ΜΕΣΟ ΤΕΧΝΗΣ!!! Λίτσα Κοντογιάννη

Με αυτό το βιβλίο, φτάσαμε στο τέλος της τριλογίας. Και φτάσαμε αισίως στην ΕΥΤΟΠΙΑ. Με πόσα αισιόδοξα συναισθήματα και μηνύματα, μας γεμίζει η συγγραφέας μας! Όχι μόνο αυτό, μας δείχνει τον δρόμο, πως για την επίτευξη ενός τέτοιου κοσμοϊστορικού γεγονότος θα πρέπει να είμαστε εμείς, οι πολίτες του κόσμου μονιασμένοι, προσανατολισμένοι στον σκοπό μας, σωστά οργανωμένοι και αυστηρά πειθαρχημένοι. Παράλληλα τα σφάλματα του παρελθόντος να μας έχουν γίνει μάθημα, έτσι ώστε να μπορούμε να προφυλάξουμε αυτόν τον νέο, καλύτερο κόσμο από όλες τις ανθρώπινες «παθογένειες». Η κυρία Παπαθεοδώρου, ένα βαθιά σκεπτόμενο άτομο και απόλυτα πολιτικοποιημένο (όχι κομματικοποιημένο, έχει μεγάλη διαφορά), μας καλεί με τον τρόπο της να προβληματιστούμε κι εμείς με τη σειρά μας για ό,τι έχει να κάνει με τον δικό μας, τον πραγματικό κόσμο. Υπάρχουν τόσα κοινά προβλήματα με την ΕΥΤΟΠΙΑ και τον δικό μας κόσμο, όπως η ανεργία, η φτώχεια, η μετανάστευση, η εγκληματικότητα, η τρομοκρατία, τα προβλήματα στην υγεία, στην παιδεία, η παγκοσμιοποίηση, η κρίση αξιών, αλλά και η καταστροφή του περιβάλλοντος, κι αντί να παραιτούμαστε και να δηλώνουμε συνέχεια «δεν αλλάζει τίποτα» ή και το πιο απαράδεκτο «μη σε νοιάζει, τι συμβαίνει στον διπλανό σου», - γιατί όπως έλεγε η γιαγιά μου «ό,τι συμβαίνει στον γείτονά σου, καρτέρα τα στη πόρτα σου» -, θα έπρεπε να θυμώνουμε και μάλιστα πολύ, έτσι ώστε να κινητοποιηθούμε, να αντιδράσουμε, όλοι μαζί, γιατί αυτά τα προβλήματα τα βιώνουμε όλοι μας και να κάνουμε την ολοκληρωτική ανατροπή, να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε ένα κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι. Όχι να επιστρέψουμε στον παλιό, που όλοι γνωρίζουμε, αλλά έναν ολοκαίνουργιο, πιο φωτεινό, σε νέες βάσεις. Το οφείλουμε στον εαυτό μας, μα προ πάντων στους δικούς μας και στα παιδιά μας. Πολύ απλά, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας! Η γραφή της συγγραφέα μας, έχει εξελιχθεί, έχει ωριμάσει και συνεχίζει να μας απογειώνει και ταυτόχρονα να μας καθηλώνει. Το ίδιο εξελίχθηκαν και οι ήρωές της ιστορίας μας, προχώρησαν πιο αποφασισμένοι για ένα καλύτερο μέλλον. Η ρυθμοί της αφήγησης είναι γρήγοροι, οι εικόνες πολλές, με πολλές και συνεχόμενες ανατροπές και όλα είναι λουσμένα σε ένα ιδιόμορφο φως που δυναμώνει. Διαβάστε το, και να είστε σίγουροι, πως ο τρόπος που βλέπετε τα πράγματα θα αλλάξει, προς το πιο αισιόδοξο.

Άννη Παπαθεοδώρου-Η γέννηση ενός νέου κόσμου-Άνεμος εκδοτική

Γράφει η Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Και έρχεται το τρίτο βιβλίο της τριλογίας «Ευτοπία» όπου γίνεται η κάθαρση, η λύτρωση των ηρώων αλλά και η προσωπική ανάταση του αναγνώστη. Γιατί ο κάθε αναγνώστης που έφτασε ως εδώ μπολιάστηκε και αναζητά τη γέννηση και του δικού του νέου κόσμου. Έγινε κι αυτός ήρωας της συγγραφέως, προβληματίστηκε και έβγαλε τα δικά του συμπεράσματα. Έκανε με τον νου του το δικό του σενάριο, ονειροπόλησε, οραματίστηκε πώς θα ήθελε τον δικό του νέο κόσμο για ένα καλύτερο μέλλον για την επόμενη γενιά. Η συγγραφέας το αφιερώνει στους ονειροπόλους και τους επαναστάτες που αγωνίζονται για ένα καλύτερο κόσμο. Μπορεί να είσαι κι εσύ αναγνώστη που μπορεί να το ήθελες απλά να το διαβάσεις ως ένα ακόμη βιβλίο που θα σε συντροφεύσει στις καλοκαιρινές σου διακοπές αλλά στο τέλος, είμαι σίγουρη, πως σε επηρέασε να γίνεις κι εσύ ένας μικρός ή μεγάλος επαναστάτης. Να σου μπόλιασε την ατομική ευθύνη μέσα από τους ήρωες της και να βρήκες τον χαρακτήρα που σου ταιριάζει περισσότερο. Διαβάζοντας το τρίτο μέρος παίρνοντας υπόψη τη δική μου συναισθηματική φόρτιση θα ήθελες να ζήσεις σε τούτο το σκηνικό που «έχτισε» η συγγραφέας και να επιθυμείς να ζήσεις τη δική σου «Ευτοπία». Τι πιο όμορφο να ζεις σε ένα κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας, αδερφοσύνης, που δεν υπάρχει αλαζονεία, που όλα γίνονται σε τάξη και αρμονία; Ένα τέτοιο κόσμο δεν οραματιζόμαστε ενδόμυχα όλοι; Να δουλεύουμε με ηρεμία, χωρίς άγχος και χωρίς φάρμακα;

