Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
Το Βιβλίο στη Βιβλιοθήκη μου
Blackbird
Μαυροπούλι
Βιβλίο Κυκλοφορεί
Για να γράψετε και εσείς την κριτική σας για αυτό το βιβλίο, πρέπει πρώτα να συνδεθείτε.
Σύνδεση Τώρα

  4
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
12-06-2021 21:06
Υπέρ  Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Ανατρεπτικό, Διδακτικό, Γρήγορο
Κατά  
Ο δεκαπεντάχρονος Μόρτεν Σουμάχερ ή Μότε βλέπει τη ζωή του ν’ αλλάζει ξαφνικά, όταν ο καλύτερός του φίλος μπαίνει στο νοσοκομείο με καρκίνο και ταυτόχρονα οι γονείς του χωρίζουν, με αποτέλεσμα να μετακομίσει με τη μητέρα του σε άλλη γειτονιά. Θα καταφέρει να προσαρμοστεί στις νέες εξελίξεις; Πώς θα αντιμετωπίσει τον κόσμο γύρω του; Πόσο δυνατός και έτοιμος νιώθει;

Η ιστορία διαδραματίζεται μέσα σε ένα χρόνο σχεδόν και ζωντανεύει μια τυπική ήσυχη πόλη της Γερμανίας χωρίς ιδιαίτερες προοπτικές. Φωτογραφίζει τη ζωή μιας παρέας παιδιών με τις κλασικές αντιδράσεις τους και τον τρόπο σκέψης που όλοι μας στην ηλικία τους είχαμε επίσης υιοθετήσει. Η ψυχολογία και η κοσμοθεωρία του Μότε δίνεται πολύ σωστά και φροντισμένα και μέσω αυτών γνωρίζουμε το οικογενειακό και σχολικό του περιβάλλον, τις φοβίες του, τα προτερήματά του, τις επιδόσεις του στα μαθήματα και στη γυμναστική, την αγαπημένη του μουσική κ. ά. Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη, σχεδόν προφορική, με έντονο χαρακτηριστικό λεξιλόγιο, κοφτές και σύντομες φράσεις, επαναλήψεις κλπ, κάτι που δίνει ρεαλισμό, χωρίς να κουράζει όμως. Παρέες, τσιγαριλίκι, βαρετά μαθήματα, θρασύδειλοι καθηγητές, ένας έρωτας κι ένας κολλητός που παλεύει για τη ζωή του, όλα αυτά σε ένα περιβάλλον που δεν κατανοεί και δεν τον καταλαβαίνει. Ένα αντικείμενο, ένα χρώμα, ένας άνθρωπος που θα δει ή θα συναναστραφεί μαζί του θα του φέρουν στο νου στιγμές από τη σχολική και την οικογενειακή του ζωή, ανοίγοντας έτσι παρενθέσεις με σημαντικές και αναπάντεχες παρατηρήσεις πάνω σε όλα όσα απαρτίζουν τον μικρόκοσμό του.

Ομολογουμένως, το κείμενο ξεκίνησε αρκετά δυνατά, με συγκινητικές στιγμές, ενδιαφέρουσες σκέψεις κι ένα αδρά σκιαγραφημένο αδιέξοδο. Ο κολλητός του Μότε, Μάνφρεντ Σνέλστιγκ ή Μπόγκι, μπαίνει στο νοσοκομείο με καρκίνο και παύει να είναι ο φίλος του: «Και πώς θα γινόταν, παρακαλώ, κάτι τέτοιο, δηλαδή να αισθάνεται σαν ένας από μας, άμα κάθεται όλη μέρα με πετσετέ πυτζάμες σ’ αυτό το σκατοδωμάτιο με την καμηλοπάρδαλη, ενώ εμείς την ίδια ώρα την πέφτουμε με τα μούτρα στον κόσμο» (σελ. 30); Πώς θα χειριστεί ο νεαρός πρωταγωνιστής αυτήν την κατάσταση; Φυσικά θυμώνει: «Αυτός όμως ήταν που έπρεπε να βάλει τέλος σ’ αυτή τη μαλακία, κάτι να κάνει, ρε Θεούλη μου… ήθελα πίσω την παλιά μου ζωή, μαζί μ’ αυτόν μέσα, με το Μπόγκι» (σελ. 30-31). Είναι καταπέλτης: «Για τα πραγματικά σημαντικά πράγματα που νιώθει κανείς, πιθανώς δεν υπάρχουνε λόγια. Σίγουρα δεν είναι τα σωστά. Και αναγκάζεσαι να το παίζεις απλά άνετος. Διότι πρέπει να μιλάμε για τα πάντα. Για να μη χρειαστεί να σταματήσει ο κόσμος, για να προχωρήσει παρακάτω όπως όπως» (σελ. 31).

