Γιώργος Πολυράκης-Στην κορυφή του Ολύμπου-Εκδόσεις ψυχογιός

Γράφει η Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Μετά το «Προσμένοντας την ανατολή», με ιστορικό άρωμα, ο Γιώργος Πολυράκης παίρνει το νυστέρι του και ανοίγει καρδιές, δοκιμάζει τις ανθρώπινες σχέσεις, ανακατεύει την τράπουλα των ψυχών ανάμεσα στα ζευγάρια που είναι οι πρωταγωνιστές του βιβλίου. Ο Βασίλης και η Εμμέλεια, ο Δημήτρης και η Μερόπη δοκιμάζονται σε όλο το μυθιστόρημα. Η Εμμέλεια που της χάρισε απλόχερα η φύση την ανθρωπιά, εκμεταλλεύεται αυτό το προσόν και έγινε αδίστακτη, αλλάζοντας τους άντρες σαν τα πουκάμισα. Της άρεσε ο έρωτας, ήταν πάντα στη σκέψη της, μέχρι που γνώρισε τον Δημήτρη, κολλητό φίλο του άντρα της. Τον ερωτεύτηκε τόσο πολύ που έκανε τα πάντα για να είναι μαζί του. Έκανε σχέδια μαζί του χωρίς να υπολογίσει ούτε τη Νέμεση, ούτε ενοχές. Η ιστορία εκτείνεται σε 274 σελίδες και διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη, στο Λιτόχωρο και στα καταφύγια του Ολύμπου. Ο συγγραφέας μας περιγράφει τις ανυπέρβλητες δυσκολίες των ορειβατικών διαδρομών. Πόσο εύκολο ή δύσκολο να νικήσεις τη γοητεία του θεϊκού βουνού;

Οι προδοσίες και τα πάθη είναι τα συναισθήματα που κυριαρχούν. Το μήνυμα του βιβλίου είναι ότι ο άνθρωπος όσο κι αν προσπαθεί να ξεφύγει, έρχεται η ώρα που δεν θα γλιτώσει από τη μοίρα του, τον ίδιο του τον εαυτό και την αδυσώπητη τιμωρία που του επιφυλάσσει η ζωή. Όπως λέει ο σοφός λαός πολλές φορές και έχει αποδειχθεί πως «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια τα βλέπει ο Θεός και γελά». Πώς μπορείς αλήθεια να παραμερίσεις τη φιλία χρόνων για έναν έρωτα; Πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ο άνθρωπος όταν τα βέλη του έρωτα τον κατακλύζουν; Αυτό το μυθιστόρημα το διάβαζα βλέποντας απέναντί μου τις κορυφές του Ολύμπου. Και όσο προχωρούσε η ιστορία, τόσο γρηγορότερα έφευγαν οι σελίδες από την αγωνία πού θα σταματήσει. Αν κι έκανα εικόνα στο μυαλό μου διάφορα σενάρια που θα κατέληγε το μυθιστόρημα, ξεπρόβαλλαν νέοι ήρωες που άλλαζαν το σκηνικό. Ο Μίρκο με την αδελφή της Εμμέλιας, τη Βούλα με μια περίεργη ιστορία από το παρελθόν, η Ελένη Χατζή έφεραν ανατροπές στο μυθιστόρημα που εύκολα ο αναγνώστης το διαβάζει σε δυο ημέρες. Τα μονοπάτια του Ολύμπου είναι ο τόπος όπου δοκιμάστηκαν τα πάντα.

Δεν θέλω ν’ αναφέρω περισσότερα για να μην χαλάσω το ταξίδι της ανάγνωσης. Όσο κι αν είναι ένα βιβλίο ανάλαφρο για το καλοκαίρι, τόσο περισσότερο θα σας κρατήσει την αγωνία άσβηστη. Κάποιοι ίσως βρουν μέσα στις σελίδες του, ένα κρυμμένο κομμάτι του εαυτού τους. Καλύτερα να μην το φανερώσουμε, να το ξεχάσουμε γιατί η Νέμεσις παραφυλά. Καλοτάξιδο να είναι!