώνονται διαβάζοντας.

Ξετυλίξτε φίλοι μου λοιπόν το κουβάρι και ανακαλύψτε την αλήθεια μαζί με τον αστυνόμο Βαρσάμη και τη ψυχολόγο Έλσα Γληνού που εύχομαι να τους ξανασυναντήσω στο επόμενο βιβλίο της συγγραφέως.

Ένα ψυχολογικό θρίλερ που βασίζεται σε φόνους που έχουν γίνει με μεθόδους που παραπέμπουν στον Μεσαίωνα. Η Έλσα Γληνού και ο αστυνόμος Μάνος Βαρσάμης θα συνεργαστούν για να μπορέσουν να σταματήσουν τις δολοφονίες που τα θύματα έχουν καταλήξει μετά από φρικτά βασανιστήρια. Ερευνώντας την υπόθεση θα κινδυνεύσουν και δυο αθώα παιδιά. Ο χρόνος είναι εναντίον τους και πρέπει να δοθεί λύση. Υπέροχο, ενδιαφέρον και με αγωνία έως το τέλος.