Ταυτόχρονα, ο πατέρας του μετακομίζει με τη νέα του σύντροφο μακριά: «Για να ‘μαι σωστός, το σπίτι τους δεν ήταν ακριβώς στου διαόλου τη μάνα, από κει πάντως μπορούσες να τη δεις» (σελ. 10). Τι τραγική συμβίωση: «Το βράδυ στο καθιστικό πέσαμε μούρη με μούρη με τον πατέρα μου, συναντηθήκαμε εκεί τυχαία. Δεν ξέρω αν είχε συμβεί ποτέ να συμπέσουμε εκτός από τυχαία» (σελ. 35). Η μόνη άμυνα του Μότε απέναντι στο διαζύγιο είναι η αδιαφορία: «Αισθανόμουνα ότι οι γονείς μου, προπάντων η μητέρα μου, περίμεναν μονάχα την κατάλληλη στιγμή που θα μπορέσουν να μου φορτώσουν ένα πρόβλημα, επειδή αυτοί ήταν στα χωρίσματα» (σελ. 62). Συγκινητική είναι η διαπίστωση για τη στάση του απέναντι στη μάνα του: «…δεν ήθελα να ξεφύγω από την ίδια αλλά μοναχά από τη βλαμμένη τη στενοχώρια της. Η δική μου με τον Μπόγκι μου ‘φτανε» (σελ. 69). Είναι ένα παιδί που βλέπει αλλαγές στη ζωή του και δεν ξέρει πώς να τις χειριστεί γιατί δεν πρόλαβε να μάθει. «Όλα τα συναισθήματα συνωστίζονταν μέσα μου και δεν γινότανε πλέον να ξεχωριστεί το ‘να απ’ τ’ άλλο» (σελ. 32). Άλλωστε: «Οι σκέψεις δεν είναι ότι χτυπάνε και ζητάνε άδεια προτού μπούνε. Απλά εμφανίζονται κάποια στιγμή μπροστά σου» (σελ. 31).

Από την άλλη, ερωτεύεται τη Ζακλίν Σμίντεμπαχ, κάτι καλοδεχούμενο σχεδόν γιατί ο τρόπος που την προσεγγίζει, που την επιθυμεί, που την ακολουθεί τον οδηγεί σε απανωτές γκάφες και δημιουργεί εκρήξεις γέλιου! Βέβαια, από ένα σημείο και μετά ένιωσα πως «έκανε κοιλιά» η πλοκή, παρ’ όλο που οι παρατηρήσεις και τα περιστατικά εξακολουθούσαν να είναι ενδιαφέροντα και όχι τόσο ανατρεπτικά, παρ’ όλ’ αυτά συνέχισα ως το τέλος και αποζημιώθηκα με το αγαπημένο μου κεφάλαιο 16 να σβήνει κάθε αντίρρησή μου, μιας και καταγράφει με τον καλύτερο τρόπο όλο αυτό το συναισθηματικό μπλέξιμο του παιδιού.

Blackbird είναι στα αγγλικά το κοτσύφι που κοιτάει έξω από το παράθυρο του νοσοκομείου ο Μπόγκι αλλά θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι ενδεικτικός και για πολλά άλλα πράγματα μέσα στο μυθιστόρημα. Το βιβλίο αφορά την ψυχολογία ενός εφήβου που καλείται να αντιμετωπίσει δύο απρόσμενες αλλαγές στη ζωή του και παρακολουθούμε τις ψυχοσυναιθηματικές του αντιδράσεις επ’ αυτών. Πότε με χιούμορ, πότε με συγκίνηση ξεδιπλώνεται ο μοναχικός δρόμος προς την ωρίμανση και το παιδί ζει κάποια γεγονότα που θα τον αλλάξουν για πάντα, αναζητώντας απεγνωσμένα τον σωστό τρόπο για να τα αντιμετωπίσει.
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;  
Ναι
  /  
Όχι
  

Όλες οι σχέσεις του βιβλίου
Το ακολουθούν
0
Το έχουν
0
Το θέλουν
0
Αγαπημένο τους
0
Το δανείζουν
0
Το δάνεισαν
0
Το δανείστηκαν
0
Το διάβασαν
1
Το διαβάζουν
0
Το χαρίζουν
0
Το ανταλλάσσουν
0
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα