Πάρος, ξημέρωμα 17ης Ιανουαρίου 2015. Ο βοριάς λυσσομανάει και το χιόνι πέφτει πυκνό για πρώτη φορά στο νησί μετά από πάρα πολλά χρόνια. Ο Αργύρης κατεβαίνει να ελέγξει το καΐκι του και ένας άντρας βρίσκεται νεκρός να επιπλέει σαν ακυβέρνητη βάρκα στο λιμανάκι της Νάουσας. Μια βέργα ψαροντούφεκου είναι καρφωμένη στο στήθος του. Στην τσέπη του, μαζί με άλλα αντικείμενα, υπάρχει και ένα μεταλλικό ασημί ψαροκόκκαλο. Κανείς δε δίνει σημασία, έως ότου ανακαλύπτουν πως το ίδιο στοιχείο βρίσκεται σε έναν ακόμη νεκρό άντρα, αυτή τη φορά στη Νάξο. Το ψαροκόκκαλο είναι ένα απλό και φθηνό μπρελόκ. Μήπως βρέθηκε από σύμπτωση στις τσέπες και των δύο; Όταν όμως, στο τρίτο κατά σειρά θύμα, το ασημί ψαροκόκαλο ανακαλύπτεται βαθιά σφηνωμένο στον λαιμό του, τότε όλοι καταλαβαίνουν πλέον πως έχουν να κάνουν με έναν παρανοϊκό δολοφόνο. Τι κοινό έχουν αυτοί οι τρεις άντρες; Τι συμβολίζει το ψαροκόκκαλο; Μήπως έχει και κάποιος άλλος σειρά; Τι ρόλο παίζει ένας μοναχικός σφουγγαράς από την Κάλυμνο; Τι ρόλο παίζει επίσης η πανύψηλη Σουηδέζα που δουλεύει στην έπαυλη ενός πρώην βουλευτή; Γιατί ένα μικρό κορίτσι, μόλις πέντε ετών, πιστεύει πως η θάλασσα είναι πάντα λυπημένη; Ένας αρχιφύλακας και ένας άντρας της λιμενικής αστυνομίας, με τη βοήθεια του συνταξιούχου πια αστυνομικού Ορέστη Φωκά, θα ενώσουν τις δυνάμεις τους σε μια προσπάθεια να ανακαλύψουν όσο γίνεται πιο σύντομα τον δολοφόνο. Είναι απόλυτα βέβαιοι ότι αν δεν προλάβουν θα βρεθούν αντιμέτωποι με ένα ακόμη ψαροκόκκαλο!