Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
09-08-2020 19:04
Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Ευχάριστο
Κατά Προβλέψιμο
Μου ανήκε η Ελένη; Δε µας ανήκει τίποτα – το παρελθόν; το µέλλον; ό,τι µπορούµε να αγκαλιάσουµε ή να κουβαλήσουµε στην πλάτη µας; όχι! τίποτα, τίποτα! Τη στιγµή µόνο έχουµε. Και για να µη µας φύγει, τη λιώνουµε µες στην παλάµη µας. Εγώ δεν την έλιωσα τη στιγµή. Την άφησα να φτερουγίσει. Μακριά µου.
...
Νομίζω πως αυτήν την φορά ο κ. Χωμενίδης, πατώντας πάνω σε σε ιστορία με γνωστή κατάληξη, καταφέρνει να περάσει μερικά βήματα πιο πέρα από μύθους και γεγονότα, να σπάσει καλούπια και στερεότυπα, να μας συγκινήσει, να φέρει τους ήρωες δίπλα μας, να τους ενσωματωσει στην καθημερινότητά μας. Δεν απομυθοποιεί απλώς τα γνωστά πρόσωπα, τα αναπλάθει, τους δίνει ανθρώπινη διάσταση, τα απελευθερώνει από τους θεϊκούς σπάγκους, τα κάνει κομμάτι της ζωής και της σκέψης μας. Κι όσο επικριτικοί στεκόμαστε πάντα απέναντι στους θεούς και τους ήρωες, άλλο τόσο είμαστε διατεθειμένοι να συγχωρήσουμε, να καταλάβουμε και ν' αγκαλιάσουμε αυτούς που είναι ίδιοι με μας. Υπόλογοι των παθών τους, έρμαια των επιλογών τους, καταδικασμένοι και τιμωρημένοι για τα λάθη τους...
Ένα υπέροχο βιβλίο, που διαβάζεις χωρίς ανάσα, παρόλο που δεν έχει να σου αποκαλύψει κάτι καινούργιο, παρά μόνο έρχεται για να διαλύσει την ομίχλη που, αιώνες τώρα, υψώνεται μπροστά στα μάτια σου.
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;
Ναι
/
Όχι