Ο άνθρωπος με το χρυσό χέρι είναι ο Φράνκι Μασίν, που μοιράζει τα χαρτιά στο πόκερ με τη μεγαλύτερη επιδεξιότητα σε όλο το Σικάγο. Μονάχα που το χρυσό του χέρι αρχίζει να τρέμει: κάθε μέρα, ο Φράνκι το σφίγγει με ένα λαστιχάκι και το τρυπάει με τη σύριγγα - η ηρωίνη είναι η αιτία που ο Φράνκι ζει μέσα στη φτώχεια. Ο συγγραφέας περιγράφει την "uderclass" που περιβάλλει τον Φράνκι: τους θαμώνες των χαρτοπαικτικών λεσχών και τους μικρέμπορους της πρέζας, σαν το γείτονά του τον Λούι, αλλά και τους μικροκλέφτες, σαν το φίλο του τον Σπουργίτη. Από την άλλη πλευρά του νόμου είναι οι μπάτσοι, όπως πάντα. Αν και στο μυθιστόρημα αυτό ακόμα κι αυτοί μοιάζουν παγιδευμένοι στην ίδια ανέχεια και απελπισία με τον υπόκοσμο που καταδιώκουν. Ο "Άνθρωπος με το χρυσό χέρι" είναι ένα μυθιστόρημα για τους απόβλητους.