George Tsamilis

24/05/2014 11:11

Το είχα πρωτοδιαβάσει σε νεότερη ηλικία. Το διάβασα και τώρα. Η Μετάφραση του Κορτώ επαρκέστατη για τον "'Ογκο δυναμικής" του κειμένου. Ο πρόλογος του Δημοκίδη αξιοπρεπής, με φρέσκια πένα, σε βάζει στο κλίμα αλλά και στη σκέψη του συγγραφέα.

Ένα παρηγορητικό βιβλίο για τις ασθενειές μας. Ο Ράιχ, τρανός ψυχαναλυτης αλλά και αναλυτής, με απλό τρόπο γραφής, παρουσιάζει και αναλύει τη "μικρότητα" και τον φόβο που κρύβουμε μέσα μας. Το κείμενο του συγκεκριμένου βιβλίου θα έλεγα πως είναι ένα μανιφέστο στη χαμένη ανθρώπινη πρωτοβούλια να ζήσει κάποιος όπως το επιθυμει, έξω απο το καβούκι του, κι όχι όπως πρέπει και επιτάσσει μια εκάστοτε αρχή. Ο Ράιχ εδώ κρύβει ένα "γαμώτο". Το δικό του ήταν πως δεν εισακούστηκε στο ευρύ κοινό. Ο πουριτανισμός κάλυψε και τις επιστημονικές ιδέες του αλλά και την εν γένει ανατρεπτική φιλοσοφία του.

Το κείμενο έχει μια δυναμική τρομερή. Μπορεί να γίνει το "γαμώτο" του κάθε αναγνώστη για τα κακώς κείμενα της ανθρώπινης φυλής και εξέλιξης της. Διαβάζοντάς το για δεύτερη φορά, κατάλαβα πως ο Roger Waters σίγουρα είχε επηρεαστεί απο ετούτο το βιβλίο και επινόησε τον Pink- το καταπιεσμένο ρόζ ανθρωπάκι που κλείνεται εντός των τειχών, όπως παρουσιάστηκε στο άλμπουμ του 1979 των Pink Floyd, The Wall. Kατάλαβα, πως όσες φορές κι αν το διαβάσω, στιγμιαία μπορώ να αποβάλλω τη μικρότητα μου, μέχρι να την ξαναθυμηθώ και να με κατακλύσει την επομένη!