Ο Άλεξ Κρος, λίγο πριν πάρει την οριστική του απόφαση να παραιτηθεί από την Αστυνομία της Ουάσιγκτον, αποφασίζει να βοηθήσει τον παιδικό του φίλο και συνεργάτη Τζον Σάμπσον σε μια υπόθεση που εμπλέκει τον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών και έχει ως αφετηρία της τα γεγονότα στην κοιλάδα Αν Λάο του Βιετνάμ κατά τη διάρκεια του πολέμου. Σύντομα ο Άλεξ Κρος θα βρεθεί μπροστά σε μια μεγάλη συνωμοσία που δεν πρέπει επ’ ουδενί να ξεσκεπαστεί, αλλιώς κινδυνεύει το γόητρο του στρατού και η ηθική των βετεράνων πολεμιστών!

Η κεντρική ιδέα του βιβλίου μου άρεσε γιατί αφορούσε τον πόλεμο του Βιετνάμ με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για το οποίο όλοι έχουμε δει σε ταινίες ή διαβάσει σε βιβλία. Μέσα από την πλοκή, τους δολοφόνους που παγιδεύουν αθώους αξιωματικούς και σκοτώνουν ανυπεράσπιστες βιετναμέζες πόρνες και την τυφλή υπακοή που πρεσβεύει ο στρατός ξεπηδούν ιστορίες φρίκης και μια αλήθεια που καλύτερο θα ήταν να ξεχαστεί κι ας άφησε πίσω της πολλούς αναίτια νεκρούς και ακόμη περισσότερους πολεμιστές με ψυχολογικά προβλήματα. Για άλλη μια φορά ο James Patterson προτιμά ν’ αποκαλύψει από την αρχή τους πραγματικούς δολοφόνους που καταφέρνουν να στήσουν αριστοτεχνικές παγίδες σε αξιωματικούς, οδηγώντας τους κατευθείαν στη θανατική ποινή όμως σελίδα τη σελίδα διαπίστωνα πως ο κινητήριος μοχλός, αυτός που χρηματοδοτούσε τους δολοφόνους, ο Τέταρτος Τυφλός Ποντικός, είναι κάποιος που μένει στο σκοτάδι ως την ώρα που θα επιλέξει ο ίδιος ο συγγραφέας να μας αποκαλύψει.

Αυτό το μυστήριο που περιβάλλει την ιστορία δίνει την αφορμή στον Άλεξ Κρος να συναναστραφεί τον Κάιλ Γκρεγκ, μια σατανική ιδιοφυία και πρώην πράκτορα του FBI, του οποίου ο ρόλος αποκαλύφθηκε στο προηγούμενο βιβλίο της σειράς, «Οι δολοφόνοι της νύχτας», προκειμένου να διαπιστωθεί αν είναι αυτός πίσω από τους φόνους. Η λύση του μυστηρίου εντοπίζεται σε κάτι που εμφανίζεται σε λογική στιγμή και όχι από το πουθενά, υποκινημένο και υποβοηθούμενο από έναν άνθρωπο που θέλει να πάρει εκδίκηση για όσα συνέβησαν στην κοιλάδα Αν Λάο τότε. Αυτό που μου άρεσε ήταν το γεγονός πως φωτογραφίζονται και οι δύο πλευρές αυτού του αιματηρού πολέμου: επιτίθεντο και μάχονταν οι Αμερικανοί στρατιώτες στα χωριά του Βιετνάμ, κατά βάση όμως όλο αυτό ήταν ένας ανταρτοπόλεμος, με αποτέλεσμα κάποιοι να χάνουν το μέτρο και κάθε αίσθηση ανθρωπισμού (δε μιλάμε για παράβαση καθήκοντος ή κατάχρηση εξουσίας αλλά για κάτι πολύ βαθύτερο). Πάντως, μετά από σειρά ερευνών, ανακρίσεων, ανθρωποκυνηγητά και άλλες συναρπαστικές στιγμές, η υπόθεση αρχίζει να ξετυλίγεται και η αλήθεια να βγαίνει στο φως. Ναι, έχω κι εδώ κάποιες απορίες, όπως π. χ. πώς γίνεται ένας καλά εκπαιδευμένος ντετέκτιβ όπως ο Σάμπσον να βγαίνει εν μέσω πυροβολισμών από την κρυψώνα του απλώς για να δει αν ζει ένα θύμα (ναι, τον πετυχαίνουν αλλά δεν τον σκοτώνουν) ή πώς γίνεται όλη αυτή η σκευωρία να είναι τόσο καλά οργανωμένη μέσα από ένα μέρος που δύσκολα σου δίνει ελευθερία κινήσεων (σταματώ εδώ).

Σε προσωπικό επίπεδο, η γιαγιά του Άλεξ Κρος, η δυναμική ογδοντάχρονη Νάνα Μάμα αρχίζει να δείχνει σημάδια κούρασης και υφίσταται μια σειρά ιατρικών εξετάσεων ρουτίνας για το καλό της, ο Τζον Σάμπσον γνωρίζει και παντρεύεται την Μπίλι Χιούστον, χήρα ενός θύματος της πλεκτάνης των «Τριών Τυφλών Ποντικών» ενώ ο Άλεξ Κρος, εντελώς απογοητευμένος από το μακελειό και τα απάνθρωπα μυαλά που έχει συναντήσει ως τώρα, παρ’ όλο που θέλει να παραιτηθεί από την αστυνομία, αρχίζει να σκέφτεται την πρόταση του διευθυντή του FBI, Ρον Μπερνς, να γίνει πράκτοράς τους και ταυτόχρονα περνάει ουσιαστικό χρόνο με την πράκτορα από το Σαν Φρανσίσκο Τζαμίλα Χιουζ που γνωρίσαμε στο προηγούμενο βιβλίο. Θα καταφέρει να ορθοποδήσει αυτός ο έρωτας, άραγε; Τι αισθήματα έχουν δημιουργηθεί στον Άλεξ Κρος και πώς θα καταφέρει να χειριστεί την πολύπλοκη και επικίνδυνη ζωή του;

Οι «Τέσσερις Τυφλοί Ποντικοί» είναι το 8ο βιβλίο της σειράς με τον Άλεξ Κρος και είναι μια καλή ιστορία γύρω από τη διαλεύκανση κάποιων φόνων αντεκδίκησης και ενός μυστικού που ο Στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών θέλει να μείνει καλά κρυμμένο.