Μετά την επανάσταση όμως μήπως θέλουμε να γυρίσουμε στον κόσμο προ μανιφέστου; Όχι, δεν θα κερδίζαμε τίποτε και άδικα θα γινόταν η επανάσταση. Ο νέος κόσμος θα πρέπει να είναι τελείως διαφορετικός από τον προηγούμενο. Πιο κατασταλαγμένος και απαλλαγμένος από τα λάθη που μας φόρτωσαν οι προηγούμενες γενιές. Τα μηνύματα που πολύ όμορφα και αριστοτεχνικά μας περνά η συγγραφέας στο τρίτο βιβλίο είναι το καταστάλαγμα όλων των ηρώων. Ο καθένας έρχεται αντιμέτωπος με την ευθύνη του και αναρωτιέται πώς τελικά θέλει τον νέο κόσμο. Το Μανιφέστο που κατάργησε την ελευθερία, τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, το δικαίωμα στις γεννήσεις, τη μόρφωση, τη δουλειά, που οικειοποιήθηκε τα πάντα σαράντα χρόνια, πόσο έτοιμοι είναι να επαναστατήσουν για να το αφανίσουν; Τελικά «η γη καρπίζει μόνο όταν ποτιστεί με αίμα»; Ήταν διατεθειμένοι οι ήρωες της Ευτοπίας να θυσιαστούν για τις επόμενες γενιές; Είμαστε εμείς διατεθειμένοι να διορθώσουμε τα λάθη μας; «Δε φυλακίζεις το μαχαίρι, τον φονιά φυλακίζεις. Κι όλοι αυτοί απλά μαχαίρια ήταν στα χέρια των φονιάδων.». Τελικά πρέπει να τιμωρούνται τα μαχαίρια που κρατούν αυτοί που ακολουθούν τους φονιάδες; Οι γνώμες διίστανται. Όπως διίστανται και οι απόψεις πως θέλει τον νέο κόσμο ο λαός που απελευθερώθηκε από το Μανιφέστο. Μια ολόκληρη γενιά γεννήθηκε με τις απόψεις του κι αυτοί που το πολέμησαν αποχώρησαν. Θέλουν να λειτουργήσουν διαφορετικά αφού δεν γνωρίζουν; Να δημιουργήσουν επιτροπές σε κάθε γειτονιά που θα αποφασίζουν για όλα τα θέματα που τους απασχολούν; Πόσα χρόνια θα έπρεπε να περάσουν για να μπορέσουν να νιώσουν ξανά ελεύθεροι; Να έχουν δικαίωμα στη μόρφωση, στην υγεία, στις γεννήσεις; Πώς θα μπορέσουν να πάρουν ξανά μπροστά οι μηχανές της παραγωγής; Τελικά ποια θα είναι η θέση της Ευτοπίας στον Νέο κόσμο; Πόσο εύκολα θα είναι το εμείς να εδραιωθεί και να ξεχαστεί το εγώ στον Νέο κόσμο;

«Ο κόσμος είναι παραζαλισμένος. Έμεινε τόσα χρόνια στο σκοτάδι και τώρα τυφλώνεται από το φως. Θέλει καθοδήγηση, προτάσεις, να του δείξουμε τον δρόμο. Όλοι ήμασταν τυφλοί και κουφοί μέσα στο Μανιφέστο, άβουλοι, χωρίς σκέψεις, χωρίς ιδέες, χωρίς γνώσεις. Ακόμη και τα συναισθήματα μας είχαμε εκμηδενίσει.»

Πολλές ανατροπές θα διαβάσετε στο τρίτο μέρος της τριλογίας. Δράση, συναίσθημα, απολογισμός και το διά ταύτα. Δε θέλω να αποκαλύψω περισσότερα. Ούτε να κρίνω την αντίδραση του κάθε ήρωα. Απλά σας προτείνω να τα διαβάσετε ως επιστημονική φαντασία, αλλά συνάμα να έχετε και ένα παράθυρο ανοιχτό σ’ αυτά που βιώνουμε εδώ και χρόνια. Σας τα συστήνω ανεπιφύλακτα! Και πιστεύω πως όσοι είναι ενεργοί πολίτες ή είναι πιο διορατικοί, θα με δικαιώσουν. Στους ονειροπόλους λοιπόν και στους επαναστάτες που ονειρεύονται ένα ομορφότερο κόσμο καλή ανάγνωση!