«Τρέξε. Πέτα μακριά… μου ούρλιαζε πλέον το μυαλό μου, κι εγώ το μόνο που έκανα ήταν να τρέχω ξέπνοη όλο και πιο γρήγορα χωρίς σταματημό. Δεν ήξερα πού πήγαινα, σχέδιο δεν υπήρχε στη σκέψη μου, όμως δεν με ένοιαζε όπου κι αν έφτανα. Ακόμη κι αν πέθαινα τελικά».
Μάρτιος του ’81. Στον σιδηροδρομικό σταθμό του Ρέντη, ένα εγκαταλειμμένο βαγόνι γίνεται το λίκνο της αναγέννησης της δεκαεξάχρονης Μαρουσώς που, κατατρεγμένη από το αιματοβαμμένο παρελθόν της, βρίσκει καταφύγιο στη σκοτεινή αγκαλιά του. Μια μικρή πάνινη κούκλα, η ΜαΜα, θα γίνει ο μοναδικός μάρτυρας της μεταμόρφωσης της ανήλικης κοπέλας, κυριολεκτικά, σε μια άλλη.

Ένας βιασμός, τρεις θάνατοι, ένας ανεκπλήρωτος έρωτας, μια μόνιμη φυγή και μια θετή κόρη που παίρνει τη θέση ενός πραγματικού γιου, συνθέτουν το παζλ της ταραγμένης ζωής ενός κοριτσιού που, ακολουθώντας το πέταγμα μιας πεταλούδας, βαδίζει θαρραλέα μέσα στα σκοτάδια της ψυχής της, ψάχνοντας να βρει τον δικό της δρόμο προς το φως.